JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Elifgül" data-source="post: 38717" data-attributes="member: 1043">Gün  ışıyor, ama içimde ışıyan en ufak bir zerre yokken alıp başımı gitmek  geliyor bu dünyadan… O sırada, en yüce kelâmın şu âyeti karşıma çıkıyor:“Biz senin göğsünü açıp genişletmedik mi? Belini büken yükü hafifletmedik mi?” (el-İnşirah, 1-3) “Elbette zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Muhakkak ki, zorlukla beraber bir kolaylık vardır.” (el-İnşirah, 5-6)Sevdiklerimden yediğim tokat, işittiğim acı sözler peşi sıra geliyor…  Sonra, tebessüm eden bir çift mübarek göz geçiyor hayalimden…  Kötülükleri iyilikle savmayı öğretiyor, En Yüce İnsan… Mesajını bu  tebessümle bırakıyor. İnsanlığıma dair bir mesaj geliyor ötelerden… “Rahman’ın has kulları onlardır ki, yeryüzünde tevâzu ile yürürler ve  câhiller onlara laf attığında (incitmeksizin) “Selam!” derler,  geçerler.” (Furkan, 63) Kocaman tebessümler doğuyor, diğer yüzlerde ve benim içimde… İşte İslâm, kocaman bir tebessüm koyabilmektir yüzlere.Sıkıntı yaşıyorum; otobüs çok gecikti, trafik çok sıkışık… Bu  tıkanıklığı açmaya gücüm yetmiyor… Bunalıyorum… Dur, dur da bir bak!  Bunlar senin elinde mi? Güç yetirebiliyor musun? Bütün işler kimin  elinde?!“el-Mütevekkil”… Her başladığım işin neticesini, Sen’den bilirim Rabbim. Gayretime  karşılık veren Sen’sin. Ellerim boş gibi görünse de, nice şerleri def  edersin. İsteklerim gerçekleşmemiş olsa da Sen, umut çiçeklerini  koyarsın avuçlarıma, sabrımızı denersin… Yılmayan kararlılığı çok  seversin… Boş çevirmezsin Allah’ım.  Sen el-Mütevekkil’sin! Her şeyi boş vermek mi bu yönelişim… Aslâ!  Yapmam gereken, yaşananlar karşısında en güzel cevabı verebilmek… Cevap  anahtarım, kalbime indirilen âyetler…Etrafımda yaşanan olaylar ve insanlar… Çalışıyorum olmuyor. Anlıyorum  ki, bunaldığım nokta; kontrol edemeyeceğim şeyleri, kontrol altına  almaya çalışmamda imiş.Ne yersiz üzüntü! Neyi kontrol edebilirsen ona bak…Yine insanların en güzeli, başkalarını değil, kendini görmeye dair  söylenebilecek en güzel sözleri söylüyor: “En hayırlı olanların,  başkasının kusurunu değil de kendi kusurlarını görenler olduğunu”  söylüyor.Âlemlerin Efendisi mübarek gözlerinden süzülen tebessümle bakıyor,  insanlığımıza… İnsanlığımız şenleniyor. Pedagojinin, psikolojinin gelip  dayandığı nokta:“Nefsini Muhâsebe: (İç görü)”… Aynadaki yüzüm beliriyor; içimin  aynasında beliren yüzüm. Meğer ne çıbanlar, ne dikenler varmış… Eyvah!  Parmaklarımı ısırıyorum. Başkalarının dikeni batarken, şimdi kendi  dikenim batıyor… Umursuz olma! Kendi kusurunu görmekten korkma!  Başkalarının aynasında kendi kusurlarını seyret. Şimdiye kadar  başkalarının kusurlarını kendime dert edinmişim. Çok işim var kendimle…Okuduğum paragrafta şunlar yazılı:“Stressiz bir hayat tehlikeli!” “Sıkıntısız geçen hayat, motivasyonu yok ediyor. Vurdum-duymazlığa sebep  oluyor. Zorluklar, insanı daha iyi olmaya zorluyor; sorumluluk  duygusunun artmasını sağlıyor.” Ve şöyle bir ibare: “Bakış açınızı değiştirin! Olumlu düşünün!” “Optimist ol!” Yani iyimser ol! Ötelerden açılan sayfalarda şunlar yazılı:“…Sizin için daha hayırlı olduğu hâlde, bir şeyi sevmemeniz mümkündür.  Sizin için daha kötü olduğu hâlde bir şeyi sevmemeniz mümkündür. Allah bilir, siz bilmezsiniz.” (el-Bakara, 216)Evet! Şimdiye kadar, her şeyi, bu iki kapılı dar koridor içinde mi  düşündüm acaba? Bu bakış açısı kimseyi mutlu etmez, edemez. Her şeyi  doğumla ölüm arasındaki dar koridorda mı düşündüm acaba? Meğer  etrafımdaki hadiselere dair düşüncelerim, çember çember içine almış  beni… Şimdi daralan hâleler açılıyor, açılıyor.Demek, kötü duygular bırakan her hayat tecrübesi, gelişimime katkıda  bulunan bir güzellik unsuru… Ateşe elimi yaklaştırıyorum. Sıcaklığı,  yakıcılığını haber veriyor. Yanmaktan koruyan bir kalkan gibi… Bazı acı  hayat tecrübeleri de daha kötü olmaktan koruyor. Şeker gibi Amasya  elmasına bakıyorum. Ham hâlindeki acılığını, düşünüyorum… Acı  çekirdeklerin etrafında hâlelenen şekerpare kayısı ve şeftali gibi…  Demek, tatlılığın şartı, acılık… İşte acıları tatlandıran bir âyet daha  açılıyor önümde, en mübarek kelâmdan:“Andolsun ki, sizi biraz korku ve açlık, mallardan, canlardan ve  ürünlerden biraz azaltma (fakirlik) ile deneriz. Sabredenleri müjdele!”  (el-Bakara, 155) Acı ve sıkıntıya dair bütün kelimelerin içi boşken, bir anda, içi büyük  anlamla doluyor. Üç boyutlu dünyamızda 5. 6. 10. … boyutlardan nice  güzellikler sıralanıyor kalbimize… Bu acıların üzerinden, cennete uzanan  köprüler kuruluyor  kalbimize… Bastığımız yerlerde, ayaklarımız kanasa da, etimiz  tırnağımızdan ayrılsa da, başımızı karşı kıyıya çevirdiğimizde her şey  unutuluyor. Bu acılar olmadan köprüler kurulmuyor… O âyeti tekrar tekrar okuyorum:“Her zorluktan sonra bir kolaylık vardır, muhakkak ki, her zorluktan sonra bir kolaylık vardır.” Yumuşacık bir şefkat eli dolaşıyor, terk edilmiş, yalnızlığı en soğuğundan yaşayan yüreklerin üzerinde… “Muhakkak ki her zorluktan sonra bir kolaylık vardır.” Önemli olan da, bakışımızı karşı kıyıya çevirebilmek! Yine Âlemlerin  Efendisi, gülüyor insanlığımıza, hastalıklı bir köpeğe yanındakiler  başlarını çevirdikleri zaman:“Dişleri de ne güzelmiş!” diyen tebessümüyle. İslâm’ın en büyük  muallimi, her şeyi güzel gören gözleriyle, ışık veriyor insanlığımıza…İçimde bir burukluk hissettiğim, sıkıldığım zaman, «el-Mü’min» diyorum. Allah’ın en güzel isimlerinden, “el-Mü’min”… Güven veren huzur veren…“…Mü’minlerin kalplerine güven indiren O’dur…” (el-Fetih, 4) Dünyanın tüm servetini döksem, yine de bu huzuru satın alamam. Bu duyguyu hiçbir şeyle değişmem.İşte inanmak, bir pirinç tanesinin içinde saadeti yakalamaktır. Pirincin  Rabbi, her şeyden haberdar… Huzuru verecek olan tonlarca pirinç ya da  çuvallarca para değil ki, huzur aramakla bulunsun ya da satın alınsın.Yüreklere hükmeden, huzurun kaynağı da O; el-Mü’min… Eman veren…Eman ver, kalplerin Rabbi!Bunalan gönüllere eman ver… Eminliğine muhtacız. Huzur ikliminin ince  rahmet yağmurları düşüyor kalp toprağına… Eminlik duygusu sarıveriyor  ruhumu. Milyonlarca mutlu balon uçuşuyor gökyüzünde… Acılığı yüzüme  giydiren, şimdi tatlı bir ifade koyuyor… İçimin göklerinde milyonlarca  mutlu balon uçuşuyor…Alıntı... </blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır