Evlilik Mes'elesi

Evlenmek Allah'ın bir emridir.
Nitekim Allahü Teala ilgili mübarek kelamına: "İçinizden bekarları (erkek ve kadınları) evlendiriniz.." şeklinde başlamıştır. Dolayısıyla bu emir, gerek erkeklerden bekarların tamamını ve gerekse kadınlardan bekarların tamamını kapsar niteliktedir.
Ayetin devamında Allahü Teala evlenme bağlamında "istisna tutulanları" da beyan etmiştir.
Ayet'in o kısmı şöyledir:
"Eğer evlenecek(ler) fakir olurlarsa(...)"
Evet Allahü Teala ayetinin başında "umum" (aam) olarak zikrettiği hususu burada hususileştirmiştir.
Burada bekar kimdir suali gündemdedir?
Onu da şöyle açıklayabiliriz:
Kur'an ve Sünnet'ten hüküm çıkaran İslam alimleri, "Ailede, her türlü nafakanın temini erkeğin üzerinedir" hükmü üzerinde ittifak etmişlerdir. Dolayısıyla, ayette ifade edilen "fakirlerden" murat, erkeklerdir. Kadınların fakir olup olmamaları çok da önemli değildir. Çünkü onlar ailenin maddi ve manevi nafakasının temininde sorumlu kılınmamışlardır.
Buradaki fakirlik şudur (İstanbul'u baz alırsak):
Mesela,
Evin kira giderinin, elektirik, su, doğalgaz giderlerinin, karı, koca ve çocukların nafaka giderlerinin karşılayamama durumudur...
Bu halde bulunan erkek ne yapacaktır?
İlgili ayetin gelen bölümünde Rabb'im onu da beyan ediyor:
"Allah onları (fakir erkekleri) çok kısa bir zaman içersinde fazlından zengin kılacaktır.."
İşte onlar, sabretsinler, metanet göstersinler, evleninceye dek ırzlarını, namuslarını, iffet ve hayalarını (zinadan) muhafaza etsinler.
Allahü Teala bir anlamda bekar erkekleri ve bekar kadınları, bekarlıkları süreci ekseninde nasıl bir hayatla hayatlarını idame ettireceklerini de açıklamış oluyor: Zinadan uzak tertemiz bir yaşam.
Netice:
Evlilik umumi bir emirdir. Erkekler için de kadınlar için de.
Lakin fakir erkekler bundan istisna kılınmışlardır.
İstisna tutulan erkekler (ve kadınlar) evleninceye kadar zinadan uzak iffet ve namuslarını koruyacaklardır.
Mes'elenin özü budur.
Selam ve Dua ile.
Hepinize güzel evlilikler dilerim.

Bir Evlilik Mes'elesi Daha

Allahü Teala, ayet-i kerimesi'nde fakir olan erkekleri evlilikten istisna tutmuş, onları fazlından ve kereminden zengin edeceğini beyanla sabrı kuşanmalarını tavsiye etmiştir.
Cami cemeatinden ve bizim mahalleden bir arkadaşımızla konuşurken, kalbinde bir hüznün varlığına şahit oldum kalben.
Dedim, "Bir sıkıntınız mı var?"
O da, "Biliyorsun çocuğum yeni dünyaya geldi. Ama evde ailemizle biraz çatıştık." dedi
Ben de: "Neden ki?" dedim.
O arkadaş da direk olarak: "Kış günü, hanımın ve çocuğun evde olması, doğalgaz demek, doğalgaz da para demek, para da çalışmak demektir" dedi.
Ben de: "Maşallah ne kadar güzel" dedim.
O da: "Öyle ama, çalışmıyorum, param yok, maddi anlamda sıkıntılarım var zaten hanımla tartışmamız da bundan sebeptir" dedi.
Arkadaşlar şuraya geleceğim:
Ailesinin nafakasını temin edemeyecek durumda olan bir erkeğin şer'an evlenmesi doğru değildir, evlenemez!
Böyle bir erkeğe de kız hanım olarak gidemez. Yani anlamı yoktur.
Görüyor musunuz, tertemiz bir hanımına karşı ne sebepten dolayı arkadaşımız hırçınlaşabiliyor, onu üzebiliyor?
Yazık değil mi o gelin hanıma? Sen erkeksin, elbet hanımına, çocuğuna, evine bakacaksın, bakamayacaksan evlenmeyeceksin!
Şimdi ayrılmanın eşiğindeler.
Bir erkek asli görevlerini hanımı için ikame etmeyecekse o neden masum bir hanımın kocası olsun ki?
Dikkat edelim.
Evlilik ciddi bir ameliyedir! Akıldan uzak duygu merkezli evlilik icra edilemez.
Selam ve Dua ile.