Aşkın inzivası, ruhun firkat gedasında ki sırdır!

Güldüğüme sevinme

Ağlatır acılar,
çile tadında ki ızdıraplar,
figan ettiren yaralar

Çelebi
olmalı insan,
gamı hiçe sayan,
yalnızlıktan dem alan, Rabbine sığınan

Medet adına,
muhtaçlığın farkındalığıyla,
acziyet nefsin olunca düşünmelidir yol alan can

Korkular
metanet zerkeder
Akıl, irade ve vicdan
her bakımdan aktif melalin azmidir

Edilgen olan
nasıl bir halin tuvalden
akseden rengidir, yedirenk ne diyedir

Gökkuşağı
ne kadar masum,
kuşun ürkek bakışları,
kelebeğin teslimiyet farkı, aşk şiarı gibidir

Suskun
hıçkırıklar ne biçer
Bin hüzün içinde yürekten s
ökün eden umutları nı ufka eker

Vakit
ve nasip ne der,
niyet ve azim niye keder,
insan tefekkür ettikçe nefsiyle baş eder

Vicdan,
irade ve akıl
aktif kılınmıyorsa
ne kadar suskun ve bizar
olur ey kalbi olan makbul değer

Annen
ağlarken, baban yanar
Kan her ne kadar akıp
gitsede vicdanın sessizce ağlar

Şefkat
ve muhabbet,
edep ve vaziyet nizam
edildikçe hissiyattadır rahmet

Kalp kararınca,
izan daralınca,irade
zafiyete dalınca,akıl çaresizdir,
edep halsizdir, zahmet

Aşkı
kerih görme ve hiç yerme
Sevmeyi öğrenmediysen,
zan içinde nefeslenmeye itibar etme

Ruhundan vazğeçme,
kalbini lekeye terk etme,
iradene sarfınazar edip eritme

Nefesin müddetine,
aklın ihsan için lütfedildiğine,
iraden adına hürriyetine nazar et, çekinme

Ne yaparsan
kendine kalacak
Masivaya dalıp ziyan olursan
adına ağlayan bir şey bulamayacak

Elbet
birgün vakit dolacak,
lahza alnından ter boşaltacak,
burun kemiğin sızlamaya başlayacak

Ne kadar çırpınsan,
fersiz gözlerinle umut bağlasan ve
medet umsan hiç birşey eskisi gibi olmayacak



Mustafa CİLASUN

Kalemine yüreğine sağlık üstad

Cümlemizin efendim...
En kalbi muhabbet ve selamlarımla...