- Katılım
- 26 Temmuz 2011
- Mesajlar
- 19,432
- Tepkime puanı
- 185
Başkasının Çocuğuna,annelik yapmak üvey anne olmak zordur..
ehh sende başkasının Çocuğuna annelik yapıyorsun diyeceksiniz ama benim ki farklı ben onu ilk an ilk günden beri bakıyor, emek ,zaman sevgi, verip annelik yapıyorum...
Üvey annelik kolay bir şey değil. Ama bunu en iyi şekilde yapan, başkasının doğurduğu çocukları, kendine ait çocukları olsun olmasın en iyi şekilde büyüten, seven kadınlar ve erkekler hep vardı ve olacaklar.
Başkasının Çocuğuna,hakkı ile annelik yapabilenlere helal Olsun onlar Takdîre Şâyan...
Bir çocuğu sevmek, ona bakmak için onu doğurmak gerekmez.ama Allah rızasını bilen Allah (cc)tan Korkan yarın yaptıklarından sorulacaığı bilincinde olması kul , mazlumun hakkından korkan vicdan sahib olması gerekir.. Bir korumasız aciz çocuğu ,bir mazlumu, dövmemek için öz annesi olmak gerekmez. sadece insan olsa yeter....
üvey anne KAYINVALİDE İLE ANNE ARASINDAKİ FARKA BENZİYOR. İYİSİDE OLUYOR KÖTÜSÜDE. GENELLEME YAPILAMAZ BENCE..
Üvey anne mi, üvey evlat olmak mı zor..her ikiside zor...?
Üvey anne olmak çok zor,üvey evlat olmak ise bin beter zor !
Çevremde bunun örneklerini çok gördüm,iyi eğitim almış,kültürlü ,dindar ve sabırlı üvey anneler bile zorlanıyorlar.
Bir şeyin aslı varken sahtesini tercih edermisiniz ?
Doğurmadığınız,emek vermediğiniz bir çocuğun kaprislerine katlanabilirmisiniz?
kendi çocuğunuza sahipken,bir başkasının çocuğuna aynı şekilde sevginizi verebilirmisiniz.. ?
Sen dünyayı önüne sersende sevgini en yoğun şekilde göstersende annesinin yerini tutamazsın.
Bir şey dikkatimi çekiyor insan, Başkasının Çocuğuna çok kolay beddua edip kızabiliyor neden acaba..?
Başkalarının kendi çocuğumuza kötü davranmasını istermiyiz.Hayır tabiiki.O zaman o çocuğun da bir annesi var ,O da birinin kuzusu, evladı, diye bunu düşünmek lazım.
Üvey anne olmak zordur...hele insan olabilmek daha da zordur...
Çocuk seven, insan seven, empati yapabilen kadın üvey anne olmaz, olamaz..
Üvey anne olmak zordur ama Yeter ki siz sakin olun ve kendinizi olayların doğal akışına bırakın. Hem kendinize hem de çocuklara zaman tanıyın. Birbirinize alışmanız ve aile içindeki yerinizin oturması için gerekli olan en önemli şey zamandır.
Kimi zaman düşmanca tavırlarla karşılabilir ve hatta kızgınlık anlarında gerçek anne olmadığınız hatırlatılabilir.
Tüm bunlara hazırlıklı olmalısınız. Adımlarınızı dikkatli bir şekilde ve yavaş atın. Ancak bu şekilde eşinizin ve çocuklarıyla mutlu bir ilişkiniz olabilir.
Ancak bu arada ilk günden itibaren onlardan sadece saygı beklediğinizi gösterin. İlişkinizin başında bunu sağlayamazsanız daha sonra yapmanız çok daha zor olacaktır.
Çocukları anne demeye zorlamayın: Bu yapabileceğiniz en büyük hata olacaktır. Zaten zaman içinde aranızdaki ilişkiye bağlı olarak kendiliğinden bir bağ oluşacaktır. Kimse kimseyi sevmek, kendi çocuğu veya öz annesi saymak zorunda değil.
Önemli olan birbirinizi anlamanız ve birbirinize saygı göstermeniz. Arada çok büyük bir sevgi olmasa da bir aile olunabilineceği unutulmamalıdır.
Bu arada tam tersi bir durum da yaşanabilir. Onları karşı sevgi hissetmezseniz kendinizi suçlamayın. İlişki kurmak zaman alır.
Gerçekçi olun: Gerçekleşmesi mümkün olmayan beklentiler içine girmeyin. Taşların yerine oturması haftalar ve aylardan çok daha uzun sürebilir ve hatta bunun için birkaç yıl gerekebilir...
Ben bir koruyucu Anneyim;anneler günü, gönüllü ve koruyucu anneler için o gün daha anlamlı. Annelerin de çocukların da gerçek olmadığını bildiği ama bilmiyormuş gibi yaptığı anne ve çocuklar onlar. ..
Gönüllü anneler, çocuklara annelerinin yokluğunu hissettirmeyen fedakâr bireyler...

ehh sende başkasının Çocuğuna annelik yapıyorsun diyeceksiniz ama benim ki farklı ben onu ilk an ilk günden beri bakıyor, emek ,zaman sevgi, verip annelik yapıyorum...
Üvey annelik kolay bir şey değil. Ama bunu en iyi şekilde yapan, başkasının doğurduğu çocukları, kendine ait çocukları olsun olmasın en iyi şekilde büyüten, seven kadınlar ve erkekler hep vardı ve olacaklar.
Başkasının Çocuğuna,hakkı ile annelik yapabilenlere helal Olsun onlar Takdîre Şâyan...
Bir çocuğu sevmek, ona bakmak için onu doğurmak gerekmez.ama Allah rızasını bilen Allah (cc)tan Korkan yarın yaptıklarından sorulacaığı bilincinde olması kul , mazlumun hakkından korkan vicdan sahib olması gerekir.. Bir korumasız aciz çocuğu ,bir mazlumu, dövmemek için öz annesi olmak gerekmez. sadece insan olsa yeter....
üvey anne KAYINVALİDE İLE ANNE ARASINDAKİ FARKA BENZİYOR. İYİSİDE OLUYOR KÖTÜSÜDE. GENELLEME YAPILAMAZ BENCE..
Üvey anne mi, üvey evlat olmak mı zor..her ikiside zor...?
Üvey anne olmak çok zor,üvey evlat olmak ise bin beter zor !
Çevremde bunun örneklerini çok gördüm,iyi eğitim almış,kültürlü ,dindar ve sabırlı üvey anneler bile zorlanıyorlar.
Bir şeyin aslı varken sahtesini tercih edermisiniz ?
Doğurmadığınız,emek vermediğiniz bir çocuğun kaprislerine katlanabilirmisiniz?
kendi çocuğunuza sahipken,bir başkasının çocuğuna aynı şekilde sevginizi verebilirmisiniz.. ?
Sen dünyayı önüne sersende sevgini en yoğun şekilde göstersende annesinin yerini tutamazsın.
Bir şey dikkatimi çekiyor insan, Başkasının Çocuğuna çok kolay beddua edip kızabiliyor neden acaba..?
Başkalarının kendi çocuğumuza kötü davranmasını istermiyiz.Hayır tabiiki.O zaman o çocuğun da bir annesi var ,O da birinin kuzusu, evladı, diye bunu düşünmek lazım.
Üvey anne olmak zordur...hele insan olabilmek daha da zordur...
Çocuk seven, insan seven, empati yapabilen kadın üvey anne olmaz, olamaz..
Üvey anne olmak zordur ama Yeter ki siz sakin olun ve kendinizi olayların doğal akışına bırakın. Hem kendinize hem de çocuklara zaman tanıyın. Birbirinize alışmanız ve aile içindeki yerinizin oturması için gerekli olan en önemli şey zamandır.
Kimi zaman düşmanca tavırlarla karşılabilir ve hatta kızgınlık anlarında gerçek anne olmadığınız hatırlatılabilir.
Tüm bunlara hazırlıklı olmalısınız. Adımlarınızı dikkatli bir şekilde ve yavaş atın. Ancak bu şekilde eşinizin ve çocuklarıyla mutlu bir ilişkiniz olabilir.
Ancak bu arada ilk günden itibaren onlardan sadece saygı beklediğinizi gösterin. İlişkinizin başında bunu sağlayamazsanız daha sonra yapmanız çok daha zor olacaktır.
Çocukları anne demeye zorlamayın: Bu yapabileceğiniz en büyük hata olacaktır. Zaten zaman içinde aranızdaki ilişkiye bağlı olarak kendiliğinden bir bağ oluşacaktır. Kimse kimseyi sevmek, kendi çocuğu veya öz annesi saymak zorunda değil.
Önemli olan birbirinizi anlamanız ve birbirinize saygı göstermeniz. Arada çok büyük bir sevgi olmasa da bir aile olunabilineceği unutulmamalıdır.
Bu arada tam tersi bir durum da yaşanabilir. Onları karşı sevgi hissetmezseniz kendinizi suçlamayın. İlişki kurmak zaman alır.
Gerçekçi olun: Gerçekleşmesi mümkün olmayan beklentiler içine girmeyin. Taşların yerine oturması haftalar ve aylardan çok daha uzun sürebilir ve hatta bunun için birkaç yıl gerekebilir...
Ben bir koruyucu Anneyim;anneler günü, gönüllü ve koruyucu anneler için o gün daha anlamlı. Annelerin de çocukların da gerçek olmadığını bildiği ama bilmiyormuş gibi yaptığı anne ve çocuklar onlar. ..
Gönüllü anneler, çocuklara annelerinin yokluğunu hissettirmeyen fedakâr bireyler...
