Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Öykü-Hikaye-Kıssadan hisse
Biz de vaktiyle güzel yiyeceklerdik
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="ceylannur" data-source="post: 24346" data-attributes="member: 1208"><p><strong>Biz de vaktiyle güzel yiyeceklerdik</strong></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">Halîfe Hârûn Reşîd bir gün <span style="color: #0066cc">Behlül-i Dânâ</span> ile sohbet ederken; </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">-Ey Behlül! Sana sarayımda bir oda ve hizmetçiler vereyim. Yeter ki bu eski elbiselerden kurtul. Yenilerini giy. İnsanlar arasına karış, dedi. </span></p><p><span style="font-size: 10px">Bunun üzerine hazret-i Behlül; </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">-Müsâde ederseniz bir danışayım, dedi. </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">Halîfe;</span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">-Kime danışacaksın, kimsen yok ki? diye cevap verdi. </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">Behlül de; </span></p><p><span style="font-size: 10px">-Ben danışacağım yeri biliyorum, dedi ve oradan ayrıldı. </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">Hârûn Reşîd arkasından adamlar salıp danışacağı yeri öğrenmek istedi. Behlül gide gide şehir dışında bir mezbeleliğe gitti. Başını eğip bir şeyler dinlermiş gibi yaptı. Bir şeyler söylendi. Daha sonra oradan ayrıldı. Saraya yöneldi. Sultanın adamları ondan önce saraya dönüp hâdiseyi halîfeye bildirmişlerdi. Behlül huzûra girince, halîfe Hârûn Reşîd ona; </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">-Ey Behlül! Söyle bakalım vereceğin cevâbı, dedi. </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">Behlül; </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">-Danıştım efendim. Lâkin insanlar arasına karışmam mümkün değil, dedi. </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">Halîfe heybetle; </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">-Ey Behlül! Sen gidip çöplere danışmışsın, haberim oldu, dedi. </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">Behlül de; </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">-Doğru söylüyorsun ben de onlara danıştım. Onlar bana cevap verdiler ve;</span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">-Ey Behlül! Biz de vaktiyle en güzel ve nefis yiyecekler idik. Bütün güzellikler bizde idi. Sevgi ve itibarımız çoktu. Ne zaman ki insanlar arasına karıştık. İşte bu hâle geldik. Çöpe atıldık. Sen de sakın insanların arasına karışma,dediler. </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 10px">Bu sözlerdeki ince mânâları anlayan Hârûn Reşîd: "Haklısın." deyip düşüncelere daldı.</span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ceylannur, post: 24346, member: 1208"] [B]Biz de vaktiyle güzel yiyeceklerdik[/B] [SIZE=2]Halîfe Hârûn Reşîd bir gün [COLOR=#0066cc]Behlül-i Dânâ[/COLOR] ile sohbet ederken; [/SIZE] [SIZE=2]-Ey Behlül! Sana sarayımda bir oda ve hizmetçiler vereyim. Yeter ki bu eski elbiselerden kurtul. Yenilerini giy. İnsanlar arasına karış, dedi. [/SIZE] [SIZE=2]Bunun üzerine hazret-i Behlül; [/SIZE] [SIZE=2]-Müsâde ederseniz bir danışayım, dedi. [/SIZE] [SIZE=2]Halîfe;[/SIZE] [SIZE=2]-Kime danışacaksın, kimsen yok ki? diye cevap verdi. [/SIZE] [SIZE=2]Behlül de; [/SIZE] [SIZE=2]-Ben danışacağım yeri biliyorum, dedi ve oradan ayrıldı. [/SIZE] [SIZE=2]Hârûn Reşîd arkasından adamlar salıp danışacağı yeri öğrenmek istedi. Behlül gide gide şehir dışında bir mezbeleliğe gitti. Başını eğip bir şeyler dinlermiş gibi yaptı. Bir şeyler söylendi. Daha sonra oradan ayrıldı. Saraya yöneldi. Sultanın adamları ondan önce saraya dönüp hâdiseyi halîfeye bildirmişlerdi. Behlül huzûra girince, halîfe Hârûn Reşîd ona; [/SIZE] [SIZE=2]-Ey Behlül! Söyle bakalım vereceğin cevâbı, dedi. [/SIZE] [SIZE=2]Behlül; [/SIZE] [SIZE=2]-Danıştım efendim. Lâkin insanlar arasına karışmam mümkün değil, dedi. [/SIZE] [SIZE=2]Halîfe heybetle; [/SIZE] [SIZE=2]-Ey Behlül! Sen gidip çöplere danışmışsın, haberim oldu, dedi. [/SIZE] [SIZE=2]Behlül de; [/SIZE] [SIZE=2]-Doğru söylüyorsun ben de onlara danıştım. Onlar bana cevap verdiler ve;[/SIZE] [SIZE=2]-Ey Behlül! Biz de vaktiyle en güzel ve nefis yiyecekler idik. Bütün güzellikler bizde idi. Sevgi ve itibarımız çoktu. Ne zaman ki insanlar arasına karıştık. İşte bu hâle geldik. Çöpe atıldık. Sen de sakın insanların arasına karışma,dediler. [/SIZE] [SIZE=2]Bu sözlerdeki ince mânâları anlayan Hârûn Reşîd: "Haklısın." deyip düşüncelere daldı.[/SIZE] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Öykü-Hikaye-Kıssadan hisse
Biz de vaktiyle güzel yiyeceklerdik
Üst
Alt
