Son zamanlarda bizden milyonlarca ışık yılı uzaklıkta bulunan dev galaksi ve galaksi kümelerinin esrarengiz yapılan basın-yayın organlarında önemli yer işgal etmekle birlikle, ilim çevrelerini de hayretten hayrete sevkediyor.
Bunlardan birisi de yeni tesbit edilen dev galaksi duvarı. İki araştırmacı gökyüzünün uzak kısımlarında binlerce galaksiyi gözetlediler. Bu dev yıldız sistemleri orantılı dizilmiş olmamasına rağmen, dağılımlarında tesadüfün en küçük bir eserinin bile olmadığı ortaya çıktı.
Milyarlarca yıldızdan oluşan galaksilerin, galaksi kümelerine bağlı oldukları uzun zamandır biliniyor. Buna göre Samanyolu sistemimiz diğer 20 ila 30 galaksiyle birlikte lokal (yerel) nebüloz veya galaksi grubunu oluşturuyor. Buna yaklaşık 2,3 milyon ışık yılı mesafedeki meşhur Andromeda ve M 33 spiral nelülozlan da dahil.
Samanyolunun da içinde bulunduğu bu lokal galaksi grubunun çapı yaklaşık 34 milyon ışık yılı tutuyor.
Aralarında 320 milyon ışıkyılı mesafe bulunan takriben 50 milyon ışık yılı uzaklıktaki Virgo ile Coma da bilinen galaksi kümelerinden. Bunların içinde yine ayrı ayrı binlerce galaksi bulunuyor.
Şimdi de Yaratıcının sonsuz kudretini ayırırcasına süper galaksi kümeleri denen daha muazzam kümeler tespit edildi ki, Virgo kümesi sadece bir süper kümenin merkezini oluşturuyor.
Süper kümelerden, lokal grupların da aralarında bulunduğu daha bir çok küme var. İşte bizler çapı 100 milyon ışık yılı olan bu lokal veya Virgo kümesinin kenarında bulunuyoruz.
En yeni araştırmalar bize, galaksilerin bir özelliğini daha gösterdi: Galaksilerin, içinde hiç galaksi bulunmayan balonların özellikle yüzeyine dizilmiş gibi olmaları.
Bu balonlara, 1929da kâinatın genişlemesine sebeb olarak galaksi kaçışını keşfeden Amerikalı büyük astronom Edward P. Hubblenin anısına Hubble-Bubbles deniyor. Hubble, bir balonun yüzeyine dizilmiş lekelerin şişirildiğinde birbirinden uzaklaştıktan gibi, galaksilerin de mütenasip hızlarla birbirinden uzaklaştıklarını bildirmişti.
Bu da Belçikalı Matematik bilgini, rahip Lemaitrenin iddia ettiği gibi Kâinatın, genişleme (expension) halinde olduğuna delalet eder.
Oysa ilim mahfillerinde ağırlığını devam ettiren Mekân genişlemesi 1400 sene evvel Kurân-ı Kerimde zikrediliyordu: Semâyı azametle biz kurduk ve ona durmadan vüsat veriyor ve genişletiyoruz (Zâriyat, 47).
DEV DUVAR veya UZUN BİR HORTUM
Geller ve Huchra, binlerce galaksinin çok büyük bir yapıda olduklarım tespit etti. Bunlar en az 400 milyon ışık yılı uzunluğunda, 200 milyon ışık yılı genişliğinde ve 15 milyon ışık yılı kalınlığında uzun bir hortum oluşturuyorlar, yani dev galaksi duvarını.
Dünyâmızdan baktığımızda bu duvar, Yengeç burcundan, Saç, Berenike, Bootes ve Kuzey Taç burçlarından geçerek Herkulese kadar uzanıyor. Uzaklığı ise 470 600 milyon ışık yılı arasında bulunuyor. Dev duvarın en uzak ucu Herkulese dayanıyor.
Fakat böyle bir tabloda, bir süper - süper küme türü mü, yoksa birçok Hubble - Bubb-lenin birleşmesi mi sözkonusu henüz bilinmiyor. Ama her halükârda, galaksilerin lokal (yerel) dağılımının Kudret-i Sonsuzun muazzam kanunlarına İtaat ederek hârika ve mükemmel oluştuğu kesin.
Galaksilerin bu tip yapıları, astronomlar için anlaşılması oldukça güç sırlar taşıyor. Yüce Sanatkârın sonsuz kudreti hesaba katılmakdıkça da kâinatta akıp giden şu dev yıldız ve galaksilerin esrârengiz yapıları ve hikmetleri anlaşılamayacak.
Sadece ekzotik bir şekilde izah edilen galaksilerin dizilişine de bir göz atmakta fayda var. Burada bazı fizikçi ve astronomların, ilk patlamadan (-x ânı) hemen sonra genişleme esnasında bir sarsıntı meydana geldiğinde hemfikir olduklarının bilinmesi gerekli.
Yüce Beyândâ da mucizeli bir şekilde ifâde edilen kâinatın genişlemesi, çok büyük bir enerjinin açığa çıkmasına sebeb olan soğuk bir duruma geldi. Neticede, sürekli ve çok hızlı bir genişleme başladı.
Bu esnada kâinatın büyüklüğü 105 kat daha arttı. Hem de X anından (ilk patlama) sonra aşağı yukarı 10-35 saniye gibi aklın alamayacağı çok kısa bir zaman içinde. (10-35 , bir rakamının, sağında 35 sıfır bulunan bire bölünmesi demek). ..
Yine Kudret-i Sonsuzun ol demesiyle, 10 cm. (bir protonun çapının yüz milyonda biri) büyüklüğündeki bir alan 1026 cm. veya 100 milyon ışık yılı kadar genişledi.
SÜPER ENERJİ BÖLÜNÜYOR
Tahminen başlangıçta, bütün tabiat enerjileri, bazan süper gravitasyon da denilen bir süper enerjide toplanmıştı. İlk patlamadan sonra 10-42 saniye içinde gravitasyon bölündü. 10-35 saniyede zayıf elektrik enerjisiyle kuvvetli atom enerjisi ve nihayet 10-1 saniyede elektromanyetik enerji zayıf enerjiden ayrıldı.
Bu muazzam ve müthiş süper enerjiyi 10-24 cm. gibi küçücük yere sokan ve bundan 10-35 saniye gibi aklın alamayacağı bir zaman diliminde milyonlarca galaksiyi yaratan Kudret-i Sonsuzdan başka kim olabilir acaba?
Alıntı...
Bunlardan birisi de yeni tesbit edilen dev galaksi duvarı. İki araştırmacı gökyüzünün uzak kısımlarında binlerce galaksiyi gözetlediler. Bu dev yıldız sistemleri orantılı dizilmiş olmamasına rağmen, dağılımlarında tesadüfün en küçük bir eserinin bile olmadığı ortaya çıktı.
Milyarlarca yıldızdan oluşan galaksilerin, galaksi kümelerine bağlı oldukları uzun zamandır biliniyor. Buna göre Samanyolu sistemimiz diğer 20 ila 30 galaksiyle birlikte lokal (yerel) nebüloz veya galaksi grubunu oluşturuyor. Buna yaklaşık 2,3 milyon ışık yılı mesafedeki meşhur Andromeda ve M 33 spiral nelülozlan da dahil.
Samanyolunun da içinde bulunduğu bu lokal galaksi grubunun çapı yaklaşık 34 milyon ışık yılı tutuyor.
Aralarında 320 milyon ışıkyılı mesafe bulunan takriben 50 milyon ışık yılı uzaklıktaki Virgo ile Coma da bilinen galaksi kümelerinden. Bunların içinde yine ayrı ayrı binlerce galaksi bulunuyor.
Şimdi de Yaratıcının sonsuz kudretini ayırırcasına süper galaksi kümeleri denen daha muazzam kümeler tespit edildi ki, Virgo kümesi sadece bir süper kümenin merkezini oluşturuyor.
Süper kümelerden, lokal grupların da aralarında bulunduğu daha bir çok küme var. İşte bizler çapı 100 milyon ışık yılı olan bu lokal veya Virgo kümesinin kenarında bulunuyoruz.
En yeni araştırmalar bize, galaksilerin bir özelliğini daha gösterdi: Galaksilerin, içinde hiç galaksi bulunmayan balonların özellikle yüzeyine dizilmiş gibi olmaları.
Bu balonlara, 1929da kâinatın genişlemesine sebeb olarak galaksi kaçışını keşfeden Amerikalı büyük astronom Edward P. Hubblenin anısına Hubble-Bubbles deniyor. Hubble, bir balonun yüzeyine dizilmiş lekelerin şişirildiğinde birbirinden uzaklaştıktan gibi, galaksilerin de mütenasip hızlarla birbirinden uzaklaştıklarını bildirmişti.
Bu da Belçikalı Matematik bilgini, rahip Lemaitrenin iddia ettiği gibi Kâinatın, genişleme (expension) halinde olduğuna delalet eder.
Oysa ilim mahfillerinde ağırlığını devam ettiren Mekân genişlemesi 1400 sene evvel Kurân-ı Kerimde zikrediliyordu: Semâyı azametle biz kurduk ve ona durmadan vüsat veriyor ve genişletiyoruz (Zâriyat, 47).
DEV DUVAR veya UZUN BİR HORTUM
Geller ve Huchra, binlerce galaksinin çok büyük bir yapıda olduklarım tespit etti. Bunlar en az 400 milyon ışık yılı uzunluğunda, 200 milyon ışık yılı genişliğinde ve 15 milyon ışık yılı kalınlığında uzun bir hortum oluşturuyorlar, yani dev galaksi duvarını.
Dünyâmızdan baktığımızda bu duvar, Yengeç burcundan, Saç, Berenike, Bootes ve Kuzey Taç burçlarından geçerek Herkulese kadar uzanıyor. Uzaklığı ise 470 600 milyon ışık yılı arasında bulunuyor. Dev duvarın en uzak ucu Herkulese dayanıyor.
Fakat böyle bir tabloda, bir süper - süper küme türü mü, yoksa birçok Hubble - Bubb-lenin birleşmesi mi sözkonusu henüz bilinmiyor. Ama her halükârda, galaksilerin lokal (yerel) dağılımının Kudret-i Sonsuzun muazzam kanunlarına İtaat ederek hârika ve mükemmel oluştuğu kesin.
Galaksilerin bu tip yapıları, astronomlar için anlaşılması oldukça güç sırlar taşıyor. Yüce Sanatkârın sonsuz kudreti hesaba katılmakdıkça da kâinatta akıp giden şu dev yıldız ve galaksilerin esrârengiz yapıları ve hikmetleri anlaşılamayacak.
Sadece ekzotik bir şekilde izah edilen galaksilerin dizilişine de bir göz atmakta fayda var. Burada bazı fizikçi ve astronomların, ilk patlamadan (-x ânı) hemen sonra genişleme esnasında bir sarsıntı meydana geldiğinde hemfikir olduklarının bilinmesi gerekli.
Yüce Beyândâ da mucizeli bir şekilde ifâde edilen kâinatın genişlemesi, çok büyük bir enerjinin açığa çıkmasına sebeb olan soğuk bir duruma geldi. Neticede, sürekli ve çok hızlı bir genişleme başladı.
Bu esnada kâinatın büyüklüğü 105 kat daha arttı. Hem de X anından (ilk patlama) sonra aşağı yukarı 10-35 saniye gibi aklın alamayacağı çok kısa bir zaman içinde. (10-35 , bir rakamının, sağında 35 sıfır bulunan bire bölünmesi demek). ..
Yine Kudret-i Sonsuzun ol demesiyle, 10 cm. (bir protonun çapının yüz milyonda biri) büyüklüğündeki bir alan 1026 cm. veya 100 milyon ışık yılı kadar genişledi.
SÜPER ENERJİ BÖLÜNÜYOR
Tahminen başlangıçta, bütün tabiat enerjileri, bazan süper gravitasyon da denilen bir süper enerjide toplanmıştı. İlk patlamadan sonra 10-42 saniye içinde gravitasyon bölündü. 10-35 saniyede zayıf elektrik enerjisiyle kuvvetli atom enerjisi ve nihayet 10-1 saniyede elektromanyetik enerji zayıf enerjiden ayrıldı.
Bu muazzam ve müthiş süper enerjiyi 10-24 cm. gibi küçücük yere sokan ve bundan 10-35 saniye gibi aklın alamayacağı bir zaman diliminde milyonlarca galaksiyi yaratan Kudret-i Sonsuzdan başka kim olabilir acaba?
Alıntı...