JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="Elifgül" data-source="post: 49607" data-attributes="member: 1043">Fakir  bedevi çölde, yaşlı hanımıyla birlikte yaşıyordu.  Bir eşekleri ve  birkaç koyunları vardı. Bedevinin yaşlı hanımı zaman  zaman fakirlikten  şikâyet ederdi. O gün de fakirlikten şikâyete başladı.  Adam hanımını  teselli etmek istedi. Sabrın ecrini anlattı ise de  kadının  şikâyetlerinin sonu gelmiyordu. Sonunda adamın sabrı taştı ve  hanımına  sordu:  “O zaman fakirliğin çaresi neyse onu söyle!”Kadın bunun üzerine konuştu: “Bağdat'a, halifeye git, derdini anlat. O cömerttir. Sana ihsanda bulunacaktır. Çünkü o yoksulların ümit kapısıdır.” Kadın kendince çareyi söylemişti. Adam başını iki elleri arasına alarak düşündü, düşündü. Sonra şöyle söyledi: “Koskoca halifenin huzuruna eli boş varılmaz ki! Oysa benim halifeye hediye edecek bir şeyim yok.”  O  sırada hanımı bir şey hatırladı. Çölde su çok önemli bir  nimetti. Güzün  ve Sonbaharda açılan kuyular kurur, susuzluktan hayvanlar  ölürdü.  Sonbaharda yağan yağmur hem çöldekileri içme sularına  kavuşturur, hem  de yeni bir baharın gelmesine sebep olurdu. Ama çölde,  özellikle yağmur  yağarken toplanmış tatlı yağmur suyu en değerli  şeylerden biriydi.  Kocası kendi kendine söylenince, hanımı şöyle  konuştu: “İstersen  halifeye bir testi yağmur suyu götür. Çünkü o tatlı  ve değerli bir  armağandır. Belki de halifenin suyu acı ve içilmez bir  sudur.” Çölde  bazen tatlı su çıkarmak için kuyu kazılır, ama  beklendiği gibi olmaz,  kuyudan deniz suyuna benzer acı ve tuzlu su  çıkardı. Çölden dışarı adım  atmayan, ömrünü burada geçiren kadın, her  yeri çöle kıyaslıyordu. Adam yola çıktı, uzun bir yolculuktan sonra Bağdat'a vardı. Halife sarayına (Dârü'l-Hilafe) kabul edildi.   Sonunda  ağzı iyice kapatılmış bir testi yağmur suyuyla huzura  çıktı. Suyu  halifeye hediye ettikten sonra, uzun uzun yağmur suyunun  güzelliklerini  saydı, onun ne kadar değerli bir şey olduğunu anlattı.  Halife  gözünü ondan ayırmadan bu halis adamı dinliyordu. Adam  samimiydi.  Halife de, çöl şartlarında bir testi yağmur suyunun ne kadar  değerli  olduğunu bilmekteydi. Halife bedeviden gelen hediyeyi kabul  ettikten  sonra, hemen testinin altınla doldurulmasını emretti ve  adamlarına  şöyle dedi:  “ Çöl uzaktır, bu adamı Dicle yoluyla filan yere kadar götürün.” Bedevi  Dâru'l-Hilâfe'ye gelirken, onun yanı başında akan  Dicle'yi görmemişti.  Fakat gemiye binmek için nehrin kıyısına gelince,  tatlı suyun gürül  gürül aktığını gördü. “Padişah'ın ne çok tatlı suyu  varmış” demekten  kendini alamadı ve o sırada getirdiği hediyeden dolayı  çok utandı. Ama  halife onu ciddiye alarak dinlemiş, hediyesini önemsemiş  ve  karşılığında bir testi altın vermişti.  Hikâye Neler Söyler?  ·Hikâyede  görüldüğü gibi, önemli olan yapılanlarda samimiyet  ve ihlâstır. Biz de  Yüce Allah'a Padişah-ı Lem Yezel'e göre birer çöl  bedevisi gibiyiz.  Onun bizim ibadetimize ve hiçbir şeye ihtiyacı yoktur.  Ama biz ibadete  muhtacız, O'na sunduğumuz ibadetlerle edeceği ihsanlara  ihtiyacımız  var.  ·Armağanların,  hediyelerin pek pahalı, değerli olması da  gerekmez. Önemli olan ihlâs  ve samimiyetle verilen hediyelerle gönül  almaktır. Bedevi de bir testi  suyla halifenin gönlünü almak, rızasını  tahsil etmek istemişti.  ·Hikâyenin  bir de şu yönü var: Kimi insanlar, yaptıkları pek  değerli, çok önemli  değilken; bunları çok önemli görürler ve çok önemli,  yapılamayacak  şeylermiş gibi anlatırlar. Bedevi de Dicle'yi  bilmediğinden testideki  suyun iyiliklerini anlata anlata bitirememişti.  Oysa Bağdat'ta durum  böyle değildi. Orada büyük bir tatlı su, büyük bir  Dicle akıyordu.  ·İnsanların  ibadetleri de Dicle kıyısında oturan Halifeye  sunulmuş bir testi suya  benzer. Ahirette gerçekler ayan beyan ortaya  çıktığında, biz de O'na  sunduğumuz ibadetlerden dolayı utanıp arlanaca-  ğız. Ama şunu da  bilelim ki, Cenab-ı Hak, cömerttir, ona sunduğumuz  ibadetleri bahane  edip bizden razı olur ve bize ihsanlarda bulunacaktır. Tefekkür Dergisi       Murat sarıcık. </blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır