Bugün kederliyim, beterim bugün…

Bilirim acı verir bazen susmak. Konuşmak istersin; kelimeler boğazına düğümlenir. Her şey bitmiştir aslında. Ne kelimeler ne de suskunluk bir işe yarar artık. Zalim acı saplanmıştır en derine; duyulan sadece iç çekişlerdir artık. Bir de; dilinin ucuna hücum eden ve dudak kalesine çarparak bozguna uğrayan kelimeler. Gözyaşı da suskunluğun meyvesidir. Dokunur acının üzerine; ılık, tuzlu bir ilaç gibi. Önce yakar, belki de acıyı azdırır. Ya sonra? Uyuşur kasılan gözlerin. Oradan kalbine damlar susan sesin. Sessizce, kimsesizce ağlarsın; duyarlarsa gelirler ve beni yalnızlığımla ayırırlar diye korkarsın, hıçkırıklarını boğarsın, susarsın!



Kapanmamalı gözlerim…Uykuyu yabancı bilmeliyim kendime…Gündüzlere sığdırmalıyım kederimi…Akşamlar acıtıyor canımı, karanlık üşütüyor dokunduğum her yeri…Sesim üşüyor sessizlikte… Bu ayaz bana ağır…

Oysa ben senden neler neler isterdim…Senli sevdalarda doğmak isterdim…
Sabahlar isterdim, asi ve mavi…Büyüsün isterdim ışığın rengi…​

Oysa ben her güne seni sığdırmak isterdim…Seni bilmek, seni öğrenmek isterdim…Ben hergüne asi gözlerinin maviliğinde başlamak, sana düşmek isterdim.Sadece maviye bulanmalıydı tüm dünyam.Öyle ki senin gözlerinde yaşamalıydım, ömrümü tüm renklerden arındırarak…

Ama gel gör ki kötüyüm bugün…Sesime ses değse çığlık oluyor…
Üşüyor toprak, taşlar üşüyor…Vuslatı yakın eden yollar üşüyor…​

Ve ben, yorgunum bugün tarifsiz duygularla…Tenime değsem buz kesiyor bedenim…Sözüme ‘sen’ karışsan, üşüyor kelimelerim…Bedenimde bildiğim tüm hücreler çığlık çığlığa…Adını koyamadığım, anlamına ulaştığım vurgunlardayım bugün…​

Yumma gözlerini, uyuma bugün…Bütün gölgeler akşam oluyor…
Üşüyor yaprak, dallar üşüyor…İçimde kış gibi bir mevsim üşüyor…​

Siyah geceler örtünmesin güneşin yüzüne bugün…Ne olur… Bil ki, nicedir değmiyor göz kapaklarıma uykular…Ve ben üşüyorum, üşümek fiilinin anlamını içimde öğütmeden…Yüreğime seni eyleyen, ateş üşüyor…​

Oysa ben senden neler neler isterdim…Senli sevdalarda doğmak isterdim…
Sabahlar isterdim, asi ve mavi…Büyüsün isterdim ışığın rengi …
Ve sensizlik beni böylesine hazana düşüren. Ben seni bilirdim, yüreğim diye…Şimdi, yalnızım sevginin ayazında…Oysa gecelerim asi, sabahlarım maviydi hayallerimde.​

Ve bugün
Bu yalnızlıkta​

Ne ASİ kaldı, ne MAVİ
Alıntı....​

Oysa ben her güne seni sığdırmak isterdim…Seni bilmek, seni öğrenmek isterdim…Ben hergüne asi gözlerinin maviliğinde başlamak, sana düşmek isterdim.Sadece maviye bulanmalıydı tüm dünyam.Öyle ki senin gözlerinde yaşamalıydım, ömrümü tüm renklerden arındırarak…​

Genişletmek için tıkla ...

Emeğine sağlık kardeşim.

Susuyorsam anlatamıyorsam hislerimi bilki bu sensizliğim-den dir...
Sensizlik sessizliğim oldu. Sensizlik çaresizliğim Yaprak dökümüm oldu...
Eyy Uzaklardaki Bulusmamiz mahsere kalan Can....

yüreğimde bir sızı var Gonul sızım!!ağlıyorum bu gece ben..
sensiz geçen acı yıllar gözümde yaş aklımda sen...
ölüyorum gel kurtar yar sensiz dünya dar....
Beni Sensiz..Sessiz Issiz Yanliz,,YARIM biraktin Eyy Can...

Hani hasretler yasanir ya Hic bitmeyen.....
Hani uzun yollar olur ya Sonu Gelmeyen.....
Hani yüce Daglarda Kar olur ya Hic erimeyen..
Iste ben seni oyle seviyorum ve oyle ozluyorum..

Susuyorsam anlatamıyorsam hislerimi, bilki bu sensizliğimdendir...
Sensizlik sessizliğim oldu. Sensizlik çaresizliğim oldu....