JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Elifgül" data-source="post: 42115" data-attributes="member: 1043">istersen gel bir beş dakika ölümü düşünelim… Ama senin ölümünü  nasıl mı? şöyle: Düşün ki hiç hesapta olmayan,  hep ertelediğin, ölüm; sana genç yaşta geldi… Eve haber saldılar;  çocuğunuz hakkın rahmetine kavuştu… Aldılar seni sana özel tek kişilik  odaya ağırladılar… Morgdasın… Buz gibi bir mekân… Birazdan sevdiklerin  başına üşüşüp ağlayacaklar… Beyaz  kefenin başucu en yakının tarafından açılıyor… Seni gören fenalık  geçiriyor… Sana can veremiyorlar… Sen morgda bir kişilik yeri işgal  ederken boyuna göre küçük yatağın (kabrin) çoktan hazırlanmış… O geceyi  tüyleri diken diken eden yerde geçirirken sıcacık yatağın korku salacak  evdekilere… Rahmetlinin yatağıydı diyecekler… O odan korku salacak…Ölümün  birçok kişiye kısa zamanda unutacakları önemli dersler verir… Ölümünle  kimi dul kalacak, kimi yetim… Kimine evlat acısı tattıracaksın, kimine  adını koyamadığımız acılar… Sen hala o soğuk yerdeyken  cenazenin kılınacağı camii ve kılınacak namaz vakti belirlenmiş ve kısa  bir zaman diliminde yakın çevrene bildirilmiştir… Cepten arayanlara şu  ses ne güzel mesaj verirdi: "Aradığınız kişiye  ulaşılamıyor… Lütfen tekrar denemeyiniz. Ona artık ulaşamazsınız… O  artık dünyalı değil… Lütfen numarasını silin…'' Numaran anında silinir…  Telefonlardaki numaran ölüm kokar… Sen morgdayken ölüm ve ölümün  konuşulacak evlerde… Ne kabare programları güldürür ne de savaş  görüntüleri üzer… Gündemde sen varsın… Ölümün var… şu konuşmalar çok işitildi: _ Acaba sıra kimde? _ Senden sonra acaba kimin adı okunacak? _ Daha dün görüşmüştüm! _ Hala inanamıyorum! _ Demek ki ölümün yaşı yok! _ Bir gün biz de öleceğiz… Ve sabah olur… Dünyada bir gün bile kalmana  razı olmazlar… ılk kez varlığın sıkıntı verir… Sen hala oracıktayken  ğasilhane kapısına adın yazılır… Orası ne hamamdır ne de evindeki banyo…  Ömürde bir defa yıkanılan bir yerdir orası… Buz tutmuş bedenin sıcak sular  altında çözülürken tenine dokunanlara unutamayacakları bir ürperti  verirsin… Ve ölümünden sonra ikinci durağın olan tahtadan yapılmış bir  binek kapı önünde seni bekliyor… Ömürde bir defa binilen tek binektir o…  Ve iki üç kişinin yardımıyla cansız bedenin tabuta koyulurken kılını  dahi kıpır tadamayacaksın… Yine ömründe ilk ve son kez  bineceğin bir araba sana özel kiralanmış… Ve yola koyuluyorsun… Canlılar  arasında kıvrıla kıvrıla ölüm dansı yaparak en azından Cuma kıldığın  camiye geliyorsun… Daha doğusu getiriyorlar… O kalabalıkta tek ölü sensin…  Ve sana ölü muamelesi yapacaklar… Çünkü sen ölmüşsün… Musalla taşı…  Taşların en ürperteni! Taşların en acımasızı! Taşların en soğuğu! Senin için toplanan kalabalık,  öne geçmen için yol açıyor… Ve o taş kim bilir kaçıncı konuğunu  ağırlıyor! Ne ölüler geçti o tezgâhtan! Senin oradaki varlığın bir  sünnet namazına vesile… Kılınan namazdan sonra; Rahmetliyi nasıl  bilirdiniz? Sorusuna seni tanıyan da tanımayanda iyi bilirdik derler. işlediğin günahları gözlerinin önüne getirdiğinde iyi ki bilmiyorlar  dersin… Ürperttiysen bana kızma! Bu,  senin, dünya hayatına yeni bir bakış açısı yakalaman içindi… Çünkü ölümü  düşünmek az hata yapmanı sağlar… Alıntı.. </blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır