JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="ceylannur" data-source="post: 31585" data-attributes="member: 1208"><img src="https://img03.blogcu.com/images/s/a/d/sadeceseninmelegin/b9aecbf0ae9a121c04b87c38dfaef2b2_1285709020.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />Suskunum… Tüm acım tüm isyanım tüm feryadım hiç bi kelimeye nasılda sığamıyor hayret! Canım yanıyor parça parça bölünüyor içimdeki kök hücrelerim Kalbim saklı haznesinden kurtuluyor da atıyor kendini bedenimin boşluğuna Bir İstila var yüreğimde herkes bi parça kopartma derdinde Geriye kalanlar hurdacının eskicinin bile almayacağı kadar virane biçare enkaz olacak biliyorum… Suskunum...Elinden oyuncağı alınırken karşı koymaya çalışan bi çocuk edasından kurtulalı çok oldu Ağlamaktan haykırmaktan yerle bir ettim ortalığı da Ne oldu… Hiç bir şeyim geri verilmedi bana benim olan ne varsa… Ağlamak çığlık atmak bağırmak isyan etmek boşunaNafile hattahiçbir işe de yaramıyor Giden zaten aklına gitmeyi koymuşsa kimse o gideni geri döndüremiyor Yada onun Senin oyuncağın olması onu dünyalar kadar çok sevmen bu mahkemelerde hafifletici sebep yerine bile geçmiyor… Bu yüzden suskunum aklı başında bi suskunluk aklı firarda bir yürek için çok da akıllıca sayılabilir… Belki de en büyük isyanım bu yada tek çıkar yolum Neden bilmem ama içime kapandım son günlerde dışarıda bi dünya yıktım içimde kocaman bi dünya kurdum kapısına da yazdım Bunalıma gittim biraz zor dönerim… Herkesi uzaklaştırıyorum kendimden beni seven herkesi sevmeyen istemeyen her kim varsa ben istemesem de zaten beni terk etti… Mutlu bir gelecek kurma hayallerim vardı bir gecede kurulan bir gecede yıkılırmış Peki o zaman benim dünyam neden her gece tekrar tekrar yıkılıyor.. Zorlamı ittim ben kendimi bu yola Zorlamı aklım almıyor dışardan gördüğüm ben içimdeki beni karşılamıyor yada olmayı hayallettiğim düşlediğim beni çok gerilerde kaldı Tek çıkar yol diye bişey kalmadı Çıkar yol benim çıkmaz sokaklarımda geri dönüş umudumdu..Son buldu...Geriye dönemiyorum İleriye gidemiyorum Kaldım bu soğuk duvarlarda ellerim başımın arasında Sesim çıkmıyor içim çığlık çığlığa...Suskunluk en büyük ceza hem bana hem etrafıma… Ders almayı bilseydim yaşadıklarım benim kulaklarıma küpe olabilseydi yada ben bu başı taşlara vursaydım da şu yaptığım hataları yapmasaydım Kader mi Kısmet mi Yaşanması gerekli mi ???? Eğer öyleyse amenna Ama canım yanıyor anla beni bi yol lazım bana yada yada Annem kızmasın ama Bıçak getirin makas getirin kesin beni bu hayattan. Ne bu hayata ne bu bedenene bana ne sana ne yaşadıklarıma daha fazla dayanamaz bu yüreğim… Aklım firari Ruhum kaçak… alinti</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün ilk namazı hangi namazdır