Soyle bi durum var, esim ilk sene namaz kilarken cok korkutuyorlar demisti, ben yardimci oldum yanindan hic ayrilmazdim yeterki kil diren derdim. Öyle basladi namaza, ailesinin islami hayati cok zayif namaz kilmayi bile benden babamdan ogrendi esim. O siralar iyiydi bu sene korku yok ama baska kizlara meyilli namazi terk etti ve annesinin bir kere sahit oldum her zaman kilmana gerek yok senin isin agir dedigini, cok uzulmustum bu duruma yavas yavas birakti namazi. Tabiki anasina baglamam cok sacma olur. Esim suan iradesini kontrol altina alamyor. Biliyorum o da sıkıntıda. İnanin yardimci olanda yok tek basimiza mucadele veriyoruz. Hele ailesi hic yok ortada. Rabbim bana guc kocama sabir versin ne diyim cocuklarimi korusun.