- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 101
- Tepkime puanı
- 6
Alemlerin Rabbi, Rahman ve Rahim olan ALLAH(C.C.)'a hamd olsun...
Salatü selam alemlere rahmet olarak gönderilen
Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammet Mustafa(s.a.v.)
ve tüm inanaların üzerine olsun...
Işığı daha net görebilmek için karanlığa ihtiyaç duyulur.
Düşünen insan bilir ki, karanlıkta ya da sıkıntı ve keder içinde olmak bir şeyleri daha net görmeye vesiledir...
Kadim Dolunay
Son yatacağı yer iki avuç topraktan ibaret olan kişiye de ki:
Sarayını, çardağını göklere kadar yüceltmeye ne hacet var?
Hafız-ı Şirazî
Ölümün kardeşi
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o.
Eli hep omzumuzda. Evde televizyon izliyoruz geceleri. Sabahları beraber gidiyoruz işe.
Okulda yanımızda oturuyor, aynı sırada.
Gemiyi yanaştırırken, çımacımız, ameliyata girdiğimizde hemşiremiz, araba kullanırken muavinimiz.
Tatile beraber çıkıyoruz. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor.
Ayrılıp gitse bile bir süre yanımızdan, eli hediyelerle dolu dönüyor tekrar.
Ah o rengârenk ambalajlara sarılı kutular! Ah kardeşi ölümün; gecelerimizi kaleydoskoplara çeviren sihirbaz!
Yoruldukça sokuluyor yanımıza ağır ağır, dostane tebessümü narkoz, tam indireceğiz maskesini cerrahımızın,
ışıl ışıl gözlerini mahmur gözlerimize saplıyor. Seviyoruz katilimizi. Çünkü her sabah elimizden tutup kaldırıyor mezarımızdan. Güneşi altın bir madalya gibi takıyor boynumuza. "Bir gün daha yaşadınız!" diye çığlık atıyor.
"İşte döndünüz hayata!"
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o. Eli hep omzumuzda.
Bir gün göremesek onu, başımıza ağrılar giriyor. İki gün göremesek kan çekiliyor damarlarımızdan.
Üç gün göremesek dayanıyor kapımıza, gülüşünü şakağımıza dayayıp boş senetleri imzalatıyor.
Rakamları o seçecek, Marlon'u kıskandıran "Baba". Artık onun emrinde çalışıyoruz.
Deniziz, dalgalarımızı bir bir esir alıyor. Rüzgârız, yelkenlerimizi tek tek yırtıyor. Ateşiz, kıvılcımlarımızı çil çil satıyor böceklere. Taciriz, kervanı şehrin girişinde karşılıyor hep. El koyuyor bütün mallarımıza. Yalnız o indiriyor pazara kumaşı.
Tek gözü görmüyor. Heybelerin bir gözü onun. Herkesin kârına ortak. Yine de kızamıyoruz ona.
Kızmak da ne, yarısını bağışlıyoruz hayatımızın. Çatırtıyla ayrılıyor ikiye karpuz. Suları çenemizden damlıyor hayatın.
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o. Eli hep omzumuzda.
Bakın nasıl yürüyoruz gözlerimiz kapalı. Nasıl uzatıyoruz ellerimizi boşluğa.
Kayıp eşyamızı arıyoruz her gece yatağımızdan kalkıp. Som altından çiviler çakıyoruz namımıza.
"Somnambülizm" diyorlar işimize ne tuhaf, gözleri kapalı hüküm verenler. Hem birbirimizden ne farkımız var!
Milyarlarca uyurgezer, yaşıyoruz kardeşçe. Birden uyandırmak kimin haddine!
Hadi hep beraber uzatıp ellerimizi, kütüphanelere doğru yola çıkalım. Bütün gece yol alalım, sabah ezanına kadar.
"es- Salâtu Hayrun min en- Nevm!" Müezzin gözkapaklarını tıklatsın.
Hey kimse yok mu! İki kontrol kalemi gibi dokunsun kollarımız kalın ciltlere.
Yanan kızıl ışıkları varsın olmasın gören. Kızıl ötesi dürbünümüzle vurup satırları bir bir.
Avlarımızı paylaşalım. Dök çantanı o halde yere.
Çevir sayfalarını sözlüğün. "U" harfine gelene kadar uyuma!
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o. Eli hep omzumuzda.
Adı uyku. Bakalım ne yazıyor sözlüğümüz hakkında:
"Dış dünyadan ve vücuttan gelen uyarıları tamamen veya kısmen etkisiz hale getirip ruhun hakkını bedene iade eden sevimli eşkıya", " Kralla soytarıyı aynı direğe bağlayan şerif", " Varlığını da yokluğunu da en şiddetli şekilde hissettiren efsanevi kahraman", " Allah'ın mazlumdan da zalimden de esirgemediği hayat iksiri", " Çeçe sineklerinin yaptığı zehirli bal"...
Sözlük de sözlükmüş ha! Seviyor mu sevmiyor mu belli değil. Övüyor mu övmüyor mu?
Eski Çin'de suçlular mahkum edilmiyor mu uykusuzluğa!
Antik Roma'nın Makedonyalı kralı Perseus uykusuzlukla öldürülmüyor mu!
Demek ki uykuya ihtiyacımız var! Uyku bir sis gibi çökmüyor mu caddelere!
Çeçe sinekleri kara bulutlar gibi dönmüyor mu aklımızın üstünde! "Nevm"in başında "nun" var.
O büyük balık açmış karanlık ağzını sonsuza.
Atmak için gözlerimizin kapanmasını beklemiyor mu, hiçbir kervanın yanından geçmediği o derin kuyusuna.
Demek uyanmaya ihtiyacımız var!
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o. Eli hep omzumuzda.
" Uyku ölümün kardeşidir!" diyor Abdulkadir Geylâni, "Allah alır o canları öldükleri zaman, ölmeyenleri de uyuduklarında..."(Zümer,42) âyetinden çalıp elması. Üşüyoruz. Uyku aczin örtüsü dünyada.
Ancak kudret eliyle sıyrılabiliyor örtü. Bütün gücümüzle haykırıyoruz: Eksikliklerden uzak olan Yüce Allah uyumaz.
Melekleri de uyumaz O'nun. Cennetlikler de uyumayacaklar.
"İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar," diyor Hz. Peygamber.
Ne hazin macerası insanın. Uyanabilmesi için ölmesi lazım!
Fakat ölüyor her gece, diriliyor her sabah. En güzel uykuyu geçiyor uyanışın atı.
Uyumanın en güzel tarafı uyanmak. Kıyamet koptu!
Ah insan!
Hâlâ kıyamet alâmetleri arıyor kitaplarda.
A. URAL
'' Bana o kadar yakınsın ki, seni ben sandım.. Sana o kadar yakınım ki, beni sen sandım...
Sen mi bensin ben mi senim şaşırıp kaldım.. ''
Hz. Mevlana
Kalbimizdeki ne ise, biz oyuz aslında
Kalbin nerede ise, orası seninledir...
İsmini hatırlayamadığım bir sahabe Peygamberimize bakarken birden ağlamaya başlar Peygamberimiz (asm) sorar:
Neden ağlıyorsun? Gözleri yaşlı sahabe cevap verir:
Ey Allahın sevgilisi, sen Peygambersin, bir gün bizler öleceğiz. Sen Rabbine kavuşacaksın ve Cennete gideceksin;
ama bizim ne olacağımız belli değil Ben öldükten sonra, bir daha seni hiç göremezsem diye korkuyorum
Beni ağlatan bu
Duygulanır Efendimiz (asm), Üzülme der: Üzülme, çünkü kişi sevdiği ile beraberdir Orada da öyle olacaktır
Sahabe için Cehennem, biraz da Peygambersiz kalmak, onu görememektir
Bu sevgidir, bu bağlılıktır onları Cennete taşıyan
Sahabeyi sahabe yapan
Peygamberimizin (asm) vefat ettiğini öğrendiğinde, Kim Muhammed öldü, derse; onun boynunu vururum diyen Hazret-i Ömer de bilmektedir her nefsin bir gün gelip ölümü tadacağını; ama dayanamamıştır gitmesine
Vefat ettiğini öğrendiği an onu özlemeye başlamıştır çünkü
Yokluğudur onun gözlerini dolduran
Özlemekte miyiz Hazreti Muhammedi (asm)?
Zaman zaman bizim de gözlerimizi doldurmakta mıdır onu özlemek?
Muhammed öldü diyenlerin, ona ölü muamelesi yapanların boynunu vurmak geçmekte midir bizim de içimizden?
Onu bir gün görebilme ihtimali düştüğünde içimize, titremekte midir göz kapaklarımız?
Hazret-i Peygambere mektup yazan liseli çocukları gördüğünüzde bakışlarınız dalıp gider mi çok uzaklara?
Sevgiyle ve inatla hiç önünüzdeki boşluğa Lebbeyk ya Muhammed (asm) diye bağırmak geçer mi içinizden?
Bir kalbi kalp yapan, o kalbin içinde hayat bulanlardır
Kalbimizdeki ne ise, biz oyuz aslında
Geri kalan teferruat
Geri kalan, et, kemik, kan...
Birkaç kelime
Birkaç uzun cümle
İşlerimiz, cinsiyetimiz, memleketlerimiz, ne zaman doğup ne zaman öldüğümüz...
Birbirlerini seven dostlar için edilen bir duâ vardır. Allah sizi Cennette komşu yapsın denir onlara
Allah sizi sevdiklerinizle komşu yapsın
Dualarıma içtenlik ver Ey RABBİM.. Her ihtiyacımı sana muhatap olma vesilesi eyle..
Fısıltılarımı, iç çekişlerimi, suskunluklarımı da dua diye kabul eyle..
Herduamda sonsuz yakınlığını hissetmeyi, hiç bitmez ihsanını tatmayı nasip eyle..
CUMAMIZ MÜBAREK DUALARIMIZ DERGAH-I ULUHİYETİNDE
KABUL EYLESİN...
AMİN...AMİN...AMİN....
Rabbim sıkıntıda olan ve Zulüm gören kardeşlerimize kurtuluş nasip eylesin İNŞALLAH....
İslam dünyasının sıkıntılarından zaferlerle çıkılmasını nasip eylesin İNŞALLAH...
"Sevgiliye" açılan pencereleri aramak kapıları aralamaktır ..
Bir nebze de olsa O'na yaklaşmak,yakınlaşmak ...Rabbim muhabbetiyle süslesin bizleri...(AMİN...)
Emanete riayet edip yaratılışının maksat ve manasını idrak edip,
rızasını kazanma azim ve gayreti içinde olan kullarından eylesin...
Rabbim, korktuğumuzdan emin.
Umduğumuza nail eylesin Amin
ALLAH(C.C.) cümlemizden razı olur inş...
KARDELEN
Salatü selam alemlere rahmet olarak gönderilen
Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammet Mustafa(s.a.v.)
ve tüm inanaların üzerine olsun...
Işığı daha net görebilmek için karanlığa ihtiyaç duyulur.
Düşünen insan bilir ki, karanlıkta ya da sıkıntı ve keder içinde olmak bir şeyleri daha net görmeye vesiledir...
Kadim Dolunay
Son yatacağı yer iki avuç topraktan ibaret olan kişiye de ki:
Sarayını, çardağını göklere kadar yüceltmeye ne hacet var?
Hafız-ı Şirazî
Ölümün kardeşi
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o.
Eli hep omzumuzda. Evde televizyon izliyoruz geceleri. Sabahları beraber gidiyoruz işe.
Okulda yanımızda oturuyor, aynı sırada.
Gemiyi yanaştırırken, çımacımız, ameliyata girdiğimizde hemşiremiz, araba kullanırken muavinimiz.
Tatile beraber çıkıyoruz. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor.
Ayrılıp gitse bile bir süre yanımızdan, eli hediyelerle dolu dönüyor tekrar.
Ah o rengârenk ambalajlara sarılı kutular! Ah kardeşi ölümün; gecelerimizi kaleydoskoplara çeviren sihirbaz!
Yoruldukça sokuluyor yanımıza ağır ağır, dostane tebessümü narkoz, tam indireceğiz maskesini cerrahımızın,
ışıl ışıl gözlerini mahmur gözlerimize saplıyor. Seviyoruz katilimizi. Çünkü her sabah elimizden tutup kaldırıyor mezarımızdan. Güneşi altın bir madalya gibi takıyor boynumuza. "Bir gün daha yaşadınız!" diye çığlık atıyor.
"İşte döndünüz hayata!"
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o. Eli hep omzumuzda.
Bir gün göremesek onu, başımıza ağrılar giriyor. İki gün göremesek kan çekiliyor damarlarımızdan.
Üç gün göremesek dayanıyor kapımıza, gülüşünü şakağımıza dayayıp boş senetleri imzalatıyor.
Rakamları o seçecek, Marlon'u kıskandıran "Baba". Artık onun emrinde çalışıyoruz.
Deniziz, dalgalarımızı bir bir esir alıyor. Rüzgârız, yelkenlerimizi tek tek yırtıyor. Ateşiz, kıvılcımlarımızı çil çil satıyor böceklere. Taciriz, kervanı şehrin girişinde karşılıyor hep. El koyuyor bütün mallarımıza. Yalnız o indiriyor pazara kumaşı.
Tek gözü görmüyor. Heybelerin bir gözü onun. Herkesin kârına ortak. Yine de kızamıyoruz ona.
Kızmak da ne, yarısını bağışlıyoruz hayatımızın. Çatırtıyla ayrılıyor ikiye karpuz. Suları çenemizden damlıyor hayatın.
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o. Eli hep omzumuzda.
Bakın nasıl yürüyoruz gözlerimiz kapalı. Nasıl uzatıyoruz ellerimizi boşluğa.
Kayıp eşyamızı arıyoruz her gece yatağımızdan kalkıp. Som altından çiviler çakıyoruz namımıza.
"Somnambülizm" diyorlar işimize ne tuhaf, gözleri kapalı hüküm verenler. Hem birbirimizden ne farkımız var!
Milyarlarca uyurgezer, yaşıyoruz kardeşçe. Birden uyandırmak kimin haddine!
Hadi hep beraber uzatıp ellerimizi, kütüphanelere doğru yola çıkalım. Bütün gece yol alalım, sabah ezanına kadar.
"es- Salâtu Hayrun min en- Nevm!" Müezzin gözkapaklarını tıklatsın.
Hey kimse yok mu! İki kontrol kalemi gibi dokunsun kollarımız kalın ciltlere.
Yanan kızıl ışıkları varsın olmasın gören. Kızıl ötesi dürbünümüzle vurup satırları bir bir.
Avlarımızı paylaşalım. Dök çantanı o halde yere.
Çevir sayfalarını sözlüğün. "U" harfine gelene kadar uyuma!
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o. Eli hep omzumuzda.
Adı uyku. Bakalım ne yazıyor sözlüğümüz hakkında:
"Dış dünyadan ve vücuttan gelen uyarıları tamamen veya kısmen etkisiz hale getirip ruhun hakkını bedene iade eden sevimli eşkıya", " Kralla soytarıyı aynı direğe bağlayan şerif", " Varlığını da yokluğunu da en şiddetli şekilde hissettiren efsanevi kahraman", " Allah'ın mazlumdan da zalimden de esirgemediği hayat iksiri", " Çeçe sineklerinin yaptığı zehirli bal"...
Sözlük de sözlükmüş ha! Seviyor mu sevmiyor mu belli değil. Övüyor mu övmüyor mu?
Eski Çin'de suçlular mahkum edilmiyor mu uykusuzluğa!
Antik Roma'nın Makedonyalı kralı Perseus uykusuzlukla öldürülmüyor mu!
Demek ki uykuya ihtiyacımız var! Uyku bir sis gibi çökmüyor mu caddelere!
Çeçe sinekleri kara bulutlar gibi dönmüyor mu aklımızın üstünde! "Nevm"in başında "nun" var.
O büyük balık açmış karanlık ağzını sonsuza.
Atmak için gözlerimizin kapanmasını beklemiyor mu, hiçbir kervanın yanından geçmediği o derin kuyusuna.
Demek uyanmaya ihtiyacımız var!
Ölümle aramız iyi değil ama kardeşiyle iyi anlaşıyoruz. Bizi seviyor o. Eli hep omzumuzda.
" Uyku ölümün kardeşidir!" diyor Abdulkadir Geylâni, "Allah alır o canları öldükleri zaman, ölmeyenleri de uyuduklarında..."(Zümer,42) âyetinden çalıp elması. Üşüyoruz. Uyku aczin örtüsü dünyada.
Ancak kudret eliyle sıyrılabiliyor örtü. Bütün gücümüzle haykırıyoruz: Eksikliklerden uzak olan Yüce Allah uyumaz.
Melekleri de uyumaz O'nun. Cennetlikler de uyumayacaklar.
"İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar," diyor Hz. Peygamber.
Ne hazin macerası insanın. Uyanabilmesi için ölmesi lazım!
Fakat ölüyor her gece, diriliyor her sabah. En güzel uykuyu geçiyor uyanışın atı.
Uyumanın en güzel tarafı uyanmak. Kıyamet koptu!
Ah insan!
Hâlâ kıyamet alâmetleri arıyor kitaplarda.
A. URAL
'' Bana o kadar yakınsın ki, seni ben sandım.. Sana o kadar yakınım ki, beni sen sandım...
Sen mi bensin ben mi senim şaşırıp kaldım.. ''
Hz. Mevlana
Kalbimizdeki ne ise, biz oyuz aslında
Kalbin nerede ise, orası seninledir...
İsmini hatırlayamadığım bir sahabe Peygamberimize bakarken birden ağlamaya başlar Peygamberimiz (asm) sorar:
Neden ağlıyorsun? Gözleri yaşlı sahabe cevap verir:
Ey Allahın sevgilisi, sen Peygambersin, bir gün bizler öleceğiz. Sen Rabbine kavuşacaksın ve Cennete gideceksin;
ama bizim ne olacağımız belli değil Ben öldükten sonra, bir daha seni hiç göremezsem diye korkuyorum
Beni ağlatan bu
Duygulanır Efendimiz (asm), Üzülme der: Üzülme, çünkü kişi sevdiği ile beraberdir Orada da öyle olacaktır
Sahabe için Cehennem, biraz da Peygambersiz kalmak, onu görememektir
Bu sevgidir, bu bağlılıktır onları Cennete taşıyan
Sahabeyi sahabe yapan
Peygamberimizin (asm) vefat ettiğini öğrendiğinde, Kim Muhammed öldü, derse; onun boynunu vururum diyen Hazret-i Ömer de bilmektedir her nefsin bir gün gelip ölümü tadacağını; ama dayanamamıştır gitmesine
Vefat ettiğini öğrendiği an onu özlemeye başlamıştır çünkü
Yokluğudur onun gözlerini dolduran
Özlemekte miyiz Hazreti Muhammedi (asm)?
Zaman zaman bizim de gözlerimizi doldurmakta mıdır onu özlemek?
Muhammed öldü diyenlerin, ona ölü muamelesi yapanların boynunu vurmak geçmekte midir bizim de içimizden?
Onu bir gün görebilme ihtimali düştüğünde içimize, titremekte midir göz kapaklarımız?
Hazret-i Peygambere mektup yazan liseli çocukları gördüğünüzde bakışlarınız dalıp gider mi çok uzaklara?
Sevgiyle ve inatla hiç önünüzdeki boşluğa Lebbeyk ya Muhammed (asm) diye bağırmak geçer mi içinizden?
Bir kalbi kalp yapan, o kalbin içinde hayat bulanlardır
Kalbimizdeki ne ise, biz oyuz aslında
Geri kalan teferruat
Geri kalan, et, kemik, kan...
Birkaç kelime
Birkaç uzun cümle
İşlerimiz, cinsiyetimiz, memleketlerimiz, ne zaman doğup ne zaman öldüğümüz...
Birbirlerini seven dostlar için edilen bir duâ vardır. Allah sizi Cennette komşu yapsın denir onlara
Allah sizi sevdiklerinizle komşu yapsın
Dualarıma içtenlik ver Ey RABBİM.. Her ihtiyacımı sana muhatap olma vesilesi eyle..
Fısıltılarımı, iç çekişlerimi, suskunluklarımı da dua diye kabul eyle..
Herduamda sonsuz yakınlığını hissetmeyi, hiç bitmez ihsanını tatmayı nasip eyle..
CUMAMIZ MÜBAREK DUALARIMIZ DERGAH-I ULUHİYETİNDE
KABUL EYLESİN...
AMİN...AMİN...AMİN....
Rabbim sıkıntıda olan ve Zulüm gören kardeşlerimize kurtuluş nasip eylesin İNŞALLAH....
İslam dünyasının sıkıntılarından zaferlerle çıkılmasını nasip eylesin İNŞALLAH...
"Sevgiliye" açılan pencereleri aramak kapıları aralamaktır ..
Bir nebze de olsa O'na yaklaşmak,yakınlaşmak ...Rabbim muhabbetiyle süslesin bizleri...(AMİN...)
Emanete riayet edip yaratılışının maksat ve manasını idrak edip,
rızasını kazanma azim ve gayreti içinde olan kullarından eylesin...
Rabbim, korktuğumuzdan emin.
Umduğumuza nail eylesin Amin
ALLAH(C.C.) cümlemizden razı olur inş...
KARDELEN