Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Öykü-Hikaye-Kıssadan hisse
Bir hayır var!
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="beydeba" data-source="post: 13850" data-attributes="member: 7"><p>[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]<span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">Bir zamanlar Afrika da ki bir ülkede hüküm süren bir kral vardı. Kral, daha çocukluğundan itibaren arkadaş olduğu, birlikte büyüdüğü bir dostunu hiç yanından ayırmazdı. </span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">Nereye gitse onu da beraberinde götürürdü. Kralın bu arkadaşının ise değişik bir huyu vardı. İster kendi başına gelsin ister başkasının,ister iyi olsun ister kötü,her olay karşısında hep aynı şeyi söylerdi: "<strong>Bunda da bir hayır var</strong>!"</span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">Bir gün kralla arkadaşı birlikte ava çıktılar. Kralın arkadaşı tüfekleri dolduruyor, krala veriyor, kral da ateş ediyordu. Arkadaşı muhtemelen tüfeklerden birini doldururken bir yanlışlık yaptı ve kral ateş ederken tüfeği geriye doğru patladı ve kralın baş parmağı koptu. Durumu gören arkadaşı her zamanki sözünü söyledi: "<strong>Bunda da bir hayır var</strong>!"</span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"><strong>Kral acı ve öfkeyle bağırdı:</strong></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">"<strong>Bunda hayır filan yok! Görmüyor musun, parmağım koptu</strong>? "Ve sonra da kızgınlığı geçmediği için arkadaşını zindana attırdı.</span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">Bir yıl kadar sonra, kral insan yiyen kabilelerin yaşadığı ve aslında uzak durması gereken bir bölgede birkaç adamıyla birlikte avlanıyordu. Yamyamlar onları ele geçirdiler ve köylerine götürdüler. Ellerini,ayaklarını bağladılar ve köyün meydanına odun yığdılar. Sonra da odunların ortasına diktikleri direklere bağladılar. </span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">Tam odunları tutuşturmaya geliyorlardı ki, kralın başparmağının olmadığını fark ettiler. Bu kabile, batıl inançları nedeniyle uzuvlarından biri eksik olan insanları yemiyordu. Böyle bir insanı yedikleri takdirde başlarına kötü olaylar geleceğine inanıyorlardı. Bu korkuyla, kralı çözdüler ve salıverdiler.</span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">Diğer adamları ise pişirip yediler. Sarayına döndüğünde, kurtuluşunun kopuk parmağı sayesinde gerçekleştiğini anlayan kral, onca yıllık arkadaşına reva gördüğü muameleden dolayı pişman oldu. Hemen zindana koştu ve zindandan çıkardığı arkadaşına başından geçenleri bir, bir anlattı.</span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">"<strong>Haklıymışsın!" </strong>dedi. "Parmağımın kopmasında gerçekten de bir hayır varmış.</span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">İşte bu yüzden, seni bu kadar uzun süre zindanda tuttuğum için özür diliyorum.Yaptığım çok haksız ve kötü bir şeydi." "<strong>Hayır</strong>" diye karşılık verdi arkadaşı. "<strong>Bunda da bir hayır var</strong>."</span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080"></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000080">"<strong>Ne diyorsun ALLAH aşkına?" </strong>diye hayretle bağırdı kral. "<strong>Bir arkadaşımı bir yıl boyunca zindanda tutmanın neresinde hayır olabilir." </strong>"<strong>Düşünsene, ben zindanda olmasaydım, seninle birlikte avda olurdum,değil mi? Ve sonrasını düşünsene? </strong>"</span></span>[/FONT]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="beydeba, post: 13850, member: 7"] [FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=3][COLOR=#000080]Bir zamanlar Afrika da ki bir ülkede hüküm süren bir kral vardı. Kral, daha çocukluğundan itibaren arkadaş olduğu, birlikte büyüdüğü bir dostunu hiç yanından ayırmazdı. Nereye gitse onu da beraberinde götürürdü. Kralın bu arkadaşının ise değişik bir huyu vardı. İster kendi başına gelsin ister başkasının,ister iyi olsun ister kötü,her olay karşısında hep aynı şeyi söylerdi: "[B]Bunda da bir hayır var[/B]!" Bir gün kralla arkadaşı birlikte ava çıktılar. Kralın arkadaşı tüfekleri dolduruyor, krala veriyor, kral da ateş ediyordu. Arkadaşı muhtemelen tüfeklerden birini doldururken bir yanlışlık yaptı ve kral ateş ederken tüfeği geriye doğru patladı ve kralın baş parmağı koptu. Durumu gören arkadaşı her zamanki sözünü söyledi: "[B]Bunda da bir hayır var[/B]!" [B]Kral acı ve öfkeyle bağırdı:[/B] "[B]Bunda hayır filan yok! Görmüyor musun, parmağım koptu[/B]? "Ve sonra da kızgınlığı geçmediği için arkadaşını zindana attırdı. Bir yıl kadar sonra, kral insan yiyen kabilelerin yaşadığı ve aslında uzak durması gereken bir bölgede birkaç adamıyla birlikte avlanıyordu. Yamyamlar onları ele geçirdiler ve köylerine götürdüler. Ellerini,ayaklarını bağladılar ve köyün meydanına odun yığdılar. Sonra da odunların ortasına diktikleri direklere bağladılar. Tam odunları tutuşturmaya geliyorlardı ki, kralın başparmağının olmadığını fark ettiler. Bu kabile, batıl inançları nedeniyle uzuvlarından biri eksik olan insanları yemiyordu. Böyle bir insanı yedikleri takdirde başlarına kötü olaylar geleceğine inanıyorlardı. Bu korkuyla, kralı çözdüler ve salıverdiler. Diğer adamları ise pişirip yediler. Sarayına döndüğünde, kurtuluşunun kopuk parmağı sayesinde gerçekleştiğini anlayan kral, onca yıllık arkadaşına reva gördüğü muameleden dolayı pişman oldu. Hemen zindana koştu ve zindandan çıkardığı arkadaşına başından geçenleri bir, bir anlattı. "[B]Haklıymışsın!" [/B]dedi. "Parmağımın kopmasında gerçekten de bir hayır varmış. İşte bu yüzden, seni bu kadar uzun süre zindanda tuttuğum için özür diliyorum.Yaptığım çok haksız ve kötü bir şeydi." "[B]Hayır[/B]" diye karşılık verdi arkadaşı. "[B]Bunda da bir hayır var[/B]." "[B]Ne diyorsun ALLAH aşkına?" [/B]diye hayretle bağırdı kral. "[B]Bir arkadaşımı bir yıl boyunca zindanda tutmanın neresinde hayır olabilir." [/B]"[B]Düşünsene, ben zindanda olmasaydım, seninle birlikte avda olurdum,değil mi? Ve sonrasını düşünsene? [/B]"[/COLOR][/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
KÜLTÜR,EDEBİYAT MİZAH
Öykü-Hikaye-Kıssadan hisse
Bir hayır var!
Üst
Alt