Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
İSLAMİ PAYLAŞIMLAR
Dini Sözlük
İsimler Sözlüğü (İsimlerin Anlamları)
__k__
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="Ekrem" data-source="post: 46624" data-attributes="member: 3"><p><strong><span style="color: black">KAAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan, hükümdar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KA'B:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Topuk kemiği, aşık kemiği anlamında. 2. (Mecazen): Şeref, şan, onur anlamında kullanılır. 3. <em>Ka'b b. Züheyr </em>(Vll.yy.): Sahabedendir. Rasulullah için okuduğu <em>Kaside-i Bürde </em>çok meşhurdur. Birçok dillere çevirisi yapıldı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KABİL:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Olabilir, mümkün. 2. Cins, soy, sınıf, tür, çeşit. -Hz. Âdem'in büyük oğlu olup kardeşi Habil'i öldürmüş ve yeryüzünde ilk kan döken insan olmuştur.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADEM:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.). 1. Ayak. 2. Adım. 3.</span></p><p> <span style="color: black">Yarım arşın uzunluğunda bir ölçek. 4 Uğur. - Kadın ve erkek adı olarak</span> <span style="color: black">kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADEMRAN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.). 1. İlerleyen. -</span> <span style="color: black">Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADER:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. 1. İman esaslarından, Allah'ın bütün yaratıklar için hüküm ve irade ettiği hallerin oluş şekli,</span></p><p> <span style="color: black">alın yazısı, takdir. 2. Talih, baht. 3. Kötü talih. 4. Güç kuvvet.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADI:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Hüküm, karar, hakimlik. 2. Seri devlette, mahkeme reisi. İlim sahibi yetkili. <em>Kadı İyaz: </em>(İyaz b. Musa b. Ümran es-Sebtî: (1083-1149). Meşhur fıkıh ve hadis bilgini. İspanya'da Gırnata kadılığı yaptı. 20'yi aşkın eseri vardır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADİFE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. - Yüzü ince sık tüylü, parlak ve yumuşak kumaş.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADİM:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Ayak basan, ulaşan, varan. 2. Ezeli, evvelsiz. 3. Çok eski zamanlara ait eski atik. 4. Yıllanmış. - <em>Kelam-ı Kadim, </em>Kur'an-ı Kerim.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADIN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Ka. 1.Yetişkin dişi insan. 2. Evlenmiş kadın. 3. Evli ve itibarlı kadın, hanım.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADİR:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Değer, kıymet, itibar. 2. Parlaklık. 3. Kudret sahibi kudretli, kuvvetli, güçlü. 4. Allah'ın isimlerinden. Kur'an-ı Kerim'de 50'ye yakın yerde geçmektedir. Başına"abd" takısı olarak "Abdülkadir" olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADİRBİLLAH:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Allah'la güçlenen. Gücünü Allah'tan alan. 2. <em>Ebu'l-Ahmed b. İshak. </em>Abbasi halifesi (Öl. 1031). Halife Mukt</span><span style="color: black">e</span><span style="color: black">dir'in torunu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADİRE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - Güçlü kuvv</span><span style="color: black">etl</span><span style="color: black">i.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADİRŞAH:</span></strong><span style="color: black"> (a.f.i.) Er. 1. Güçlü, kuvvetli hükümdar, padişah. 2. Kadir ve şah kelimelerinden türetilmiş birlesik isimdir.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADREDDİN: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Dinin kudreti, gücü. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADRİ: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Değer, itibar. 2. Onur, şeref, haysiyet, meziyet. 3. Rütbe, derece.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADRİCAN: </span></strong><span style="color: black">(a.f.i.) Er. - Değerli, itibarlı, can, ruh. - Kadri ve Can isimlerinden meydana gelen birleşik isim.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADRİHAN: </span></strong><span style="color: black">(a.t.i.) Er. – Değerli</span> <span style="color: black">hükümdar, yönetici.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KADRİYE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - (bkz. Kadri).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂFİ: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - El veren, yeter, yetecek, yetişen, kifayet eden.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAFİYE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Şiirde, mı(s.a.v.)onunda yer alan kelimelerin ses benzerliği, ses uyuşması, uyak. 2. Eski nesrimizde zaman zaman yer alan ses benzerliği ve uygunluğuna dayanan sanat, seci.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAĞAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Hakan, imparator. 2. Kükremiş, öfkelenmiş, kükreyen, öfkelenen.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAHHAR: </span></strong><span style="color: black">(Ar.). 1. Ziyadesiyle kahreden, kahredici, yok edici batırıcı. 2. Allah'ın isimlerinden. - İsim olarak kullanılmaz. - (bkz. Abdülkahhar).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAHİR: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) 1. Allah'ın sıfatlarındandır. Kur'an-ı Kerim'de iki yerde geçer. 2. Kahredici, zorlayan. 3. Yok eden. 4. Ezici kuvvet. <em>Kahir Billah: </em>Abbasi halifesi. <em>(Ebu Mansur Muhammed el-Mutezid). </em>Muktedir'in kardeşi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAHRAMAN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. 1. Yiğit, cesur, (bahadır). 2. Hüküm sahibi, iş buyuran. 3. Fars mitolojisinde Rüstem'in yendiği kimse. - (bkz. Bahadır).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂHTA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Fırat nehri kollarından birinin adı, Malatya'da aynı isimle yerleşim bölgesi vardır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂHYA: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. 1. Efendi, emir. 2. Ev sahibi, aile reisi. 3. Çiftlik yöneticisi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAİD: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Rehber kumandan. 2. Atlan yedekte götüren. 3. Oturan, ikamet eden.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAİDE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Oturan. 2. Temel, esas. 3. Başkent.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAİM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Duran, ayakta duran. 2. Bir şeyi yapan icra eden. 3. Allah'ın emrini ifa eden. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KAİME: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. (bkz. Kaim). 2. Türklerde kağıt para manasına gelmektedir.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂİNAT: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Var olanların hepsi. Yaratıklar. Yer gök. - (bkz. Evren).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KALAGAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Al, kırmızı renk.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KALENDER: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. 1. Dünyadan elini eteğini çekip başı boş dolaşan. 2. Alçak gönüllü, gurur ve kibirden uzak, üstüne başına dikkat etmeyen bulduğu ile yetinen kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KALGAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. İzci kumandanı. 2. Kırım hanlığında veliahta verilen unvan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KALHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. (bkz. Kalgay). 2. Kahramanoğulları'nın han soyundan, ceddi de Kalhan adını taşımaktadır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAM:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Hekim. 2. Düşünür. 3. Büyücü, sihirbaz.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMACI:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Top kaması yapan ya da onaran kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMANBAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kamar).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Dağların doruğuna yakın olan yerler. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMARAN:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. - Kızıl Deniz'de Yemen kıyılan yakınında bir ada.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMBAY:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Hekim, tabib, doktor.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMBER: </span></strong><span style="color: black">(Ar.). 1. Sadık dost, köle. 2. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMBİN:</span></strong><span style="color: black"> (Fars.) Ka. - Mutlu, bahtiyar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂME: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. - Kâm, istek, arzu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMELYA:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. 1. Çaygillerden, büyük beyaz, kırmızı veya penbe renkte çiçekler açan dayanıklı yapraklı bir bitki. 2. Yabangülü, çingülü.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMER: </span></strong><span style="color: black">(Ar.). 1. Ay. 2. Sadık hizmetkâr. 3. Kur'an-ı Kerim'in 54. suresi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂMİL:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Bütün tam noksansız, eksiksiz. 2. Kemale ermiş olgun. 3. Yaşını başını almış terbiyeli, görgülü. 4. Alim, bilgin, geniş bilgili. - (bkz. Kemal).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂMİLE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. - (bkz. Kamil).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAMRAN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. - İsteğine kavuşmuş olan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂMURÂN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.). 1. Kâm sürücü, süren, arzusuna isteğine kavuşmuş mutlu. 2. Arzusuna erişen, bahtiyar, mutlu. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂMVER:</span></strong><span style="color: black"> (Fars.) Er. - İsteğine kavuşmuş, mutlu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANBER</span></strong><span style="color: black">: (Ar.) Er. 1. Hz. Ali'nin sadık, vefakâr kölesi. 2. Bir evin gediklisi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANDEMİR:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Güçlü soydan gelen.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANİ':</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Kanaat eden, yeter, bulup fazlasını istemeyen. 2. İnanmış kanmış.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANİYE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. - (bkz. Kani).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANSU:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Ka. 1. Çin'in kuzey batısında önemli bir sınır kenti. 2. Çin'de müslümanların en çok bulunduğu eyalet.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANTARA:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.). 1. Köprü, özellikle taştan yapılmış. 2. Su yolu, bend, hisar anlamına da gelir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANUN:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Devletin teşri, yasama kuvveti tarafından herkesçe uyulmak üzere konulan her türlü nizam, kaide kural. 2. Herhangi bir mevzu üzerindeki kanunu taşıyan kitap.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANUNİ: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Kanuna ait kararla ilgili. 2. Osmanlıların 10. padişahı Sultan 4. Süleyman'ın lakabı, Osmanlıların yükselme devrinin son padişahı. - Daha çok lakab olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KANVER:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Kanını ver, asil.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAPAR:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Akıl, ruh.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAPKIN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Uygun, düzenli.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAPLAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Vahşi kedigillerden, benekli, yırtıcı hayvan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAPLAN GİRAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. -(1680-1738) yıllan arasında Kırım hanı oldu. 3 defa han olmuştur.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAPSAM: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) - Şümul ihtiva, ihata, istiab, manalarına gelen uydurma bir kelime. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAPTAN: </span></strong><span style="color: black">(İtal). 1. Bir geminin sevk ve idare sorumlusu. 2. Şehirlerarası otobüs şoförü. 3. Baş pilot.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARAALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Esmer, kara yağız yiğit.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARABEY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Karacabey).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARABUĞRA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Esmer, erkek deve.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARACA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Rengi karaya çalan, esmer, yağız. 2. Geyikgillerden, küçük, boynuzlu, güzel görünüşlü av hayvanı. 3. Üst kol. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KARACABEY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Esmer bey, rengi karaya çalan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARACAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Karaca).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARAHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Esmer bey, Esmer hükümdar. Karahanlılar devletinin kurucusu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARAKAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Bir tür dağ</span> <span style="color: black">ağacı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARAMAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Esmer, yağız insan. 2. Güneybatı'da esen yel.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARANALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Karayağız, kahraman yiğit.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARANFİL: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - Bir çeşit kokulu çiçek.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARANI: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Orta Anadolu'da bir köy. 2. Veysel Karani'nin</span> <span style="color: black">doğduğu yer.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARASU: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Ağır akan su. 2. Çoğunlukla gözün iç basıncının çoğalmasıyla kendini gösteren körlüğe neden olabilen bir göz hastalığı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARATEĞİN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Amuderya'yı vücuda getiren nehirlerden Surhab üzerinde önemli bir kent.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARÇİÇEĞİ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Ka. - Süsengillerden, beyaz pembe çiçekler açan so*ğanlı bitki.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARDELEN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Ka. 1. Çiğdem. 2. Nergisgillerden baharda çok erken çiçek açan soğanlı bir bitki.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂRDİDE: </span></strong><span style="color: black">(Fars.). - İş bilir, uyanık, tecrübeli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARGIN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARGINALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kargın). </span></p><p> <strong><span style="color: black">KARİN: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er.l. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KARLUK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Türk boylarından biri.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARLUKHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Karluk).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARMEN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. - Parlak kırmızı renk.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARNEYN: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. İki boynuz. 2. Zülkarneyn: Kur'an-ı Kerim'de Kehf 83, 86, 94. ayetlerde adı geçen ve nebi mi, veli mi olduğunda tereddüt edilen zat. 3. Büyük İskender.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARTAL: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Kartalgillerden, beyazla karışık siyah tüylü, kıvrık ve kuvvetli gagalı, geniş kanatlı büyük yırtıcı kuş. 2. Yeniden diriliş ve güçlülük sembolü.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARTAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.). Er. - Yaşlı, pir. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KARTEKİN:</span></strong><span style="color: black"> - (bkz. Kartay).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARUN:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Beni İsrail'de zenginliğiyle meşhur olan ve bu yüzden kendisini herşeyin sahibi gibi görmeye başlayıp Allah'a karşı büyüklenen, belki de dünya kapitalistle*rinin en eskisi ve en büyüğü olan kişi. Hz. Musa dönemlerinde yaşamış bu müstekbir, ilahi kahır ve intikama uğrayarak bütün servetiyle birlikte ani bir zelzele ve tufan sonucu yerin dibine geçmiştir. 2. Hunnan ile Beni İsrail'e zulmeden Fir'avun'un müşrik nazırlarından. 3. Çok zengin kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KARYE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. - Köy küçük kasaba. Kabile reisi veya eşraftan birine oturduğu karyeyle aynı isim verilmektedir.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KASEM:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Yemin etmek. 2. Bölmek.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂSİB:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. - Kesbeden, kazanan, kazanç sahibi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂSİBE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. - (bkz. Kasib).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KASIM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Taksim eden, ayıran bölen. <em>Kasım b. Muhammed </em>(s.a.): Hz. Muhammed (s.a.v.)'in oğlunun ismi. Küçük yaşta vefat etmiştir. 2. Kinci, ezici, ufaltıcı. 3. Yılın 11. ayı. 4. Yılın kış bölümü.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂŞİF:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. - Keşfeden, bulan, meydana çıkaran.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂŞİFE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. - (bkz. Kaşif). </span></p><p> <strong><span style="color: black">KATADE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. - 13 yy.'dan itibaren Mekke'de hakim olan Şeriflerin atasına verilen ad.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KATİB:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Yazıcı. Bir kuruluşta yazı işleriyle vazifeli kimse, sekreter. 2. Osmanlı devletinde divanın resmi yazılarını yazan vazifeli. 3. Devlet memuru. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. - <em>Katib Çelebi </em>1609-1658 yıllan arasında yaşamış ünlü bilgin. En mühim eseri Keşfü'z-Zünun'dur</span></p><p> <strong><span style="color: black">KATİBE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. - (bkz. Katib).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KATİFE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. 1. Kadife. 2. Bir nevi çiçek.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KATRE:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. 1. Damla. Damlayan şey.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAVAS:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. - Okçu, tüfekçi, tüfekli alet.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAVİ:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Yakar, yakıcı. 2. Kuvvetli, güçlü. 3. Sağlam inanılır. 4. Zengin varlıklı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAVİS:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Yay. 2. Gökyüzü, ay, burcu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAVİY:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Kuvvetli, güçlü, dayanıklı, metin muhkem, sağlam. 2. Şiddetli, zorlu. 3. Kudret sahibi herşeye gücü yeten. Cenab-ı Hakk'ın güzel isimlerinden biri. Kur'an-ı Kerim'de 10'dan fazla yerde geçer.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAVRAM:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.). 1. Bir nesnenin zihindeki soyut ve güzel tasarımı, mefhum. 2. Nesnelerin ya da olayların ortak özelliklerini kapsayan ve ortak bir ad altında toplayan genel tasarım. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAVUŞUM:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.). 1. Yeryuvarlağı bir uçta kalmak üzere yerin güneşin ve herhangi bir gezegenin bir doğru üzerine gelmeleri. 2. İçtima. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Büyük ve sert taş kütlesi. 2. Kayalık sarp dağ.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYAALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Kaya gibi güçlü er.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYACAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Canı kaya gibi güçlü.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYAER: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Kaya gibi güçlü er.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) 1. Akarsu sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYANSEL: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kayan).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYGUN</span></strong><span style="color: black">: (Tür.) Er. 1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Sert, güçlü sesli okuyucu, kayayı bile delecek güçte sesi olan okuyucu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYI</span></strong><span style="color: black">: (Tür.) Er. 1. Yağmur, sağanak, bora. 2. Oğuz boylarından Osmanlı hanedanının mensup olduğu boy. 3. Sağlam, güçlü, sert.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYIHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Güçlü hükümdar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYITBAY</span></strong><span style="color: black">: (Tür.) Er. - <em>Kayıtbay el-Zahiri: </em>Ünlü Mısır ve Suriye sultanı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYMAZ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Dağ eteği. 2. Güneydoğu'dan esen bir rüzgar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYNAK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) 1. Bir suyun çıktığı yer, menşe. Bir haberin çıktığı yer. 2. Araştırma ve incelemede yararlanılan belge. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYRA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) - Yüksek büyük tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik lütuf, ihsan atıfet, inayet. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYRAALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - İyiliksever, yiğit.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYRABAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - İyiliksever, saygın kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYRAHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kayraalp).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYRAK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Taşlı, kumlu, ekime elverişli olmayan toprak. 2. Kaygan toprak. 3. Bileği taşı. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYRAL: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Kayrılan, himaye edilen (kimse).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYRAR: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Orman içindeki ağaçsız kalan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYS: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı olan Mecnun-i Amiri'nin asıl adı. 2. Umman Denizi'nde küçük bir ada.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYSER: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Roma ve Bizans (Alman) imparatorunun lakabı. -Daha çok unvan olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYTUS: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) - Bir yıldız kümesi. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAYYUM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) 1. Gökleri, yeri ve herşeyi tutan. Herşeyin varlık sahibi olabilmesi için gerekeni veren. Allah'ın isimlerinden.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAZA: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Hüküm karar verme, emir tesbit vs.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAZAK:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Göçebe akıncı.</span> <span style="color: black">2. Rusya'da yaşayan bir Türk kavmi.</span> <span style="color: black">3. Genç, taze. 4. İnatçı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAZAKHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kazak).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAZAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Su çevrisi, kayra. 2. Sazlık yerlerde dibi bulunmayan sulu yer. 3. Girdap.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KAZANHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kazan).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÂZIM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Öfkesini yenen kimse. Hırsını dizginleyen. 2. Kinini yenen.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEBİR: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) 1. Büyük, ulu azim. 2. Yaşça büyük yaşlı. 3. Çocukluktan çıkmış genç. 4. Allah'ın isimlerinden. <em>Abdülkebir </em>şeklinde kullanılmalıdır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEBİRE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - (bkz. Kebir). </span></p><p> <strong><span style="color: black">KEBUTER: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. - Güvercin.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEFFARET: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Günahı örten anlamına gelir. 2. Günahların ödenmesi gereken bedeli.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KELAMİ: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Söze ilişkin, sözle ilgili.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KELEBEK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Ka. 1. Vücudu kanatlan ince pullarla ve türlü renklerle örtülü, dört kanatlı, çok sayıda türü olan böcek. 2. Narin, ince kadın.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KELİM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Söz söyleyen, konuşan. 2. <em>Kelimullah: </em>Tur'u Sina'da Cenab-ı Hakla konuşmasıyla Hz. Musa'ya verilen unvan. 3. <em>Sure-i Kelim: </em>Taha suresi. <strong>KELİME: </strong>(Ar.) Ka. - (bkz. Kelim).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEMAL: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Olgunluk, yetkinlik, tamlık, eksiksizlik. 2. En yüksek değer, mükemmellik, değer baha. 3. Bilgi, fazilet.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEMALAT: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - İnsanın bilgi ve ahlak güzelliği bakımından olgun*luğu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEMALEDDİN: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Din'de olgunluğa eren, dinin son derecesi. 2. Din bilgisi kuvvetli. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEMANDAR: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. - Yay tutan, yay tutucu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEMYAB: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. - Az bulunan, nadir.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KENAN:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Hz. Ya'kub'un memleketi, Filistin. 2. <em>Yusuf-i Kenan: </em>Hz. Yusuf. - <em>Pir-i Kenan: </em>Hz. Ya'kub. Hz. Nuh'un iman etmeyen oğlunun adının da Kenan olduğu rivayet edilmektedir.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KENTER: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Ka. - Şehirli, kentli. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KERAM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - (bkz. Kirami).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KERAMEDDİN: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Kerem bağış ihsan lütuf sahibi. 2. Dinde üstün mertebelere ulaşan. 3. Keramet sahibi derviş veli. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KERAMET: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Birine karşı ikramda bulunmak. 2. Allah'ın bir kimseye cömertliği, lütfü, himayesi ve yardımı olarak ele alınır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEREM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Asalet, asillik, soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı lütuf, bağış, bahşiş.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEREMŞAH: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - (bkz. Kerem).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KERENÂY: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. - Eskiden kullanılan bir çeşit nefesli saz.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KERİM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Kerem sahibi, cömert, verimcil. 2. Ulu, büyük. 3. Lütfü, ihsanı bol, ihsan yönünden ulu. 4. Allah'ın isimlerinden, "abd" takısı alarak kullanılır, (bkz. Abdülkerim).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KERİMAN: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - (bkz.Kerim).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KERİME: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. (bkz. Kerim). 2. Âyet. 3. Kız evlat.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KERİMHAN: </span></strong><span style="color: black">(a.t.i.) Er. - (bkz. Kerim).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEŞİF:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. - Açma, meydana çıkarma.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEVÂR: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - Büyük Sahra'da önemli bir vaha.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEVKEB: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) - Yıldız gökyüzündeki parlak cisimleri ifade eden genel isim. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEVNİ: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Var olmayla, varlıkla ilgili.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEVSER: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Maddi ve manevi çokluk, kalabalık nesil. 2. Cennette bir havuzun ırmağın adı. 3. Kur'an-ı Kerim'de en kısa sure.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYÂN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Büyük hükümdar, şah.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYFER: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) 1. Karşılık. 2. Mükafat veya mücazat. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYHAN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) - Dünya. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYHÜSREV: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. 1. Adil ve ulu padişah. 2. Keykavus'un torunu, Siyavuş'un oğlu olan meşhur hükümdar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYKÂVUS: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. 1. Adil, necip. 2. Keyaniyan'ın II. padişahı olup Keykubat'ın torunu ve halefidir. Key'lerin ikinci padişahı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYKUBAD: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. 1. Büyük ve ulu padişah. 2. Keykavus'un dedesi olan ünlü padişah. 3. Key'lerin ilk padişahı. - Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYS: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Zeka, anlayış, kavrayış.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYVAN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. - Satürn yıldızı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYYİS: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) 1. Akıllı, anlayışlı, kavrayışlı. 2. İnce zarif.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEYYİSE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - (bkz. Keyyis).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEZBAN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. 1. Bir yeri yöneten kadın kahya. 2. Ev kadını, evine ve kocasına bağlı kadın.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KEZER: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. - Kahraman.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KILAVUZ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Yol gösteren, rehber.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KILIÇALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Kılıç gibi keskin yiğit.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KILIÇASLAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kılıçalp). İlk Selçuklu Sultanı Süleyman Şah'ın oğlu. Daha sonra O da Selçuklu hanedanının başına geçti.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KILIÇHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kılıçalp).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KILINÇ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Çelikten silah. 2. Davranış, yaratılış, huy.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KINAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) - Çok çalışkan, etkin, faal. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KINCAL: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) 1. İnce zarif. 2. Aksi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KINER: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kıncal).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KINIK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Kaynak, menba. 2. İstek, arzu, gayret. 3. Obur. 4. Oğuzların 24 boyundan biri.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KINIKASLAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kınık).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KINNESRİN: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - Kuzey Suriye'de bir şehir, eski Halepde denilmektedir.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIRALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Kır beyi, taşrada oturan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIRAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya yol kesen.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIRCA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar, rüzgarla karışık yağmur.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIRDAR: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Ölçülü davranış, soğukkanlılık.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIRGIZ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Gezici, gezgin. 2. Kırgızistan'da oturan halk. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KIRTEKİN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kıralp).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KISMET: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Bölme, pay etme, hisselere ayırma. 2. Talih, nasip, kader. 3. Şayi olan hisseyi tayin etme belirtme.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIVANÇ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.). 1. Sevinç, memnuniyet. 2. Övünen, güvenen, iftihar eden. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIYAM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Kalkma, ayağa kalkma, ayakta durma. 2. Namazda ayakta durma. 3. Bir işe başlama. 4. Ayaklanma. 5. Ölümden sonra dirilme, ayağa kalkma.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIYAS: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Bir şeyi başka şeye benzeterek hüküm verme. 2. Karşılaştırma, örnekseme. 3. Umum kaideye uyma.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIYMET: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Değer. 2. Bedel, baha, tutar. 3. Şeref, onur, itibar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KIZILÖZEN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Ka. - Kızılırmak, güney Azerbaycan'ı 2 defa katederek Gilan'da Hazer denizine dökülen ırmak.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİBAR: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Duygu, davranış ve hareket bakımından ince, zarif, nazik, çelebi. 2. Büyük cömert, asil, zengin. 3. Şık, seçkin. 4. Büyükler,</span> <span style="color: black">ulular. 5. Kibirli.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİBARİYE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - (bkz. Kibar).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİÇİHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Küçük hükümdar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİFAYET: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Yetişme, el verme, kafi gelme. 2. Bir işi yapabilecek yetenekte olma.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİMEK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) - X. yy. İrtiş'in orta bölgesinde yaşayan bir Türk kavmi. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİRAM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Soydan gelenler, soyu temizler, ulular, sergeliler. 2. Cömertler, eliaçıklar. Sahabenin lakabı olmuştur.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİRAMİ: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Cömertçe, eli açıklara özgü. 2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİRAZ: </span></strong><span style="color: black">(Yun.) Ka. - Gülgillerden, yapraklanmadan önce çiçek açan, düz kabuklu ağaç ve bu ağacın yuvarlak sulu ve tek çekirdekli yemişi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİRMAN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. 1. Hisar, kale.</span> <span style="color: black">2. İran'da bir eyalet ve bu eyaletin bugünkü merkezi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİRMANŞAH: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kirman).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİSRA: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. - İran şahlarının adı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİŞVER:</span></strong><span style="color: black"> (Fars.) Ka. - Ülke.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİTİARAZ: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. - Dünyayı süsleyen, dünyanın süsü olan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİYAN: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. 1. Yıldız. 2. Merkez.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KİYASET: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - Uyanıklık, anlayışlılık.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOCA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Eş. Ev ve ailenin yaşça en büyüğü. 2. İri, kocaman.</span> <span style="color: black">3. Akıllı, tedbirli yiğit.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOCAALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Yaşlı, ulu,</span> <span style="color: black">yiğit</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOÇAK: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Yürekli, eli açık.</span> <span style="color: black">2. Yüce gönüllü. 3. Konuk sever. 4.</span> <span style="color: black">Yiğit, korkmayan kişi, savaşçı. 5.Açık kestane renginde olan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOÇAKALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Cömert, kahraman, yiğit.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOÇAKER: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Cömert, kahraman kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOÇAŞ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Kılavuz, rehber. 2. Yağmur bulutu. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KOÇAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Koç gibi güçlü.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOÇER: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Sağlıklı, yürekli er.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOÇHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Koçer). </span></p><p> <strong><span style="color: black">KOÇUBEY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Koçu arabasını kullanan kişi. <em>Koçu: </em>Gelin arabası.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOCYİĞİT: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Yürekli, cesur, kahraman.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KONGAR: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kongur).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KONGUR: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - San ile siyah karışımı bir renk, koyu kumral, kestane rengi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KONGURALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kongur).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KONGURTAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Konguralp).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KORUR: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) 1. Açık san, açık kestane renkli. 2. Kimseyi beğenmeyen gururlu, kendini beğenmiş. 3. Süslü, çalımlı, şık.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KONURALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) 1. Cesur, yiğit, er. Orhan Gazi'nin komutanlarından biri.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KORAL: </span></strong><span style="color: black">(Fran.) Er. 1. Batı musikisinde dini şarkı. 2. Sınır muhafızı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KORALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Koral). </span></p><p> <strong><span style="color: black">KORAY:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - İyice kor rengine gelen ay.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KORÇAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Ateşli, canlı, hareketli.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KORÇAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Çağlayan. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KORGAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Hisar kale. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KORHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Ateşli, canlı, güçlü hükümdar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KORKUT: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Büyük dolu tanesi. 2. Korkusuz, yavuz, heybetli. 3. Cin, şeytan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KORKUTALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Korkut).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KORTAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Yanan, sıcak ten. 2. Yalçın ve kesik kaya. 3. Pelikan kuşu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOTUZ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Gururlu, kibirli.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOTUZHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kotuz).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOYAK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ yolu üzerindeki otluk. 4. Etkili, dokunaklı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOYAŞ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Güneş. - Erkek ve kadın adı olur.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOYGUN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOYTAK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Rüzgar almayan çukur yer. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KOYTAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Dağ bucağı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KOZA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Ka. - İçinde tohum ya da krizalit bulunan koruncak.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖKEN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim neden ya </span><span style="color: black">da yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstüne yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖKER:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Köklü soydan gelen kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖKLEM: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - İlkbahar </span></p><p> <strong><span style="color: black">KOKSAL:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Yer altında geniş bir alana dağılan kök.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖKSAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Tanınmış, ünlü ad.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖKŞİN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Gök renginde. 2. Yaşlı, koca.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖKTEN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖRNES: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) - Ayna. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖSE:</span></strong><span style="color: black"> (Fars.) Er. - Sakalı bıyığı hiç çıkmayan veya seyrek olan. - Daha çok lakab olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÖSEM:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Ka. 1. Sürüler önünde rehber vaziyetinde giden. 2. Cildi temiz, pürüzsüz. 3. <em>Kösem Sultan: </em></span><span style="color: black">IV. </span><span style="color: black">İbrahim'in annesi ve torunu zamanında Osmanlı iktidarında etkin olan Sultan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUBİLAY:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Cengiz Han'dan sonra Moğol imparatorluğu tahtına çıkan büyük kağanların en meşhuru 35 yıl saltanat sürmüş ve 1294 yılında 80 yaşında ölmüştür.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUDDUS:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Temiz, pak. 2. Hatadan, gafletten, eksiklikten uzak. 3. Çok aziz, mübarek. - Allah'ın isimlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılırsa daha iyi olur.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUDDUSİ:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. - 1. Kuddus olan Allah'ın nimetine mazhar olan 2.</span> <span style="color: black">19. yy. Bor'lu meşhur mutasavvıf Türk şairi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUDRET: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. 1. Kuvvet, takat, güç. 2. Allah'ın ezeli gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı, yaratılış, insan eliyle yapılamayan şeyler. 5. Ehliyet kabiliyet. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUDRETULLAH:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. - Allah'ın gücü.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUDSİ: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Kutsal, muazzez, mukaddes. - Allah'a mensup, ilahi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUDSİYYE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. - (bkz. Kudsi).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUDÜS:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Filistin'in merkezi olan şehir. - <em>Ruhu'1- Kudüs: </em>Cebrail, Hz. İsa'ya üfürülen ruh.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUHİSTAN:</span></strong><span style="color: black"> (Fars.) Er. - Dağlık memleket, İran yaylasında dağla</span><span style="color: black">r</span><span style="color: black">ın çok olduğu bölge.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUHRUD:</span></strong><span style="color: black"> (Fars.) - Dağ ırmağı. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÛHSAR:</span></strong><span style="color: black"> (Fars.) 1. Dağlık. 2. Dağ tepesi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KULA:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Kumral. 2. Sarışın, mavi gözlü. 3. Vücudu koyu sarı, kuyruğu ve yelesi siyah olan at.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KULAHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kula).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KULAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Anayurdu Asya olan at ile eşek arası görünüşte yabanıl bir at türü. 2. İki, üç yaşında dişi tay, kısrak. 3. Zafer kazanmış kişi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUMAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - XI. yy ile XIV.</span> <span style="color: black">yy. arasında Güney Rusya bozkırlarında göçebe olarak yaşayan bir Türk boyu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUMANBAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kuman).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUMRU: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. - Güvercinlerden, uzunca kuyruklu boynunun yanlarında benekler bulunan ve güvercinlerden daha küçük olan boz renkli kuş.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUMRUL: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. - (bkz. Kumru).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUMUK: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Kılıç. 2. Kuzeydoğu Kafkasya ile Hazar denizinin batı kıyısında yaşayan bir Türk boyu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUMUKBAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kumuk).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUNT: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Sağlam ve iri yapılı. 2. Ağır dayanıklı, kalın. 3. Bir tür güvercin.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUNTAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kunt).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUNTER: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. - Sağlam, kuvvetli.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUNTMAN</span></strong><span style="color: black">: (Tür.) Er. - Sağlam ve iri yapılı, sağlıklı kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KURA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Cesur. 2. Çelik. 3. Toprak içinde bulunan büyük taş.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KURAL: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Davranışlara ya da bir sanata bir bilime yön veren ilkeler. 2. Araç. 3. Silah.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KURAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Ay gibi. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KURBAN: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Allah'ın rızasını kazanmaya vesile olan şey. 2. Eti. fakire parasız olarak dağıtılmak niyetiyle farz, vacib, ve sünnet olarak kesilen hayvan. 3. Bir gaye uğruna feda olma.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KURÇEREN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Dayanıklı ve yiğit adam.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUREYŞ: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Hz. Peygamberimizin soyu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KURMAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Yüksek aşamalı, nitelikli kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KURRE: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Ka. Tazelik, parlaklık. - Mısır valiliği yapmış bir zatın adıdır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KURTARAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Kurtulmasını sağlayan.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KURTULUŞ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Kurtulmak fiili, kurtulma. 2. Tehlike, sıkıntı, zorluk veya esaretten, istiladan kurtulmuş olma hali, halas, necat, reha, selamet. 3. İstanbul'da bir semt adı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUSAY: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Uzaklaşmak. 2. Peygamberin 5. dereceden atası olup İslamiyetten önce Mekke'de Kabe'yi tamir ettirmiş ve yeniden düzenlemiştir.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUSVA: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Son derece bulunan. 2. Nihayet son. 3. Erişilecek son nokta son sınır. 4. Peygamber (s.a.v.)'in devesinin adı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUŞEYR: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Büyük beni Amir b. Şaşa'a grubuna dahil bir Arap kabilesi. <em>Kuşeyri: </em>İslam aleminin büyük sufi müelliflerinden. Kuşeyri Risalesi adıyla ünlü eseri bulunmakta.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTAL: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Mutlu ol.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTALMIŞ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Mutlu olmuş, kutlu olmuş.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Kutlu, uğurlu, yiğit.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTAM: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. - Akbabaya benzeyen.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Dua, yalvarma. 2. Saka kuşu. 3. Saban. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. 1. Mübarek ay. 2. Borneo adasının doğu tarafından bir sultanlık.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTBAY:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutalp).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTBERK:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutbay).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTCAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Kutlu, uğurlu</span> <span style="color: black">can.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTEL:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Uğurlu el.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTER:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Mutlu, uğurlu</span> <span style="color: black">kişi.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTERTAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kuter).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTHAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kuter).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTKAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Saygın, kutlu soydan gelen.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Kutlu, mutlu ol.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLAR:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Mutluluklar, uğurlar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLAY:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Uğurlu kutlu ay. 2. Kır donlu at.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLU:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Uğurlu, hayırlı. 2. Mübarek. 3. Mesut, bahtiyar.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLUALP: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Uğurlu yiğit-</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLUAY: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Uğurlu ay. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLUBAY</span></strong><span style="color: black">: (Tür.) Er. - (bkz. Kutlu).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLUCAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutlu).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLUĞ: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Uğurlu, mutlu, şanslı, kutlu.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLUĞHAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutluğ).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTLUTEKİN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - (bkz. Kutlu).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTSAL:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Kudsi, kutlu mübarek, mukaddes.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTSALAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Uğur getiren, kutlu kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTSALMIŞ:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutsalan).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTSAN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Uğurlu, talihli</span> <span style="color: black">ol.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTSEL:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutsan).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTSOY:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutsel).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTULMUŞ:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Kurtul*muş, aydınlığa kavuşmuş. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTUN:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - Kutlu, kutsal.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTUNALP:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutun).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTUNER:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. - (bkz. Kutun).</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUTYAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Uğurlu kimse.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUVVET: </span></strong><span style="color: black">(Ar.) Er. 1. Güç, kudret, takat, sıhhat, sağlamlık. 2. Bir hükümetin askeri gücü.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KUYAŞ:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Güneş. 2. Çok sıcak, güneşin etkili vurması. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜBRA:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Ka. 1. Büyük olan (Ekber'in müennesi). 2. <em>Hadicetü'l-Kübra: </em>Hz. Peygamberin ilk hanımı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜLTİGİN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Göktürk prensi ve komutanı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜLÜK:</span></strong><span style="color: black"> (Tür.) Er. 1. Meşhur ünlü.</span> <span style="color: black">2. Taşçı, çekici, balyoz.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜRBOĞA: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) 1. İri, güçlü, sarsılmaz boğa. Kuvvetli iri yapılı boğa. Selçuklu komutanı ve Musul emirinin adı.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜREMA:</span></strong><span style="color: black"> (Ar.) Er. 1. Kerim, asil, necip, iyiliksever, hayır sahibi cömert, eli açık kimseler. 2. Ulular, büyükler.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜRHAN: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. Yiğit, yürekli han.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜRŞAD: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - Eski Türklerde yiğit, alp.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜRÜMER: </span></strong><span style="color: black">(Tür.) Er. - topluluk, sürü. </span></p><p> <strong><span style="color: black">KUŞAD: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Er. 1. Açılış, açma.</span> <span style="color: black">2. Fetih, fethetme. 3. Açılış merasimi, küşad resmi. 4. Yayın gerilip bırakılması. 5. Musikide uvertür. 6. Bir cins tavla oyunu. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.</span></p><p> <strong><span style="color: black">KÜŞADE: </span></strong><span style="color: black">(Fars.) Ka. 1. (bkz. Küşad). 2. Açık. 3. Ferah.</span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Ekrem, post: 46624, member: 3"] [B][COLOR=black]KAAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan, hükümdar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KA'B:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Topuk kemiği, aşık kemiği anlamında. 2. (Mecazen): Şeref, şan, onur anlamında kullanılır. 3. [I]Ka'b b. Züheyr [/I](Vll.yy.): Sahabedendir. Rasulullah için okuduğu [I]Kaside-i Bürde [/I]çok meşhurdur. Birçok dillere çevirisi yapıldı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KABİL:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Olabilir, mümkün. 2. Cins, soy, sınıf, tür, çeşit. -Hz. Âdem'in büyük oğlu olup kardeşi Habil'i öldürmüş ve yeryüzünde ilk kan döken insan olmuştur.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADEM:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.). 1. Ayak. 2. Adım. 3.[/COLOR] [COLOR=black]Yarım arşın uzunluğunda bir ölçek. 4 Uğur. - Kadın ve erkek adı olarak[/COLOR] [COLOR=black]kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADEMRAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.). 1. İlerleyen. -[/COLOR] [COLOR=black]Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADER:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. 1. İman esaslarından, Allah'ın bütün yaratıklar için hüküm ve irade ettiği hallerin oluş şekli,[/COLOR] [COLOR=black]alın yazısı, takdir. 2. Talih, baht. 3. Kötü talih. 4. Güç kuvvet.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADI:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Hüküm, karar, hakimlik. 2. Seri devlette, mahkeme reisi. İlim sahibi yetkili. [I]Kadı İyaz: [/I](İyaz b. Musa b. Ümran es-Sebtî: (1083-1149). Meşhur fıkıh ve hadis bilgini. İspanya'da Gırnata kadılığı yaptı. 20'yi aşkın eseri vardır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADİFE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. - Yüzü ince sık tüylü, parlak ve yumuşak kumaş.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADİM:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Ayak basan, ulaşan, varan. 2. Ezeli, evvelsiz. 3. Çok eski zamanlara ait eski atik. 4. Yıllanmış. - [I]Kelam-ı Kadim, [/I]Kur'an-ı Kerim.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADIN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Ka. 1.Yetişkin dişi insan. 2. Evlenmiş kadın. 3. Evli ve itibarlı kadın, hanım.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADİR:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Değer, kıymet, itibar. 2. Parlaklık. 3. Kudret sahibi kudretli, kuvvetli, güçlü. 4. Allah'ın isimlerinden. Kur'an-ı Kerim'de 50'ye yakın yerde geçmektedir. Başına"abd" takısı olarak "Abdülkadir" olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADİRBİLLAH:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Allah'la güçlenen. Gücünü Allah'tan alan. 2. [I]Ebu'l-Ahmed b. İshak. [/I]Abbasi halifesi (Öl. 1031). Halife Mukt[/COLOR][COLOR=black]e[/COLOR][COLOR=black]dir'in torunu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADİRE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - Güçlü kuvv[/COLOR][COLOR=black]etl[/COLOR][COLOR=black]i.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADİRŞAH:[/COLOR][/B][COLOR=black] (a.f.i.) Er. 1. Güçlü, kuvvetli hükümdar, padişah. 2. Kadir ve şah kelimelerinden türetilmiş birlesik isimdir.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADREDDİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Dinin kudreti, gücü. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADRİ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Değer, itibar. 2. Onur, şeref, haysiyet, meziyet. 3. Rütbe, derece.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADRİCAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](a.f.i.) Er. - Değerli, itibarlı, can, ruh. - Kadri ve Can isimlerinden meydana gelen birleşik isim.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADRİHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](a.t.i.) Er. – Değerli[/COLOR] [COLOR=black]hükümdar, yönetici.[/COLOR] [B][COLOR=black]KADRİYE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - (bkz. Kadri).[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂFİ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - El veren, yeter, yetecek, yetişen, kifayet eden.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAFİYE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Şiirde, mı(s.a.v.)onunda yer alan kelimelerin ses benzerliği, ses uyuşması, uyak. 2. Eski nesrimizde zaman zaman yer alan ses benzerliği ve uygunluğuna dayanan sanat, seci.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAĞAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Hakan, imparator. 2. Kükremiş, öfkelenmiş, kükreyen, öfkelenen.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAHHAR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.). 1. Ziyadesiyle kahreden, kahredici, yok edici batırıcı. 2. Allah'ın isimlerinden. - İsim olarak kullanılmaz. - (bkz. Abdülkahhar).[/COLOR] [B][COLOR=black]KAHİR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) 1. Allah'ın sıfatlarındandır. Kur'an-ı Kerim'de iki yerde geçer. 2. Kahredici, zorlayan. 3. Yok eden. 4. Ezici kuvvet. [I]Kahir Billah: [/I]Abbasi halifesi. [I](Ebu Mansur Muhammed el-Mutezid). [/I]Muktedir'in kardeşi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAHRAMAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. 1. Yiğit, cesur, (bahadır). 2. Hüküm sahibi, iş buyuran. 3. Fars mitolojisinde Rüstem'in yendiği kimse. - (bkz. Bahadır).[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂHTA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Fırat nehri kollarından birinin adı, Malatya'da aynı isimle yerleşim bölgesi vardır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂHYA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. 1. Efendi, emir. 2. Ev sahibi, aile reisi. 3. Çiftlik yöneticisi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAİD: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Rehber kumandan. 2. Atlan yedekte götüren. 3. Oturan, ikamet eden.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAİDE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Oturan. 2. Temel, esas. 3. Başkent.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAİM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Duran, ayakta duran. 2. Bir şeyi yapan icra eden. 3. Allah'ın emrini ifa eden. [/COLOR] [B][COLOR=black]KAİME: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. (bkz. Kaim). 2. Türklerde kağıt para manasına gelmektedir.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂİNAT: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Var olanların hepsi. Yaratıklar. Yer gök. - (bkz. Evren).[/COLOR] [B][COLOR=black]KALAGAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Al, kırmızı renk.[/COLOR] [B][COLOR=black]KALENDER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. 1. Dünyadan elini eteğini çekip başı boş dolaşan. 2. Alçak gönüllü, gurur ve kibirden uzak, üstüne başına dikkat etmeyen bulduğu ile yetinen kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KALGAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. İzci kumandanı. 2. Kırım hanlığında veliahta verilen unvan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KALHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. (bkz. Kalgay). 2. Kahramanoğulları'nın han soyundan, ceddi de Kalhan adını taşımaktadır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAM:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Hekim. 2. Düşünür. 3. Büyücü, sihirbaz.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMACI:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Top kaması yapan ya da onaran kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMANBAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kamar).[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Dağların doruğuna yakın olan yerler. [/COLOR] [B][COLOR=black]KAMARAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. - Kızıl Deniz'de Yemen kıyılan yakınında bir ada.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMBAY:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Hekim, tabib, doktor.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMBER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.). 1. Sadık dost, köle. 2. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMBİN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Fars.) Ka. - Mutlu, bahtiyar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂME: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. - Kâm, istek, arzu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMELYA:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. 1. Çaygillerden, büyük beyaz, kırmızı veya penbe renkte çiçekler açan dayanıklı yapraklı bir bitki. 2. Yabangülü, çingülü.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.). 1. Ay. 2. Sadık hizmetkâr. 3. Kur'an-ı Kerim'in 54. suresi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂMİL:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Bütün tam noksansız, eksiksiz. 2. Kemale ermiş olgun. 3. Yaşını başını almış terbiyeli, görgülü. 4. Alim, bilgin, geniş bilgili. - (bkz. Kemal).[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂMİLE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. - (bkz. Kamil).[/COLOR] [B][COLOR=black]KAMRAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. - İsteğine kavuşmuş olan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂMURÂN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.). 1. Kâm sürücü, süren, arzusuna isteğine kavuşmuş mutlu. 2. Arzusuna erişen, bahtiyar, mutlu. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂMVER:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Fars.) Er. - İsteğine kavuşmuş, mutlu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KANBER[/COLOR][/B][COLOR=black]: (Ar.) Er. 1. Hz. Ali'nin sadık, vefakâr kölesi. 2. Bir evin gediklisi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KANDEMİR:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Güçlü soydan gelen.[/COLOR] [B][COLOR=black]KANİ':[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Kanaat eden, yeter, bulup fazlasını istemeyen. 2. İnanmış kanmış.[/COLOR] [B][COLOR=black]KANİYE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. - (bkz. Kani).[/COLOR] [B][COLOR=black]KANSU:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Ka. 1. Çin'in kuzey batısında önemli bir sınır kenti. 2. Çin'de müslümanların en çok bulunduğu eyalet.[/COLOR] [B][COLOR=black]KANTARA:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.). 1. Köprü, özellikle taştan yapılmış. 2. Su yolu, bend, hisar anlamına da gelir. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KANUN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Devletin teşri, yasama kuvveti tarafından herkesçe uyulmak üzere konulan her türlü nizam, kaide kural. 2. Herhangi bir mevzu üzerindeki kanunu taşıyan kitap.[/COLOR] [B][COLOR=black]KANUNİ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Kanuna ait kararla ilgili. 2. Osmanlıların 10. padişahı Sultan 4. Süleyman'ın lakabı, Osmanlıların yükselme devrinin son padişahı. - Daha çok lakab olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KANVER:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Kanını ver, asil.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAPAR:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Akıl, ruh.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAPKIN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Uygun, düzenli.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAPLAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Vahşi kedigillerden, benekli, yırtıcı hayvan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAPLAN GİRAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. -(1680-1738) yıllan arasında Kırım hanı oldu. 3 defa han olmuştur.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAPSAM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) - Şümul ihtiva, ihata, istiab, manalarına gelen uydurma bir kelime. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAPTAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](İtal). 1. Bir geminin sevk ve idare sorumlusu. 2. Şehirlerarası otobüs şoförü. 3. Baş pilot.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARAALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Esmer, kara yağız yiğit.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARABEY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Karacabey).[/COLOR] [B][COLOR=black]KARABUĞRA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Esmer, erkek deve.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARACA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Rengi karaya çalan, esmer, yağız. 2. Geyikgillerden, küçük, boynuzlu, güzel görünüşlü av hayvanı. 3. Üst kol. [/COLOR] [B][COLOR=black]KARACABEY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Esmer bey, rengi karaya çalan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARACAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Karaca).[/COLOR] [B][COLOR=black]KARAHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Esmer bey, Esmer hükümdar. Karahanlılar devletinin kurucusu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARAKAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Bir tür dağ[/COLOR] [COLOR=black]ağacı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARAMAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Esmer, yağız insan. 2. Güneybatı'da esen yel.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARANALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Karayağız, kahraman yiğit.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARANFİL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - Bir çeşit kokulu çiçek.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARANI: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Orta Anadolu'da bir köy. 2. Veysel Karani'nin[/COLOR] [COLOR=black]doğduğu yer.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARASU: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Ağır akan su. 2. Çoğunlukla gözün iç basıncının çoğalmasıyla kendini gösteren körlüğe neden olabilen bir göz hastalığı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARATEĞİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Amuderya'yı vücuda getiren nehirlerden Surhab üzerinde önemli bir kent.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARÇİÇEĞİ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Ka. - Süsengillerden, beyaz pembe çiçekler açan so*ğanlı bitki.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARDELEN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Ka. 1. Çiğdem. 2. Nergisgillerden baharda çok erken çiçek açan soğanlı bir bitki.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂRDİDE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.). - İş bilir, uyanık, tecrübeli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARGIN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARGINALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kargın). [/COLOR] [B][COLOR=black]KARİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er.l. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci. [/COLOR] [B][COLOR=black]KARLUK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Türk boylarından biri.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARLUKHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Karluk).[/COLOR] [B][COLOR=black]KARMEN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. - Parlak kırmızı renk.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARNEYN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. İki boynuz. 2. Zülkarneyn: Kur'an-ı Kerim'de Kehf 83, 86, 94. ayetlerde adı geçen ve nebi mi, veli mi olduğunda tereddüt edilen zat. 3. Büyük İskender.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARTAL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Kartalgillerden, beyazla karışık siyah tüylü, kıvrık ve kuvvetli gagalı, geniş kanatlı büyük yırtıcı kuş. 2. Yeniden diriliş ve güçlülük sembolü.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARTAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.). Er. - Yaşlı, pir. [/COLOR] [B][COLOR=black]KARTEKİN:[/COLOR][/B][COLOR=black] - (bkz. Kartay).[/COLOR] [B][COLOR=black]KARUN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Beni İsrail'de zenginliğiyle meşhur olan ve bu yüzden kendisini herşeyin sahibi gibi görmeye başlayıp Allah'a karşı büyüklenen, belki de dünya kapitalistle*rinin en eskisi ve en büyüğü olan kişi. Hz. Musa dönemlerinde yaşamış bu müstekbir, ilahi kahır ve intikama uğrayarak bütün servetiyle birlikte ani bir zelzele ve tufan sonucu yerin dibine geçmiştir. 2. Hunnan ile Beni İsrail'e zulmeden Fir'avun'un müşrik nazırlarından. 3. Çok zengin kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KARYE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. - Köy küçük kasaba. Kabile reisi veya eşraftan birine oturduğu karyeyle aynı isim verilmektedir.[/COLOR] [B][COLOR=black]KASEM:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Yemin etmek. 2. Bölmek.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂSİB:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. - Kesbeden, kazanan, kazanç sahibi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂSİBE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. - (bkz. Kasib).[/COLOR] [B][COLOR=black]KASIM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Taksim eden, ayıran bölen. [I]Kasım b. Muhammed [/I](s.a.): Hz. Muhammed (s.a.v.)'in oğlunun ismi. Küçük yaşta vefat etmiştir. 2. Kinci, ezici, ufaltıcı. 3. Yılın 11. ayı. 4. Yılın kış bölümü.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂŞİF:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. - Keşfeden, bulan, meydana çıkaran.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂŞİFE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. - (bkz. Kaşif). [/COLOR] [B][COLOR=black]KATADE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. - 13 yy.'dan itibaren Mekke'de hakim olan Şeriflerin atasına verilen ad.[/COLOR] [B][COLOR=black]KATİB:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Yazıcı. Bir kuruluşta yazı işleriyle vazifeli kimse, sekreter. 2. Osmanlı devletinde divanın resmi yazılarını yazan vazifeli. 3. Devlet memuru. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. - [I]Katib Çelebi [/I]1609-1658 yıllan arasında yaşamış ünlü bilgin. En mühim eseri Keşfü'z-Zünun'dur[/COLOR] [B][COLOR=black]KATİBE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. - (bkz. Katib).[/COLOR] [B][COLOR=black]KATİFE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. 1. Kadife. 2. Bir nevi çiçek.[/COLOR] [B][COLOR=black]KATRE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. 1. Damla. Damlayan şey.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAVAS:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. - Okçu, tüfekçi, tüfekli alet.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAVİ:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Yakar, yakıcı. 2. Kuvvetli, güçlü. 3. Sağlam inanılır. 4. Zengin varlıklı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAVİS:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Yay. 2. Gökyüzü, ay, burcu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAVİY:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Kuvvetli, güçlü, dayanıklı, metin muhkem, sağlam. 2. Şiddetli, zorlu. 3. Kudret sahibi herşeye gücü yeten. Cenab-ı Hakk'ın güzel isimlerinden biri. Kur'an-ı Kerim'de 10'dan fazla yerde geçer.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAVRAM:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.). 1. Bir nesnenin zihindeki soyut ve güzel tasarımı, mefhum. 2. Nesnelerin ya da olayların ortak özelliklerini kapsayan ve ortak bir ad altında toplayan genel tasarım. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAVUŞUM:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.). 1. Yeryuvarlağı bir uçta kalmak üzere yerin güneşin ve herhangi bir gezegenin bir doğru üzerine gelmeleri. 2. İçtima. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Büyük ve sert taş kütlesi. 2. Kayalık sarp dağ.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYAALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Kaya gibi güçlü er.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYACAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Canı kaya gibi güçlü.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYAER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Kaya gibi güçlü er.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) 1. Akarsu sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYANSEL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kayan).[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYGUN[/COLOR][/B][COLOR=black]: (Tür.) Er. 1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Sert, güçlü sesli okuyucu, kayayı bile delecek güçte sesi olan okuyucu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYI[/COLOR][/B][COLOR=black]: (Tür.) Er. 1. Yağmur, sağanak, bora. 2. Oğuz boylarından Osmanlı hanedanının mensup olduğu boy. 3. Sağlam, güçlü, sert.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYIHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Güçlü hükümdar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYITBAY[/COLOR][/B][COLOR=black]: (Tür.) Er. - [I]Kayıtbay el-Zahiri: [/I]Ünlü Mısır ve Suriye sultanı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYMAZ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Dağ eteği. 2. Güneydoğu'dan esen bir rüzgar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYNAK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) 1. Bir suyun çıktığı yer, menşe. Bir haberin çıktığı yer. 2. Araştırma ve incelemede yararlanılan belge. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYRA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) - Yüksek büyük tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik lütuf, ihsan atıfet, inayet. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYRAALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - İyiliksever, yiğit.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYRABAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - İyiliksever, saygın kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYRAHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kayraalp).[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYRAK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Taşlı, kumlu, ekime elverişli olmayan toprak. 2. Kaygan toprak. 3. Bileği taşı. [/COLOR] [B][COLOR=black]KAYRAL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Kayrılan, himaye edilen (kimse).[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYRAR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Orman içindeki ağaçsız kalan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYS: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı olan Mecnun-i Amiri'nin asıl adı. 2. Umman Denizi'nde küçük bir ada.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYSER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Roma ve Bizans (Alman) imparatorunun lakabı. -Daha çok unvan olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYTUS: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) - Bir yıldız kümesi. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAYYUM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) 1. Gökleri, yeri ve herşeyi tutan. Herşeyin varlık sahibi olabilmesi için gerekeni veren. Allah'ın isimlerinden.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAZA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Hüküm karar verme, emir tesbit vs.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAZAK:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Göçebe akıncı.[/COLOR] [COLOR=black]2. Rusya'da yaşayan bir Türk kavmi.[/COLOR] [COLOR=black]3. Genç, taze. 4. İnatçı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAZAKHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kazak).[/COLOR] [B][COLOR=black]KAZAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Su çevrisi, kayra. 2. Sazlık yerlerde dibi bulunmayan sulu yer. 3. Girdap.[/COLOR] [B][COLOR=black]KAZANHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kazan).[/COLOR] [B][COLOR=black]KÂZIM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Öfkesini yenen kimse. Hırsını dizginleyen. 2. Kinini yenen.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEBİR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) 1. Büyük, ulu azim. 2. Yaşça büyük yaşlı. 3. Çocukluktan çıkmış genç. 4. Allah'ın isimlerinden. [I]Abdülkebir [/I]şeklinde kullanılmalıdır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEBİRE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - (bkz. Kebir). [/COLOR] [B][COLOR=black]KEBUTER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. - Güvercin.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEFFARET: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Günahı örten anlamına gelir. 2. Günahların ödenmesi gereken bedeli.[/COLOR] [B][COLOR=black]KELAMİ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Söze ilişkin, sözle ilgili.[/COLOR] [B][COLOR=black]KELEBEK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Ka. 1. Vücudu kanatlan ince pullarla ve türlü renklerle örtülü, dört kanatlı, çok sayıda türü olan böcek. 2. Narin, ince kadın.[/COLOR] [B][COLOR=black]KELİM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Söz söyleyen, konuşan. 2. [I]Kelimullah: [/I]Tur'u Sina'da Cenab-ı Hakla konuşmasıyla Hz. Musa'ya verilen unvan. 3. [I]Sure-i Kelim: [/I]Taha suresi. [B]KELİME: [/B](Ar.) Ka. - (bkz. Kelim).[/COLOR] [B][COLOR=black]KEMAL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Olgunluk, yetkinlik, tamlık, eksiksizlik. 2. En yüksek değer, mükemmellik, değer baha. 3. Bilgi, fazilet.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEMALAT: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - İnsanın bilgi ve ahlak güzelliği bakımından olgun*luğu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEMALEDDİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Din'de olgunluğa eren, dinin son derecesi. 2. Din bilgisi kuvvetli. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEMANDAR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. - Yay tutan, yay tutucu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEMYAB: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. - Az bulunan, nadir.[/COLOR] [B][COLOR=black]KENAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Hz. Ya'kub'un memleketi, Filistin. 2. [I]Yusuf-i Kenan: [/I]Hz. Yusuf. - [I]Pir-i Kenan: [/I]Hz. Ya'kub. Hz. Nuh'un iman etmeyen oğlunun adının da Kenan olduğu rivayet edilmektedir.[/COLOR] [B][COLOR=black]KENTER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Ka. - Şehirli, kentli. [/COLOR] [B][COLOR=black]KERAM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - (bkz. Kirami).[/COLOR] [B][COLOR=black]KERAMEDDİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Kerem bağış ihsan lütuf sahibi. 2. Dinde üstün mertebelere ulaşan. 3. Keramet sahibi derviş veli. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KERAMET: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Birine karşı ikramda bulunmak. 2. Allah'ın bir kimseye cömertliği, lütfü, himayesi ve yardımı olarak ele alınır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEREM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Asalet, asillik, soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı lütuf, bağış, bahşiş.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEREMŞAH: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - (bkz. Kerem).[/COLOR] [B][COLOR=black]KERENÂY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. - Eskiden kullanılan bir çeşit nefesli saz.[/COLOR] [B][COLOR=black]KERİM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Kerem sahibi, cömert, verimcil. 2. Ulu, büyük. 3. Lütfü, ihsanı bol, ihsan yönünden ulu. 4. Allah'ın isimlerinden, "abd" takısı alarak kullanılır, (bkz. Abdülkerim).[/COLOR] [B][COLOR=black]KERİMAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - (bkz.Kerim).[/COLOR] [B][COLOR=black]KERİME: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. (bkz. Kerim). 2. Âyet. 3. Kız evlat.[/COLOR] [B][COLOR=black]KERİMHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](a.t.i.) Er. - (bkz. Kerim).[/COLOR] [B][COLOR=black]KEŞİF:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. - Açma, meydana çıkarma.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEVÂR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - Büyük Sahra'da önemli bir vaha.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEVKEB: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) - Yıldız gökyüzündeki parlak cisimleri ifade eden genel isim. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEVNİ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Var olmayla, varlıkla ilgili.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEVSER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Maddi ve manevi çokluk, kalabalık nesil. 2. Cennette bir havuzun ırmağın adı. 3. Kur'an-ı Kerim'de en kısa sure.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYÂN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Büyük hükümdar, şah.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYFER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) 1. Karşılık. 2. Mükafat veya mücazat. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) - Dünya. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYHÜSREV: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. 1. Adil ve ulu padişah. 2. Keykavus'un torunu, Siyavuş'un oğlu olan meşhur hükümdar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYKÂVUS: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. 1. Adil, necip. 2. Keyaniyan'ın II. padişahı olup Keykubat'ın torunu ve halefidir. Key'lerin ikinci padişahı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYKUBAD: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. 1. Büyük ve ulu padişah. 2. Keykavus'un dedesi olan ünlü padişah. 3. Key'lerin ilk padişahı. - Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYS: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Zeka, anlayış, kavrayış.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYVAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. - Satürn yıldızı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYYİS: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) 1. Akıllı, anlayışlı, kavrayışlı. 2. İnce zarif.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEYYİSE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - (bkz. Keyyis).[/COLOR] [B][COLOR=black]KEZBAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. 1. Bir yeri yöneten kadın kahya. 2. Ev kadını, evine ve kocasına bağlı kadın.[/COLOR] [B][COLOR=black]KEZER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. - Kahraman.[/COLOR] [B][COLOR=black]KILAVUZ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Yol gösteren, rehber.[/COLOR] [B][COLOR=black]KILIÇALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Kılıç gibi keskin yiğit.[/COLOR] [B][COLOR=black]KILIÇASLAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kılıçalp). İlk Selçuklu Sultanı Süleyman Şah'ın oğlu. Daha sonra O da Selçuklu hanedanının başına geçti.[/COLOR] [B][COLOR=black]KILIÇHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kılıçalp).[/COLOR] [B][COLOR=black]KILINÇ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Çelikten silah. 2. Davranış, yaratılış, huy.[/COLOR] [B][COLOR=black]KINAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) - Çok çalışkan, etkin, faal. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KINCAL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) 1. İnce zarif. 2. Aksi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KINER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kıncal).[/COLOR] [B][COLOR=black]KINIK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Kaynak, menba. 2. İstek, arzu, gayret. 3. Obur. 4. Oğuzların 24 boyundan biri.[/COLOR] [B][COLOR=black]KINIKASLAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kınık).[/COLOR] [B][COLOR=black]KINNESRİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - Kuzey Suriye'de bir şehir, eski Halepde denilmektedir.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIRALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Kır beyi, taşrada oturan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIRAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya yol kesen.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIRCA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar, rüzgarla karışık yağmur.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIRDAR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Ölçülü davranış, soğukkanlılık.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIRGIZ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Gezici, gezgin. 2. Kırgızistan'da oturan halk. [/COLOR] [B][COLOR=black]KIRTEKİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kıralp).[/COLOR] [B][COLOR=black]KISMET: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Bölme, pay etme, hisselere ayırma. 2. Talih, nasip, kader. 3. Şayi olan hisseyi tayin etme belirtme.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIVANÇ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.). 1. Sevinç, memnuniyet. 2. Övünen, güvenen, iftihar eden. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIYAM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Kalkma, ayağa kalkma, ayakta durma. 2. Namazda ayakta durma. 3. Bir işe başlama. 4. Ayaklanma. 5. Ölümden sonra dirilme, ayağa kalkma.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIYAS: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Bir şeyi başka şeye benzeterek hüküm verme. 2. Karşılaştırma, örnekseme. 3. Umum kaideye uyma.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIYMET: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Değer. 2. Bedel, baha, tutar. 3. Şeref, onur, itibar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KIZILÖZEN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Ka. - Kızılırmak, güney Azerbaycan'ı 2 defa katederek Gilan'da Hazer denizine dökülen ırmak.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİBAR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Duygu, davranış ve hareket bakımından ince, zarif, nazik, çelebi. 2. Büyük cömert, asil, zengin. 3. Şık, seçkin. 4. Büyükler,[/COLOR] [COLOR=black]ulular. 5. Kibirli.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİBARİYE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - (bkz. Kibar).[/COLOR] [B][COLOR=black]KİÇİHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Küçük hükümdar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİFAYET: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Yetişme, el verme, kafi gelme. 2. Bir işi yapabilecek yetenekte olma.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİMEK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) - X. yy. İrtiş'in orta bölgesinde yaşayan bir Türk kavmi. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİRAM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Soydan gelenler, soyu temizler, ulular, sergeliler. 2. Cömertler, eliaçıklar. Sahabenin lakabı olmuştur.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİRAMİ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Cömertçe, eli açıklara özgü. 2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİRAZ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Yun.) Ka. - Gülgillerden, yapraklanmadan önce çiçek açan, düz kabuklu ağaç ve bu ağacın yuvarlak sulu ve tek çekirdekli yemişi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİRMAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. 1. Hisar, kale.[/COLOR] [COLOR=black]2. İran'da bir eyalet ve bu eyaletin bugünkü merkezi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİRMANŞAH: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kirman).[/COLOR] [B][COLOR=black]KİSRA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. - İran şahlarının adı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİŞVER:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Fars.) Ka. - Ülke.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİTİARAZ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. - Dünyayı süsleyen, dünyanın süsü olan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİYAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. 1. Yıldız. 2. Merkez.[/COLOR] [B][COLOR=black]KİYASET: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - Uyanıklık, anlayışlılık.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOCA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Eş. Ev ve ailenin yaşça en büyüğü. 2. İri, kocaman.[/COLOR] [COLOR=black]3. Akıllı, tedbirli yiğit.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOCAALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Yaşlı, ulu,[/COLOR] [COLOR=black]yiğit[/COLOR] [B][COLOR=black]KOÇAK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Yürekli, eli açık.[/COLOR] [COLOR=black]2. Yüce gönüllü. 3. Konuk sever. 4.[/COLOR] [COLOR=black]Yiğit, korkmayan kişi, savaşçı. 5.Açık kestane renginde olan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOÇAKALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Cömert, kahraman, yiğit.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOÇAKER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Cömert, kahraman kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOÇAŞ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Kılavuz, rehber. 2. Yağmur bulutu. [/COLOR] [B][COLOR=black]KOÇAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Koç gibi güçlü.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOÇER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Sağlıklı, yürekli er.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOÇHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Koçer). [/COLOR] [B][COLOR=black]KOÇUBEY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Koçu arabasını kullanan kişi. [I]Koçu: [/I]Gelin arabası.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOCYİĞİT: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Yürekli, cesur, kahraman.[/COLOR] [B][COLOR=black]KONGAR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kongur).[/COLOR] [B][COLOR=black]KONGUR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - San ile siyah karışımı bir renk, koyu kumral, kestane rengi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KONGURALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kongur).[/COLOR] [B][COLOR=black]KONGURTAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Konguralp).[/COLOR] [B][COLOR=black]KORUR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) 1. Açık san, açık kestane renkli. 2. Kimseyi beğenmeyen gururlu, kendini beğenmiş. 3. Süslü, çalımlı, şık.[/COLOR] [B][COLOR=black]KONURALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) 1. Cesur, yiğit, er. Orhan Gazi'nin komutanlarından biri.[/COLOR] [B][COLOR=black]KORAL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fran.) Er. 1. Batı musikisinde dini şarkı. 2. Sınır muhafızı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KORALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Koral). [/COLOR] [B][COLOR=black]KORAY:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - İyice kor rengine gelen ay.[/COLOR] [B][COLOR=black]KORÇAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Ateşli, canlı, hareketli.[/COLOR] [B][COLOR=black]KORÇAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Çağlayan. [/COLOR] [B][COLOR=black]KORGAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Hisar kale. [/COLOR] [B][COLOR=black]KORHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Ateşli, canlı, güçlü hükümdar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KORKUT: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Büyük dolu tanesi. 2. Korkusuz, yavuz, heybetli. 3. Cin, şeytan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KORKUTALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Korkut).[/COLOR] [B][COLOR=black]KORTAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Yanan, sıcak ten. 2. Yalçın ve kesik kaya. 3. Pelikan kuşu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOTUZ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Gururlu, kibirli.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOTUZHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kotuz).[/COLOR] [B][COLOR=black]KOYAK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ yolu üzerindeki otluk. 4. Etkili, dokunaklı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOYAŞ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Güneş. - Erkek ve kadın adı olur.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOYGUN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOYTAK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Rüzgar almayan çukur yer. [/COLOR] [B][COLOR=black]KOYTAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Dağ bucağı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KOZA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Ka. - İçinde tohum ya da krizalit bulunan koruncak.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖKEN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim neden ya [/COLOR][COLOR=black]da yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstüne yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖKER:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Köklü soydan gelen kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖKLEM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - İlkbahar [/COLOR] [B][COLOR=black]KOKSAL:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Yer altında geniş bir alana dağılan kök.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖKSAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Tanınmış, ünlü ad.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖKŞİN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Gök renginde. 2. Yaşlı, koca.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖKTEN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖRNES: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) - Ayna. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖSE:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Fars.) Er. - Sakalı bıyığı hiç çıkmayan veya seyrek olan. - Daha çok lakab olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÖSEM:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Ka. 1. Sürüler önünde rehber vaziyetinde giden. 2. Cildi temiz, pürüzsüz. 3. [I]Kösem Sultan: [/I][/COLOR][COLOR=black]IV. [/COLOR][COLOR=black]İbrahim'in annesi ve torunu zamanında Osmanlı iktidarında etkin olan Sultan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUBİLAY:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Cengiz Han'dan sonra Moğol imparatorluğu tahtına çıkan büyük kağanların en meşhuru 35 yıl saltanat sürmüş ve 1294 yılında 80 yaşında ölmüştür.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUDDUS:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Temiz, pak. 2. Hatadan, gafletten, eksiklikten uzak. 3. Çok aziz, mübarek. - Allah'ın isimlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılırsa daha iyi olur.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUDDUSİ:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. - 1. Kuddus olan Allah'ın nimetine mazhar olan 2.[/COLOR] [COLOR=black]19. yy. Bor'lu meşhur mutasavvıf Türk şairi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUDRET: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. 1. Kuvvet, takat, güç. 2. Allah'ın ezeli gücü. 3. Varlık, zenginlik. 4. Allah yapısı, yaratılış, insan eliyle yapılamayan şeyler. 5. Ehliyet kabiliyet. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUDRETULLAH:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. - Allah'ın gücü.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUDSİ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Kutsal, muazzez, mukaddes. - Allah'a mensup, ilahi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUDSİYYE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. - (bkz. Kudsi).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUDÜS:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Filistin'in merkezi olan şehir. - [I]Ruhu'1- Kudüs: [/I]Cebrail, Hz. İsa'ya üfürülen ruh.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUHİSTAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Fars.) Er. - Dağlık memleket, İran yaylasında dağla[/COLOR][COLOR=black]r[/COLOR][COLOR=black]ın çok olduğu bölge.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUHRUD:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Fars.) - Dağ ırmağı. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÛHSAR:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Fars.) 1. Dağlık. 2. Dağ tepesi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KULA:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Kumral. 2. Sarışın, mavi gözlü. 3. Vücudu koyu sarı, kuyruğu ve yelesi siyah olan at.[/COLOR] [B][COLOR=black]KULAHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kula).[/COLOR] [B][COLOR=black]KULAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Anayurdu Asya olan at ile eşek arası görünüşte yabanıl bir at türü. 2. İki, üç yaşında dişi tay, kısrak. 3. Zafer kazanmış kişi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUMAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - XI. yy ile XIV.[/COLOR] [COLOR=black]yy. arasında Güney Rusya bozkırlarında göçebe olarak yaşayan bir Türk boyu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUMANBAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kuman).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUMRU: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. - Güvercinlerden, uzunca kuyruklu boynunun yanlarında benekler bulunan ve güvercinlerden daha küçük olan boz renkli kuş.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUMRUL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. - (bkz. Kumru).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUMUK: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Kılıç. 2. Kuzeydoğu Kafkasya ile Hazar denizinin batı kıyısında yaşayan bir Türk boyu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUMUKBAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kumuk).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUNT: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Sağlam ve iri yapılı. 2. Ağır dayanıklı, kalın. 3. Bir tür güvercin.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUNTAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kunt).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUNTER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. - Sağlam, kuvvetli.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUNTMAN[/COLOR][/B][COLOR=black]: (Tür.) Er. - Sağlam ve iri yapılı, sağlıklı kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KURA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Cesur. 2. Çelik. 3. Toprak içinde bulunan büyük taş.[/COLOR] [B][COLOR=black]KURAL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Davranışlara ya da bir sanata bir bilime yön veren ilkeler. 2. Araç. 3. Silah.[/COLOR] [B][COLOR=black]KURAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Ay gibi. [/COLOR] [B][COLOR=black]KURBAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Allah'ın rızasını kazanmaya vesile olan şey. 2. Eti. fakire parasız olarak dağıtılmak niyetiyle farz, vacib, ve sünnet olarak kesilen hayvan. 3. Bir gaye uğruna feda olma.[/COLOR] [B][COLOR=black]KURÇEREN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Dayanıklı ve yiğit adam.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUREYŞ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Hz. Peygamberimizin soyu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KURMAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Yüksek aşamalı, nitelikli kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KURRE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Ka. Tazelik, parlaklık. - Mısır valiliği yapmış bir zatın adıdır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KURTARAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Kurtulmasını sağlayan.[/COLOR] [B][COLOR=black]KURTULUŞ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Kurtulmak fiili, kurtulma. 2. Tehlike, sıkıntı, zorluk veya esaretten, istiladan kurtulmuş olma hali, halas, necat, reha, selamet. 3. İstanbul'da bir semt adı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUSAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Uzaklaşmak. 2. Peygamberin 5. dereceden atası olup İslamiyetten önce Mekke'de Kabe'yi tamir ettirmiş ve yeniden düzenlemiştir.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUSVA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Son derece bulunan. 2. Nihayet son. 3. Erişilecek son nokta son sınır. 4. Peygamber (s.a.v.)'in devesinin adı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUŞEYR: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Büyük beni Amir b. Şaşa'a grubuna dahil bir Arap kabilesi. [I]Kuşeyri: [/I]İslam aleminin büyük sufi müelliflerinden. Kuşeyri Risalesi adıyla ünlü eseri bulunmakta.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTAL: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Mutlu ol.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTALMIŞ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Mutlu olmuş, kutlu olmuş.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Kutlu, uğurlu, yiğit.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTAM: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. - Akbabaya benzeyen.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Dua, yalvarma. 2. Saka kuşu. 3. Saban. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. 1. Mübarek ay. 2. Borneo adasının doğu tarafından bir sultanlık.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTBAY:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutalp).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTBERK:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutbay).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTCAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Kutlu, uğurlu[/COLOR] [COLOR=black]can.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTEL:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Uğurlu el.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTER:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Mutlu, uğurlu[/COLOR] [COLOR=black]kişi.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTERTAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kuter).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTHAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kuter).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTKAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Saygın, kutlu soydan gelen.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Kutlu, mutlu ol.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLAR:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Mutluluklar, uğurlar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLAY:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Uğurlu kutlu ay. 2. Kır donlu at.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLU:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Uğurlu, hayırlı. 2. Mübarek. 3. Mesut, bahtiyar.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLUALP: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Uğurlu yiğit-[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLUAY: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Uğurlu ay. [/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLUBAY[/COLOR][/B][COLOR=black]: (Tür.) Er. - (bkz. Kutlu).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLUCAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutlu).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLUĞ: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Uğurlu, mutlu, şanslı, kutlu.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLUĞHAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutluğ).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTLUTEKİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - (bkz. Kutlu).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTSAL:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Kudsi, kutlu mübarek, mukaddes.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTSALAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Uğur getiren, kutlu kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTSALMIŞ:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutsalan).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTSAN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Uğurlu, talihli[/COLOR] [COLOR=black]ol.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTSEL:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutsan).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTSOY:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutsel).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTULMUŞ:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Kurtul*muş, aydınlığa kavuşmuş. [/COLOR] [B][COLOR=black]KUTUN:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - Kutlu, kutsal.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTUNALP:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutun).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTUNER:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. - (bkz. Kutun).[/COLOR] [B][COLOR=black]KUTYAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Uğurlu kimse.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUVVET: [/COLOR][/B][COLOR=black](Ar.) Er. 1. Güç, kudret, takat, sıhhat, sağlamlık. 2. Bir hükümetin askeri gücü.[/COLOR] [B][COLOR=black]KUYAŞ:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Güneş. 2. Çok sıcak, güneşin etkili vurması. [/COLOR] [B][COLOR=black]KÜBRA:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Ka. 1. Büyük olan (Ekber'in müennesi). 2. [I]Hadicetü'l-Kübra: [/I]Hz. Peygamberin ilk hanımı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÜLTİGİN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Göktürk prensi ve komutanı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÜLÜK:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Tür.) Er. 1. Meşhur ünlü.[/COLOR] [COLOR=black]2. Taşçı, çekici, balyoz.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÜRBOĞA: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) 1. İri, güçlü, sarsılmaz boğa. Kuvvetli iri yapılı boğa. Selçuklu komutanı ve Musul emirinin adı.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÜREMA:[/COLOR][/B][COLOR=black] (Ar.) Er. 1. Kerim, asil, necip, iyiliksever, hayır sahibi cömert, eli açık kimseler. 2. Ulular, büyükler.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÜRHAN: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. Yiğit, yürekli han.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÜRŞAD: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - Eski Türklerde yiğit, alp.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÜRÜMER: [/COLOR][/B][COLOR=black](Tür.) Er. - topluluk, sürü. [/COLOR] [B][COLOR=black]KUŞAD: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Er. 1. Açılış, açma.[/COLOR] [COLOR=black]2. Fetih, fethetme. 3. Açılış merasimi, küşad resmi. 4. Yayın gerilip bırakılması. 5. Musikide uvertür. 6. Bir cins tavla oyunu. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.[/COLOR] [B][COLOR=black]KÜŞADE: [/COLOR][/B][COLOR=black](Fars.) Ka. 1. (bkz. Küşad). 2. Açık. 3. Ferah.[/COLOR] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
İSLAMİ PAYLAŞIMLAR
Dini Sözlük
İsimler Sözlüğü (İsimlerin Anlamları)
__k__
Üst
Alt