Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
İslami Forumlar Genel
Gönülden Gönüle Dertleşelim
Bir Garip Yolcuyum..
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Muvatta" data-source="post: 59573" data-attributes="member: 16"><p>Aleykümselam kusura bakmayın benzeri bir sorunu ben de yaşıyorum, hatta benzeri değil aynısı. Ben 13 senelik evliliğimin başlarında, dinden ve islamdan uzak, bencil ve aile ilişkileri pek de sağlıklı ve samimi olmayan birisiydim. Fakat bunun suçu bende değil. Ailede sevgi, dayanışma, yardımseverlik, misafirperverlik gibi değerleri yaşayıp görmedim ben. Halen dahi tam olarak bu değerleri yaşayamıyorum, içimde bir soğukluk var. Büyük ihtimalle böyle eksiklikler ailelerin ve çevrenin eseridir. </p><p></p><p>Eşim ve ailesi ise mazbut kapalı insanlar, eşimde kapalı birisi. Neyse ben evliliğimin ilerleyen zamanlarında bir şekilde namaza başladım. Aklım başıma geldi diyelim. Elhamdülillah namazıma düşkün birisi oldum. Eşim ise kapalı olmasına rağmen maalesef değil. Hatta ben namaza başlayana kadar kendisi namaz kılmıyordu. Ben başladıktan sonra bu konuda oldukça tartışmalarımız oldu. Namaz kılmamasına kızıyor zaman zaman zorluyordum. Kendisi de bazen namaz kılmazdan önceki hayatımı yüzüme vuruyor. Hocamı oldun başıma, sen bana karışamazsın diyordu. Biliyorum ben aile reisi olarak sorumluyum namazı emretmek zorundayım. Neyse bu lafından sonra bir daha kendisine hiç namaz kıl demedim. Uzunca bir süre aksatarak da olsa namazını kıldı. Fakat her zaman namazını hatırlatmak zorunda kalıyordum, ya unutuyordu ya da en son vakte kadar erteliyordu. Neyse şimdi biraz daha derli toplu oldu. Fakat inanın hala bir sabah namazına eşimin beni kaldırmasının hazzını yaşayamadım.</p><p></p><p>Eşimin bu gibi kusurları yanında olumlu taraflarıda var, benim kadar bencil değil, ailesinin diğer fertleriyle ilişkileri çok iyi, akrabalık ilşkileri benimkinin tam tersine çok daha iyi, insan ilişkileri de öyle. Yardımlaşma ve dayanışma ki benim hiç öğrenemediğim özelliklerdir kendisinde oldukça güçlü. </p><p></p><p>Şimdi kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş, fakat benimkini akıl vermek olarak değil de bir fikir veya tecrübe olarak kabul ederseniz. Eşinizin, öne çıkan veya sizi mennun eden özellikleri hatırına belki bazı eksikleri tamamlanmak üzere zamana bırakabilirsiniz. Evliliği bitirmek çok basit fakat şu anki durumunua getirmek çok zor.</p><p></p><p>Tabi herşeyi tam açıklığlı ile yazmak mümkün olmuyor. Eşimin islamı yaşamada zayıf olması beni çook geriletiyor. Ben dizi seyretmek yerine, islami konuları konuşmak tartışmak din odaklı birşeyler paylaşmak isterdim. Ben unutmam ancak bir gün de namazı eşimin bana hatırlatmasını, belki bir gün olsun sabah namaza kaldırmasını isterdim. Yani önem versin namaz öne çıksın. Ne yazık bu mümkün olmuyor. Bu beni çook geriye götürdü daha önemlisi ilerlememi önledi. Bu dayanışma yardımlaşma olmayınca benimde imanım zayıflıyor. Halbuki şu ankinden çok daha kuvvetli olabilirdi diye düşünüyorum. Neyse başınızı ağrıttım kusura bakmayın bu kardeşimin sıkıntısı olay bazında bana çok benzer geldi o nedenle içimden geldi yazdım.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Muvatta, post: 59573, member: 16"] Aleykümselam kusura bakmayın benzeri bir sorunu ben de yaşıyorum, hatta benzeri değil aynısı. Ben 13 senelik evliliğimin başlarında, dinden ve islamdan uzak, bencil ve aile ilişkileri pek de sağlıklı ve samimi olmayan birisiydim. Fakat bunun suçu bende değil. Ailede sevgi, dayanışma, yardımseverlik, misafirperverlik gibi değerleri yaşayıp görmedim ben. Halen dahi tam olarak bu değerleri yaşayamıyorum, içimde bir soğukluk var. Büyük ihtimalle böyle eksiklikler ailelerin ve çevrenin eseridir. Eşim ve ailesi ise mazbut kapalı insanlar, eşimde kapalı birisi. Neyse ben evliliğimin ilerleyen zamanlarında bir şekilde namaza başladım. Aklım başıma geldi diyelim. Elhamdülillah namazıma düşkün birisi oldum. Eşim ise kapalı olmasına rağmen maalesef değil. Hatta ben namaza başlayana kadar kendisi namaz kılmıyordu. Ben başladıktan sonra bu konuda oldukça tartışmalarımız oldu. Namaz kılmamasına kızıyor zaman zaman zorluyordum. Kendisi de bazen namaz kılmazdan önceki hayatımı yüzüme vuruyor. Hocamı oldun başıma, sen bana karışamazsın diyordu. Biliyorum ben aile reisi olarak sorumluyum namazı emretmek zorundayım. Neyse bu lafından sonra bir daha kendisine hiç namaz kıl demedim. Uzunca bir süre aksatarak da olsa namazını kıldı. Fakat her zaman namazını hatırlatmak zorunda kalıyordum, ya unutuyordu ya da en son vakte kadar erteliyordu. Neyse şimdi biraz daha derli toplu oldu. Fakat inanın hala bir sabah namazına eşimin beni kaldırmasının hazzını yaşayamadım. Eşimin bu gibi kusurları yanında olumlu taraflarıda var, benim kadar bencil değil, ailesinin diğer fertleriyle ilişkileri çok iyi, akrabalık ilşkileri benimkinin tam tersine çok daha iyi, insan ilişkileri de öyle. Yardımlaşma ve dayanışma ki benim hiç öğrenemediğim özelliklerdir kendisinde oldukça güçlü. Şimdi kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş, fakat benimkini akıl vermek olarak değil de bir fikir veya tecrübe olarak kabul ederseniz. Eşinizin, öne çıkan veya sizi mennun eden özellikleri hatırına belki bazı eksikleri tamamlanmak üzere zamana bırakabilirsiniz. Evliliği bitirmek çok basit fakat şu anki durumunua getirmek çok zor. Tabi herşeyi tam açıklığlı ile yazmak mümkün olmuyor. Eşimin islamı yaşamada zayıf olması beni çook geriletiyor. Ben dizi seyretmek yerine, islami konuları konuşmak tartışmak din odaklı birşeyler paylaşmak isterdim. Ben unutmam ancak bir gün de namazı eşimin bana hatırlatmasını, belki bir gün olsun sabah namaza kaldırmasını isterdim. Yani önem versin namaz öne çıksın. Ne yazık bu mümkün olmuyor. Bu beni çook geriye götürdü daha önemlisi ilerlememi önledi. Bu dayanışma yardımlaşma olmayınca benimde imanım zayıflıyor. Halbuki şu ankinden çok daha kuvvetli olabilirdi diye düşünüyorum. Neyse başınızı ağrıttım kusura bakmayın bu kardeşimin sıkıntısı olay bazında bana çok benzer geldi o nedenle içimden geldi yazdım. [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
İslami Forumlar Genel
Gönülden Gönüle Dertleşelim
Bir Garip Yolcuyum..
Üst
Alt