- Katılım
- 25 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 7,319
- Tepkime puanı
- 118
Ey Resul yanıyor alem aşkınla!
<!-- / icon and title --><!-- message --><!-- BEGIN TEMPLATE: ad_showthread_firstpost_start --><!-- END TEMPLATE: ad_showthread_firstpost_start -->Açıldı gök kapıları , çilelerde rahmet yağmurları ,
Avuçlarda sonsuz sabır çiçek açmada , dudaklar dualaşmış
Hasretle beklenen nurlu yol ufka dayandı
Gönüllerde kutlu müjdeler, esrarda ad ayandı
Tutuştu canlar aşk ateşiyle yandı ki ne yandı
Maşukun aşıka can verdiği an Ah! Ne yaman andı
Ey Sevgili, hasretim ömür defterimde hep ayandı
Ruhum çilekeş bir umman, vuslat kapısına dayandı,
Gönlümün yanıp kül olduğu an O ne sonsuz andı,
Tutuştu gönül deryalarım ezelden ebede hep yandı
Ruh ezel meclisinin tek Gülünü hasretle andı
Sevdanın kadere yazıldığı o an, o ne güzel andı ,
Ki Şeyda bülbül külleriyle aşka ayandı,
O gizli bahçe ki ateşin sevdalılar odlara yandı,
Sanki Firdevsten bir köşe, Adndan bir zümrüt yandı
Ah hasret bıçağı kemiğe değil, cana dayandı
Deli gönül ne kutlu çilelere dayandı,
Lal hançerin mor sümbülle buluştuğu andı
O an ki içinde ne al laleler, ne aşk gülleri yandı
Açıldı gök kapıları, özlemler arşa dayandı
Aşk belliydi sevgili belli , dad ayandı,
Ah Yandı bu can İçin için Nasıl da yandı
Ve o nasıl vuslat ki sevdalıların ayrıldığı andı
Ufkumuz sensin Ey Sevgili, Ey gönüller Sultanı,
Bükük boynumuz ,hasretimiz ne yalnız, ah ne yalnız
Al gül bahçesine döndürdü şehit kanları bütün arzı şimdi
Sonsuz sabır çiçek açmada avuçlarda, dudaklar dualaşmış
Ey Hak Resulü, merhaba et bize Ey Sevgililer Sevgilisi
Şeref ver gönül bahçemize, lütfet göz yaşından bir rahmet!
Bir selam ver gülümsemenden , bıçak şah damarıma dayandı
Ezelden ebede hasretinde bu gönül, gül gibi yandı da yandı, yandı..
Aşıldı bütün isimler ruhum artık o tek ada dayandı,
Yıkılacaktı gönül arza, ama& Eğilmedi aşka dayandı,
Yandı madde, yandı, kül oldu, mana da yandı
Ayandı her şey ama her şey, sır da ayandı
Ruhumun ezelle buluştuğu an Ah o ne yaman andı..
Selam sana Ey Sevgili! Hasretin cana dayandı
Muhabbetinle can ten kafesinde, yandı ki ne yandı..
Ruhum çilekeş bir umman, dad kapısına dayandı,
Ses Ver Ey Resul Yanıyor alem, aşkınla aşk da yandı...
Alıntı...
<!-- / message --><!-- BEGIN TEMPLATE: ad_showthread_firstpost_sig --><!-- END TEMPLATE: ad_showthread_firstpost_sig --><!-- sig -->
<!-- / icon and title --><!-- message --><!-- BEGIN TEMPLATE: ad_showthread_firstpost_start --><!-- END TEMPLATE: ad_showthread_firstpost_start -->Açıldı gök kapıları , çilelerde rahmet yağmurları ,
Avuçlarda sonsuz sabır çiçek açmada , dudaklar dualaşmış
Hasretle beklenen nurlu yol ufka dayandı
Gönüllerde kutlu müjdeler, esrarda ad ayandı
Tutuştu canlar aşk ateşiyle yandı ki ne yandı
Maşukun aşıka can verdiği an Ah! Ne yaman andı
Ey Sevgili, hasretim ömür defterimde hep ayandı
Ruhum çilekeş bir umman, vuslat kapısına dayandı,
Gönlümün yanıp kül olduğu an O ne sonsuz andı,
Tutuştu gönül deryalarım ezelden ebede hep yandı
Ruh ezel meclisinin tek Gülünü hasretle andı
Sevdanın kadere yazıldığı o an, o ne güzel andı ,
Ki Şeyda bülbül külleriyle aşka ayandı,
O gizli bahçe ki ateşin sevdalılar odlara yandı,
Sanki Firdevsten bir köşe, Adndan bir zümrüt yandı
Ah hasret bıçağı kemiğe değil, cana dayandı
Deli gönül ne kutlu çilelere dayandı,
Lal hançerin mor sümbülle buluştuğu andı
O an ki içinde ne al laleler, ne aşk gülleri yandı
Açıldı gök kapıları, özlemler arşa dayandı
Aşk belliydi sevgili belli , dad ayandı,
Ah Yandı bu can İçin için Nasıl da yandı
Ve o nasıl vuslat ki sevdalıların ayrıldığı andı
Ufkumuz sensin Ey Sevgili, Ey gönüller Sultanı,
Bükük boynumuz ,hasretimiz ne yalnız, ah ne yalnız
Al gül bahçesine döndürdü şehit kanları bütün arzı şimdi
Sonsuz sabır çiçek açmada avuçlarda, dudaklar dualaşmış
Ey Hak Resulü, merhaba et bize Ey Sevgililer Sevgilisi
Şeref ver gönül bahçemize, lütfet göz yaşından bir rahmet!
Bir selam ver gülümsemenden , bıçak şah damarıma dayandı
Ezelden ebede hasretinde bu gönül, gül gibi yandı da yandı, yandı..
Aşıldı bütün isimler ruhum artık o tek ada dayandı,
Yıkılacaktı gönül arza, ama& Eğilmedi aşka dayandı,
Yandı madde, yandı, kül oldu, mana da yandı
Ayandı her şey ama her şey, sır da ayandı
Ruhumun ezelle buluştuğu an Ah o ne yaman andı..
Selam sana Ey Sevgili! Hasretin cana dayandı
Muhabbetinle can ten kafesinde, yandı ki ne yandı..
Ruhum çilekeş bir umman, dad kapısına dayandı,
Ses Ver Ey Resul Yanıyor alem, aşkınla aşk da yandı...
Alıntı...
<!-- / message --><!-- BEGIN TEMPLATE: ad_showthread_firstpost_sig --><!-- END TEMPLATE: ad_showthread_firstpost_sig --><!-- sig -->