- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 7,022
- Tepkime puanı
- 426
ADAMIN BİRİ
Adamın birisi İstanbul'a gelecekmiş. Arkadaşları toplanmış hem yolcu ediyorlar, hemde öğüt veriyorlarmış.
İçlerinden biri:
—
Aman ha... Gözünü seveyim, orası İstanbul, yankesiciler çoktur orada, senidolandırırlar, der.
Adam da:
—
Yok canım, sende... Bende aldanacak göz var mı? der.Bir başkası ise:
—
Yahu kardeşim seni ayakta uyuturlar. Aman ha dikkat et. Senin gibi konuşanlar boylarının ölçüsünü aldılar, diye ihtar etmekten geri durmaz.
—
Yok be kardeşim, siz merak etmeyin, der.
Ve at nalı gibi büyük olan maden paralarını bir kese içine koyarak ceketinin iç cebine koyar. Bir kısmını da yan cebine harçlık yapmak için ayırır. Ve İstanbul'un yolunu tutar. Mahmutpaşa'da birkaç dükkana girer.
Dükkanlardan çıkınca sağ elini sol göğsünün üzerine vurur. Paralardan şangır şangır ses gelince adam kasıla kasıla: "Hımmm, beni kandıracaklarmış. Beni kandıracak adam daha dünyaya gelmemiştir" der.
Yine bir başka dükkana girer, aynı şekilde kontrol eder. Paralar yerinde duruyor.
Akşama doğru, yan cebine harçlık için ayırdığı para tükenir. Yine eli ile vurur, şangır şangır ses gelir. Para almak için keseyi çıkarır, bir de bakar ki, paralar alınıp para kesesinin içine nal doldurmuşlar.
İşte bu adam misali, eğer biz de Allah'ımızı iyi tanımazsak, kalbimizden gelen sesin ne olduğunu anlayamazsak, şeytan imanımızı alır. Biz anlamayalım diye yerine kendi istediği inancı koyar. Birazcık merhametimiz varsa, hele bir de Allah diyorsak, şeytan sahayı buldu demektir.
Başlar; "Benim kimsenin malında gözüm yok, Allah'a şükür
imanlıyım da, namazlarımı kılmıyorum ama kalbim temiz. Hacca gitmiyorum ama gideceğim, şimdi çok işim var. İçki içiyorum ama bir derdim var" demeye.
İşte böyle imanımızın yerine sahtesi konulunca kendimizi müdafaa etmekte avukat kesiliriz. İnancımızın olmadığını anlayacak zemin bile bulamayız. Önce imanın sesini
tanımalıyız ki, yerinden alındığı zaman fark edelim. Eğer o adam para sesini çok iyi bilseydi, nal sesini hemen anlayacak ve böylece kendini para sesi diye avutmayacaktı.
İslâm'ı iyi bilip, iyi anlamamız lazım. İslâm'ı iyi anlamazsak dünyada hiçbir şeyi anlayamayız.
Alıntı
Adamın birisi İstanbul'a gelecekmiş. Arkadaşları toplanmış hem yolcu ediyorlar, hemde öğüt veriyorlarmış.
İçlerinden biri:
—
Aman ha... Gözünü seveyim, orası İstanbul, yankesiciler çoktur orada, senidolandırırlar, der.
Adam da:
—
Yok canım, sende... Bende aldanacak göz var mı? der.Bir başkası ise:
—
Yahu kardeşim seni ayakta uyuturlar. Aman ha dikkat et. Senin gibi konuşanlar boylarının ölçüsünü aldılar, diye ihtar etmekten geri durmaz.
—
Yok be kardeşim, siz merak etmeyin, der.
Ve at nalı gibi büyük olan maden paralarını bir kese içine koyarak ceketinin iç cebine koyar. Bir kısmını da yan cebine harçlık yapmak için ayırır. Ve İstanbul'un yolunu tutar. Mahmutpaşa'da birkaç dükkana girer.
Dükkanlardan çıkınca sağ elini sol göğsünün üzerine vurur. Paralardan şangır şangır ses gelince adam kasıla kasıla: "Hımmm, beni kandıracaklarmış. Beni kandıracak adam daha dünyaya gelmemiştir" der.
Yine bir başka dükkana girer, aynı şekilde kontrol eder. Paralar yerinde duruyor.
Akşama doğru, yan cebine harçlık için ayırdığı para tükenir. Yine eli ile vurur, şangır şangır ses gelir. Para almak için keseyi çıkarır, bir de bakar ki, paralar alınıp para kesesinin içine nal doldurmuşlar.
İşte bu adam misali, eğer biz de Allah'ımızı iyi tanımazsak, kalbimizden gelen sesin ne olduğunu anlayamazsak, şeytan imanımızı alır. Biz anlamayalım diye yerine kendi istediği inancı koyar. Birazcık merhametimiz varsa, hele bir de Allah diyorsak, şeytan sahayı buldu demektir.
Başlar; "Benim kimsenin malında gözüm yok, Allah'a şükür
imanlıyım da, namazlarımı kılmıyorum ama kalbim temiz. Hacca gitmiyorum ama gideceğim, şimdi çok işim var. İçki içiyorum ama bir derdim var" demeye.
İşte böyle imanımızın yerine sahtesi konulunca kendimizi müdafaa etmekte avukat kesiliriz. İnancımızın olmadığını anlayacak zemin bile bulamayız. Önce imanın sesini
tanımalıyız ki, yerinden alındığı zaman fark edelim. Eğer o adam para sesini çok iyi bilseydi, nal sesini hemen anlayacak ve böylece kendini para sesi diye avutmayacaktı.
İslâm'ı iyi bilip, iyi anlamamız lazım. İslâm'ı iyi anlamazsak dünyada hiçbir şeyi anlayamayız.
Alıntı