Biz sevmek ile sahiplenmeyi karistirdik..

Sevmek, Sevgiliyi bir beyaz güvercin gibi avuçlarına alıp nazikce okşamak ve yüreğine bastırıp korumaktır...
Ama sevgiliyi daha güzel ufuklar bekliyorsa onu salıverip o`nun mutlulugunu kendi sevginden one koymaktir..
Onun, uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırpışlarından sonsuz haz duyup Rabbine emanet ederken..o`nun icin mutlu olmaktir..
O`nu Goge salar iken.. Birakiyorum ama Seni Sevmek-ten vaz gecmiyorum diyebilmek-tir..
Onun kendisinden uzaklaşmasına üzülmek değil, gerçeğe uçmasına, hakikate yaklaşmasına sevinmektir...
"Beni bırakıp nereye gidiyorsun" demek değil, "gittiğin yerlerde ins. mutlu olursun..
dualarımla seni koruyup hep seni yuregimde tasiyacagim diyebilmektir..
sevdigini kendi nefsinden once koyabilmektir...

insan hiic sevdigini birakir mi? diyor bir kardesimiz...
Ahh ..kardesim Rabbim kaldiramiyacagimiz yuk ile bizi imtihan etmesin derim...
Ama sevgiliyi daha güzel ufuklar bekliyorsa onu salıverip o`nun mutlulugunu kendi sevginden one koymaktir..
Onun, uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırpışlarından sonsuz haz duyup Rabbine emanet ederken..
o`nun icin mutlu olmaktir..
Yazilarimdan bilirsin ki hem koruyucu Anneyim hemde 3 tane ufakligin evladligini aldim Hamd olsun..
bir tanesinin annesi yasiyor..ama dunya guzeli oglunu dogurur dogurmaz evladliga koydu ki koruyucu evlerde o KAPI bu KAPI ayaktan ayaga itilip kakilmasin bir Ailesi olsun..
seveni ait oldugu bir yuvasi olsun diye..
Ogluna biraktigi mektubu her okudugumda gozyaslarimi tutamam.. Analik-tan vazgecebilecek bir Sevgi..
bu nasil bir duygu Rabbim..