- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Bir garip yolcuyum Gurbet yolunda, Depremler yaşanıyor Gönül sızımda..
Sırtımda pişmanlıklar dolu bir heybe ;İnsanlığımı ,,kendimi sorguluyor ve sadece kendimi yargılıyorum..!!Çünkü kendimi kendim düşürdüm bu durum ve derde..
Neler yaşar insanoğlu hayatı boyunca...Ne aşklar yaşar...Ne hüzünler acıtır yüreğini...Kimi zaman yüreği ağlar gözleri gülerken...Kimi zaman da sadece kimseleri sokmadığı kendi gizli gönül bahçesinde saklanır...
Kim bilir belki gizli bir heybesi vardır hayallerini,ümitlerini,hüzünlerini sakladığı....
Zaman olup da yaşamanın dayanılmaz ağırlığı yüklenince insanın omzuna,taşıyamayacağı kadar ağırlaşınca,paylaşmak ister insan...İçindeki yangını, yazarak söndürmek ister...Sonra yazmak bir tutku olur, yazmazsa ölür...
Çoğu zaman gizli, kapaklı başlarım yazmaya...Korkarım içimdekileri olduğu gibi kağıda dökmeye...Ama sızar işte yine içimde sakladıklarım..Gönül sızım Sızlar ve benim durumumda olanlar bu yazdıklarımda kendini görür ve ihtiyaçı olanı alırlar kader ve tecrübeler hep tekerür eder...
Bir garip yolcuyum Gurbet yolunda diye başladığım bu yolculuk ne zaman biter bilemem...
ama bildiğim bu gün ,yaptığımız, seçtiklerimiz hep geleçeğimize bir basamak olur ve geleçeğimizi belirler....
İstedim ki benden geriye bir şeyler kalsın...İstedim ki hissettiklerimi hissettirebileyim aşina gönüllere...İstedim ki gündelik telaşlar arasında unutulan duygulara ,insanlığa hayat verebileyim.Ve bunları yazarken bir söz çınladı kulaklarımda:
"Ahirette seni kurtaracak bir eserin olmadığı takdirde, dünyada bıraktığın eserlere de kıymet verme."
Bunlar ahirette beni kurtarır mı bilemem...Ama Bunu bütün kalbimle dilerimm...Okuduklarınızdan herhangi biri yüreğinizi dokunurda ,yüzünüzde bir gülümsemeye ve hayat yolunuzda rehber olursa , ellerinizi kaldırıp bir dua gönderin bu Gurbet yolundaki garip yolcuya....
Gariplikler dünyasında bir garibim!..Neredeydim, nereye ve neden geldim, nereye gidiyorum..?
Neler başladı iç dünyamda, ne fırtınalar koptu ve neler geldi ve Geçti , Yâ Hû .....
Gariplikler içinde yaşayıp giderken garibce, garip sürprizlerle karşılaşıyor insan. Bir bakıyorsun komşuna, güldüğün başına gelir...
Bazen bir bakıyorsun çok sevdiğin birinden nefret etmeye başlıyorsun..Yaşanan bu gel-gitler ,kavga ve barışlar yıpratıyor insanı...Ve insan yaşadığı dünyaya yabancılaşıyor iyice...Kendini gurbetteki bir garib gibi hissediyor.
hele neyse...........

Sırtımda pişmanlıklar dolu bir heybe ;İnsanlığımı ,,kendimi sorguluyor ve sadece kendimi yargılıyorum..!!Çünkü kendimi kendim düşürdüm bu durum ve derde..
Neler yaşar insanoğlu hayatı boyunca...Ne aşklar yaşar...Ne hüzünler acıtır yüreğini...Kimi zaman yüreği ağlar gözleri gülerken...Kimi zaman da sadece kimseleri sokmadığı kendi gizli gönül bahçesinde saklanır...
Kim bilir belki gizli bir heybesi vardır hayallerini,ümitlerini,hüzünlerini sakladığı....
Zaman olup da yaşamanın dayanılmaz ağırlığı yüklenince insanın omzuna,taşıyamayacağı kadar ağırlaşınca,paylaşmak ister insan...İçindeki yangını, yazarak söndürmek ister...Sonra yazmak bir tutku olur, yazmazsa ölür...
Çoğu zaman gizli, kapaklı başlarım yazmaya...Korkarım içimdekileri olduğu gibi kağıda dökmeye...Ama sızar işte yine içimde sakladıklarım..Gönül sızım Sızlar ve benim durumumda olanlar bu yazdıklarımda kendini görür ve ihtiyaçı olanı alırlar kader ve tecrübeler hep tekerür eder...
Bir garip yolcuyum Gurbet yolunda diye başladığım bu yolculuk ne zaman biter bilemem...
ama bildiğim bu gün ,yaptığımız, seçtiklerimiz hep geleçeğimize bir basamak olur ve geleçeğimizi belirler....
İstedim ki benden geriye bir şeyler kalsın...İstedim ki hissettiklerimi hissettirebileyim aşina gönüllere...İstedim ki gündelik telaşlar arasında unutulan duygulara ,insanlığa hayat verebileyim.Ve bunları yazarken bir söz çınladı kulaklarımda:
"Ahirette seni kurtaracak bir eserin olmadığı takdirde, dünyada bıraktığın eserlere de kıymet verme."
Bunlar ahirette beni kurtarır mı bilemem...Ama Bunu bütün kalbimle dilerimm...Okuduklarınızdan herhangi biri yüreğinizi dokunurda ,yüzünüzde bir gülümsemeye ve hayat yolunuzda rehber olursa , ellerinizi kaldırıp bir dua gönderin bu Gurbet yolundaki garip yolcuya....
Gariplikler dünyasında bir garibim!..Neredeydim, nereye ve neden geldim, nereye gidiyorum..?
Neler başladı iç dünyamda, ne fırtınalar koptu ve neler geldi ve Geçti , Yâ Hû .....
Gariplikler içinde yaşayıp giderken garibce, garip sürprizlerle karşılaşıyor insan. Bir bakıyorsun komşuna, güldüğün başına gelir...
Bazen bir bakıyorsun çok sevdiğin birinden nefret etmeye başlıyorsun..Yaşanan bu gel-gitler ,kavga ve barışlar yıpratıyor insanı...Ve insan yaşadığı dünyaya yabancılaşıyor iyice...Kendini gurbetteki bir garib gibi hissediyor.
hele neyse...........
