- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
İbadetlerinden zevk ve huzur duymak, bereket görmek istiyorsan, her türlü kul hakkından uzak durmalısın.
Günahlar yapılan ibadetlerden duyulacak zevk ve huzuru engeller. Sahibinin yüzünde, gözünde, sözünde, özünde nur bırakmaz. Elindeki nimetlerin bereketini alıp götürür.
Sağlık ve sıhhatini bozar. Günahlarda ısrar edenin beyni ve gönlü şeytanın yuvasına döner. Şeytan bu tipleri takip etmez. Çünkü onlar şeytanın arkasından gider.
İşlenen her türlü günah, şeytanla yapılan yeni bir anlaşmadır. Şeytanın maskarası olmaktır. İnsanın kendine vurduğu en büyük darbedir. Bağlandığı esaret zincirine yeni bir halka takmasıdır. Günahlarına tövbe etmeyen ve günahta ısrar eden bir kişi için yanacağı ateşe odun taşımasıdır.
Bu gerçek Pir Sultan Aptal’ın dilinden şöyle dökülür:
“Cehennem dediğin dal odun yoktur, herkes ateşini kendi götürür”
Günahlar insanı yıpratır, kokutur, çürütür ve işe yaramaz hale getirir. Akıllı insan bu sonuca razı olmaz ve günahtan uzak durur.
Sevabı Allah, günahı nefsin ister. Her günah başka bir günahı çağırır. Günahlar işlene işlene, sahibini inkara kadar götürür. Günahlar vücuda giren hastalık mikrobu gibidir. Onlara karşı hemen tövbe antibiyotiği kullanmalısın ve tedavi cihetine gitmelisin. Günahın küçüğü büyüğü olmaz. Her şey detaylarda gizlidir.
Bir öpmek, bir bakmak deyip geçme. Günahlara duyulan bağımlılık, sevaplara duyulan bağımlılıktan çok daha güçlüdür. Onun için nefsi ve şeytanı sürekli kuşatma altında tutmalısın. Nefis ve şeytanla müdafaa halinde değil devamlı taarruz halinde savaşmalısın.
Hatta geceleri İBADETLE baskınlar düzenlemelisin. Nefsin ve şeytanın geçtiği yerlere ORUÇ mayınları döşemelisin.
Şehvet duygularını kontrol altında bulundurmalısın.
Ayıların en hassas yeri burunlarıymış. Bu bakımdan ayıların burnuna takılan demir halkaya bağlanan zincirle ayılar oynatılırmış. Nefsin seni oynatmaması için zincirin her iki ucu da iradenin elinde olmalıdır.