Bir rüyadır hayat...Bir bakmışsın ki rüya bitmiş...

Alemlerin Rabbi, Rahman ve Rahim olan ALLAH(C.C.)'a hamd olsun...

Salatü selam alemlere rahmet olarak gönderilen

Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammet Mustafa(s.a.v.)

ve tüm inanaların üzerine olsun...


At kendini seccadeye bir tövbe et dönmemecesine...

O’nun sevmediği herşeye “elveda” de!

Gözyaşların armağan olsun O(ALLAH C.C.)’na...

Gözyaşların ve zaten O(ALLAH C.C.)’nun olan yüreğin...

Bugün ve hergün!...

Eğer sevgi bir çiçekse,

Saygı onu koruyan saksıdır

Çiçek solmaya başlamışsa

Dikkat edin...
Saksı mutlaka çatlamıştır...!
(alıntı)

Bir rüyadır..hayat...Bir bakmışsın ki rüya bitmiş...

Kulluk ve itaat etmiyorsunuz bari İsyan etmeyin ! ! !

(Bişr El-Hafi Hz.)

"ŞİMDİ GENÇ MİYİZ?" ...

HZ.ÖMER Devlet reisi iken, her sabah "ÖLÜM VAR YA ÖMER" diye, seslenip ikaz eden ücretli bir memur tutuyor. Ancak bir gün âniden vazifesine son verilen bu memur sebebini sorduğu zaman: "Bu sabah aynaya baktığımda, saçımda sakalımda beyaz kılları gördüm. Onlar bu vazifeyi senden daha iyi yapıyorlar" cevabını alıyor.

Evet dostlar. Aynalar bizi bekliyor, bir görünelim ondan sonra karar verelim veya isterseniz

bırakalım da onunla otuzbeş yaş şâiri konuşsun:

Benim mi Allah'ım bu çizgili yüz?

Ya gözler altında mor halkalar ?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?"
"Dost acı söyler" sözünün hikmetini anlar gibi oluyoruz değil mi? Ne yapalım kabahat aynalarda değil ki...
Onların bir şey ilâve ettikleri yok... Biz nasılsak sadece aynen aksettiriyorlar.
Hem dört mevsim bahar olmaz yâ... Herşey gibi, güzelliklerde solacak. Zira herşeyin bir sabahı, bir de akşamı var.
Bursa'lı şâir Cenâni'nin söyleyişiyle: "Dehr içinde hangi gün gördük ki, akşam olmaya".
Aslında akşamın olacağını, o kaçınılmaz saatin geleceğini hepimiz biliriz.
Ama gene de gelip geçici şeylerle avunur ve kendimizi aldatıp, zihnimizi başka şeylerle meşgul etmeye çalışırız.
Biz durmadan değişen, ama etrafındaki şeylerin de durmadan değişmesinden yakınan insanlar olarak
kendi bencilliğimiz içinde her şeyi unutuveriyoruz.
J.J. Rousseau'nun deyişiyle "Yeryüzünde herşey devamlı bir akış halindedir.
Hiç bir şey kararlı ve kesin bir şekilde muhafaza edilemiyor ve dışımızdaki şeylere karşı duyduğumuz sevgiler de,
ister istemez onlar gibi geçiyor, değişiyor."
Tiryakisi olduğu ve zararını bildiği halde elindeki sigarayı son dumanına kadar yudumlayan insan,
hayrettir ki, aynı titizliği sayılı nefeslerden örülü gençliğine gösteremiyor. Herhalde gençliğimizi
parayla satın almadığımız için kıymetini tam takdir edemiyoruz. Halbuki hayatta insanın başına bir defa gelen
gençliğin sıhhat ve boş vakit gibi ne büyük bir nimet olduğu, ancak elden gidince anlaşılıyor.
Öyleyse yolun neresinde olup olmadığımızı anlamak için,
yazımızın başındaki "ŞİMDİ GENÇ MİYİZ?" sualine hemen cevap aramaya başlayabiliriz...
Asrın doktorunun günümüz gençliğinin hastalığına uzattığı reçetede: "Gençlik damarı akıldan ziyâde hissiyâtı dinler.
His ve heves ise kördür. Âkıbeti görmez. Bir dirhem hazır lezzeti, ileride bir batman lezzete tercih eder" yazılıdır.
Bunu bilmezlikten gelmek, tedavi ve teşhiste mutlaka yanlışlıklara sebebiyet verecektir. Evet bu çağda, bu yaşta, uğruna "ebedilik" yeminleri edilmiş nice sevgiler ve sevgililer vardır ki, kısa bir müddet içinde arkasında bir ümit ışığı, hattâ titrek bir pırıltı bile bırakmadan sönüp tükenmiştir. "Hakikî zevk ve elemsiz lezzet, yalnız îmanda ve îman ile olabilir" sırrınca, gençliğini kıymetsiz şeylerin peşinde harcamayanlar, yapraklar gibi rüzgârlara oyuncak olmaktan kendini koruyanlar ve gençlikten ihtiyarlığa gün çalmış olan bahtiyârlar, Efendimizin (s.a.v) "Gençlerinizin en iyisi, temkinde ve sefahatlerden çekinmekte ihtiyarlara benzeyenlerinizdir." şeklindeki mübârek sözlerine mazhar olmuş demektirler.
Her şey gibi, gençlik sermayesi de, sarfedildiği yere göre kıymet kazanacaktır.
Çok kısa zaman misafirimiz olan gençlik nimetini iyi değerlendirebildiğimiz takdirde, onunla ilerde ebedî bir gençlik kazanabileceğimizi bütün ilâhi fermanlar ve peygamberler haber vermektedir.
DAHA NE DİYELİM DOSTLAR...
(alıntı)