Selamünaleyküm, nerden başlasam bilmiyorum. Babannem çok hastaydı ve son yirmi gün evini boşaltıp bizde kaldı. Salı günü fenalaştı gitti geldi ,Azrail yokladı ve Perşembe günü aynı o günkü gibi tuvallette fenalaştı, yatağına götürdük zemzem suyu içirdik ve kaybettik. Benim sıkıntım salı gününden sonra başında Kur'an okunmadı, dua bekliyordu kimsenin aklına gelmedi çok geç oldu kendimi suçlu hissediyorum ve takma dişini çıkarmayı da kimse akıl edemedi. Hata yaptık geç kaldık vicdan azabı çekiyorum.
Aleykümselam kardeşim, unutma ki Allah c.c kulunun canını ne zaman, nasıl ve nerede almayı murat ederse o şekilde olur. Ben anacığıma aylarca baktım, elimle yedirdim, her ihtiyacını gidermeye çalıştım. Hep yanımda, yatağına ruhunu teslim edeceğini düşünürdüm. Maalesef öyle olmadı, yanında olmadığım bir anda fenalaştı, ablam ambulansla hastaneye götürdü. Ardından yetiştim, anacığımı nefes alırken gördüm ancak o beni göremedi. Yoğun bakıma alındıktan bir kaç saat sonra ruhunu teslim etti. O gece keşke ablama bırakıp gitmeseydim diye çok içim yandı, halen de yanıyor. Ben ne zemzemini içirebildim ne sekerat anında yanında elini tutabildim, ne telkinde bulunabildim. Ne de ruhunu teslim ederken yanında Kuran okuyabildik. Halbuki öncesinde hep yanındadaydım. Daha sonra anacığımın cenazesini hastanede, morgta bırakamadım. Aldım eve getirdim, yatağına yatırdım. Cenazenin hastahane köşelerinde sabahlamasına vicdanım elvermedi. Anacığımın yatağından alınıp hastaneye götürülüp, ruhunu teslim edip tekrar benim tarafımdan yatağına getirilmesi 4-5 saat süre içinde oldu. Demekki diyorum Rabbim Anamın canını yanımızda değil de hastanede almayı murat etti. Böyle avutuyorum kendimi. Bazı olayların önüne geçmemiz mümkün olmuyor. Tabi ardından üzerimize düşeni yapmaya çalıştık, okuduk, okuttuk, dualarımızdan eksik etmiyoruz. Ama ne acı ki, içimizi rahatsız eden keşkeler hiç silinmiyor. Demem o ki sende vicdan azabı çekmekte haklısın bu çok normal. Geri dönüşü yok maalesef. Ardından okuyamadık diye üzülmene gerek yok. Şimdi okuyabilirsin, dualarında onun için af dileyebilirsin. Ölülerimiz için yapabileceğimiz en iyi amel. Onların adına hayır yapmak, dualarımızdan eksik etmemektir.
