JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="d0ddd" data-source="post: 106908" data-attributes="member: 13940">Selamun aleyküm.18 yaşına 1 ay sonra girecek olan bir genç olarak imthanların en zor imtihanı annem babam ablalarım ve abilerim ile imtihan ediliyorum, Rabbime sığınıyorum, vardır elbet bir hayır diyorum, ama olmuyor yine dövüş, yine kavga. En son bugün tartıştık annem ile ve çok saçma bir sebep büyüdü de büyüdü, sonu bedduaya kadar gitti. Allahım ne yaptım da bu bedduaları, kötü sözleri hak ettim diyorum ama yemin ederim hak edecek bir şey yapmadım. En son tartışmamız çalışmam konusunda oldu. Tartışmalardan bıktım, sabredin seneye kurtuluyorsunuz benden İnşallah üniversite kazanıp başka şehirde okuyacağım dedim ve bunun üzerine tartışma başladı, babanın parası yok seni başka şehirde neyle okutacak, senin masrafına babanın parası yetmez, baban zaten senelerdir sana çalışıyor, sana harcıyor gibi sözler sarfetti ve bende karşılığında kendimi tutamadık ve sana harcıyor bana mı harcıyor diye sitemli bir karşılık verdim. 2 dk sustuk ve ağlamaya başladı odama geldim hala ağlayıp söz saymaya devam ediyor, ben odamda ağlıyoruö o orada beddua ediyor. Üniversite kazanmak nasip olmasından tutun, yüzün gülmesine kadar bin türlü kötü söz işittim. Allahım, Yarabbim ne yaptımda bunları duyuyorum, masrafım yok, günlük 5 tl alıyorum o kadar başka bir giderim yok. İçkim, sigaram, kötü alışkanlıklarım, kötü arkadaşlarım yok. Gecenin bir saatinde eve gelmiyorum, kötü söz söyleyip hoyratça davranmıyorum. Sadece bu konudan tartıştık ve bu lafları duydum. Gerekirse onun için ölürüm, bu dakika bu saatte yapamayacağım bir şey yoktur. Rabbim uzun ömürler versin ama bu sözleri duyacak birşey demedim. Çok kötüyüm evden çıkıp gitmeyi bir daha dönmemeyi bile düşündüm. Abim, ablam, annem, babam bir gün bile gel bakayım oturalım konuşalım, bir sıkıntın var mı, derdin var mı, geleceğin ne durumda, hayat nasıl gidiyor diye bir kez olsun karşılarına alıp sorduklarını konuştuklarını görmedim. Allah hepsini var etsin, kötülüklerinide görmedim. Çoğu şeyin üstesinden tek başıma geldim, sırtımı dayayabileceğim annem babam oldu ama dayamadım, ayıp olduğundan veya çekindiğimden değil, yalnız ve yalnız beni anlamadıklarından paylaşmadım, anlatmadım içime attım hep kendim geldim kendimce büyük sorunlarımın üstesinden. Hayatımda çok başarılı mı oldum? Hayır olmadım, daha doğru düzgün üni tutturamadım, kendimi şartladım seneye inşallah kazanacağım ama bu şekilde olmuyor. Belkide başarılı biri olamadığım için böyle davranılıyorum. Oysaki dertlerimin sorulmasına, öğüt verilmesine, arkamda durulup destek çıkılmasına, beni gerçekten sevmelerine ihtiyacım var başka hiçbir şey istemiyorum. Özür dilerim bu sorunlarımı buraya yansıttım, belkide hiç ihtiyacınız ve zorunluluğunuz yokken size bunları okuttum. Hatam oldu ise affola, sosyal biri değilim çok fazla arkadaşım yok içimi yalnızca size dökebildim. Okuduğunuz ve anladığınız kadarıyla abilerim, ablalarım, kardeşlerim yorumlarınızı ve tavsiyelerinizi bekliyorum. Sonu iyi olmayacak bir yolun içerisine gireceğim yoksa. Saygılar iyi forumlar...</blockquote>

Adı

İnsan doğrulaması: Günün 3 rekat olan son namazı nedir?