Ağlamak istiyorum!

Bazen içinden çıkamıyorum
Her ne kadar düşünsem derinliğin hicranıyla nefeslensem
An be an hissiyatımı celbeden ne varsa merakıyla hüzün içinde nazar etsem
İçime gam düşüyor sessizlik ne kadar cazip geliyor söyleyemediklerim dilleniyor

Çaresiz boyun büküyorum
Nede bu hal içindeyim diye sual etmeden de duramıyorum
Sakince akan gözyaşlarımı siliyorumiçimi çekerek etrafımı süzerek ilerliyorum
Gördüğüm mezar taşına dikkat kesiliyorum yazılanı okuyunca nasıl içleniyorum

Demek ki yalnız değilmişim
Benzer hissiyatların yazılan sayfalarını aralıyorum ah ediyorum
Sabır için direniyorumkanaat için ey hak diyorumbirgün güleceğimi umuyorum
Hasretin sadrında sukutumun avazı çıktıkça çığlık çığlığa kendimden geçiyorum

Neden umuduma ram olamadım
Yıllara sari hicranı sinemden atamadım bir ömür yalvarıp durdup
Yoksa yakarmanın manasını mı unuttum galebe çalan duygularda mı boğuldum
Neden bu kadar erken yoruldum nefesin müddetine doğru ağlayarak bir yol aldım

Nedensiz cezbe gelmek olur mu
Sinemi yakan narın dağladığı lahzalar bir an olsun unutulur mu
Solgun düşlerasık çehrelerbezgin nefesleruyutmayan o sancılı geceler dudur mu
Ölüm aşkın ve sevginin toprağındamaşukun vicdanında artık bu gönlümü alır mı

Adsız ve mekansız olmalıyım
Ruhumun sahibiyle kalbimin banisiyle edeb içinde buluşmalıyım
Ne kadar hicranım varsa içinde boğulduğum hüzün bırakmasa da varmalıyım
Yeniden uyanmalıcansuyumu aşkının hikmetinde bulmalıyım ve umutlanmalıyım



Mustafa CİLASUN