- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Ah bu zaman..
Bu zaman şüphesiz ahir zaman...
Kıyamete çeyrek kalmışken neden düzelmiyoruz?
NEDEN DÜZELEMİYORUZ?
Sözler neden ismet tarlalarına giremiyor ?
Gözler neden iffet çeşmesinden su içmiyor ?
Yoksa ölümü öldürdük mü?
Hani dönüşler O’ naydı?
Hani galu Bela’ daki söz?
Hani “Eseltu bi rabbikum” a “Bela” demiştik...
Ya Rabbi ! Biz zalimlerden mi olduk?
“Lailahe illa ente subhaneke inni küntü minezzalimin”
Ve ağlamaya başlıyorum !
mazlumlara karsi ya zalimlerin safhinda olduysam?
vay halime nereye giderim Ben..
Ilık ılık göz yaşlarım dudaklarımı ıslatıp,
Ağzıma düşüyor ..
Çaresizliğin girdabında değilim..
Cehaletin mengenesine atmışım kendimi..
İntiharlığı seçmişim dünyalık için,
Ahiretim için intihar etmişim.
Oysa Üstad’ın ;
“Tel tel ve iplik iplik dikselerde ağzımı;
Tek ses duysalar, ALLAH … Yoklayanlar nabzımı.”
Şiirini okumuş ve yönümü çizmiştim ..
NE OLDU BIZE YARRABI...
HALDEN ALA HALSİZLİĞİM......SÖZDEN ALA SESSİZLİĞİM..
SENLE OLDUKTAN SONRA YARABBİ......UMRUMDA DEĞİL KİMSESİZLİĞİM.....
Hiç duydun mu şu duayı? "Allah seni toplasın!"
böyle dua ederlermiş hep. Bu ne güzel bir dua’dır
Ya Rabbi.. ahir zamana karşı! Allah seni toplasın! Gözünü. Kulağını. Aklını. Yüreğini. Hayalini...nefsini...
Bu satırları kendi nefsim için yazdım. “Dost acı söyler” derler, ben acı söylemiyorum/yazmıyorum, gerçeklere ayna tutmaya çalışıyorum...
Allah RIZASI icin HAK ve Hakikatleri HAYKIRIYORUM....
