Evli birini sevmek ve onunla görüşmek

Selamun aleykum değerli dostlar, şimdi yazacaklarımdan dolayı lütfen beni kınamayın sizden sadece yardim bir fikir istiyorum. Gercekten caresizim ben evlenip ayrılmış bir tane çocuğu olan bir bayanim. 2 sene önce biriyle tanıştım o bekar ben onun ilk aşkı ilk sevdiği kadindim o kadar cok sey yasadik ki. Ben ondan 6 yas büyüğüm ama o benden çok daha olgundu, cok guzel bir o kadar da kötü seyler yaşadık. Beni gerçekten cok sevdi bundan suphem yok ama benim yaptiklarim, davranışlarım onu benden uzaklaştırdı bunalttim çok bogudum.

Ayni yerde yasiyoruz, ailelerimiz birbirini taniyor hatta köy yeri işte. Neyse cok kotu bir dönem yaşadık, babasi kanserdi cok hastaydi babasi ölmeden onun evlenmesini istiyordu. Tabi ki benimle olabilecek durum değildi çünkü ben ayri cocugu olan biriydim. Annesi dogudan kendi kardesinin kizini aldi başlık parası tabiri altında yalan yanlis bi düğün yaptılar. 5 aylık evli evlendikten sonrada konustuk biz. Evet doğru degildi bu yaptigin diyeceksiniz, o kizin ne günahı var. Evet onun da günahı yok peki benim günahım neydi benim burda tek sucladigim ailesi ve sevdigim erkek. Ailesine istemiyorum dedigi halde babasina zaafini kullandilar evlendi, mutsuz hatta kizi zerre kadar sevmiyor da. Benim yaşadıklarımı Allah kimseye yaşatmasın, kabus dolu günlerdi suan hala ayni aciyla yaşıyorum. Burnumun dibinde baskasiyla evli ve ben ondan baska hicbir sey dusunemez hale geldim. Artık deli mi dersiniz divane mi, surekli evlendigi kiz yönünde dırdır etmeye bunaltmaya devam ettim. Biseyleri duzelteyim derken onu tamamen kaybettim. Benim bu davranislarimdan dolayı bana dedi ki, onu biraksam bile seni almam, seninle ömür geçmez.

Çok caresiz durumdayim, cok dua ediyorum Allahım olmayacaksa nefret edeyim bir anda, icimdeki sevgi gitsin bitsin istiyorum. Ama canim her geçen gün daha cok acıyor herseyin en iyisini Rabbim bilir ama icimde hep bi umut var. Belki de kurban olduğum Rabbim onun da bir evlilik yaşamasını, evlilik duygusunu yaşatıp belki sonunda kavusucaz diye belki o evlilikle bende sabrimla imtihan oluyorum diye düşünüyorum ama bilmiyorum kendimi cok kaybediyorum. Ne yapacagimi bilmiyorum.

Siz beni yanlış anladınız, tabi ki ben asla yuva yıkan biri olmak istemiyorum. Ben kendisine de söyledim eğer ayrilacaksan bunun sebebi ben olmak istemem, çünkü bunun vebali ödenmez. Karisinin da sevdiği varmış evlilikleri tamamen aile baskısıyla oldu. Sadece ben bu durumdan, bu bunalımdan kurtulmak istiyorum. Surekli aglamaktan, kriz geçirmekten ölümü dahi düşünmekten acizim, çok aciz durumdayim. Ben kötü bir insan değilim, eminim kimse de böyle bir cikmazda olmak istemez.