Şeyh Galip Sözleri

Elifgül · 22 Nisan 2012

Şiir mumdan kayıklarla alev denizini geçmeye benzer.
Her renge boyan da renk verme.
Su uyur, düşman uyur, ayrılık hastası uyumaz.
Gâh kar yağıyordu,gâh karanlık.
Vücut, ruhun bineğidir.
Cana hayret veren o şahbaz göz, o büyü ceylanı, naz güvercini.
Bilmem o efsane ne büyü idi, cana cehennem haberini getirdi.
Korkutmaya çalışma, yersizdir. Benim vuslat dediğim eceldir.
Can hasret kadehini içer oldu, göz ayrılık cevherlerini (gözyaşlarını) satar oldu.
Şöyle böyle bir söz zannetme. Söyleyebiliyorsan gel sen de böyle bir söz söyle.
Kendine iyi bak çünkü alemin özüsün sen. Varlıkların gözbebeği olan insanoğlusun sen.
Yüzbin cefâ etsen vazgeçmem, bir kere sevdim seni. Kazâ ve kader kalemi alnıma böyle yazmış; seni sevdim bir kere. Dokuz gök döndükçe bu sözden dönmem: Sevdim seni; yer ve gök aşkıma şâhid olsun.
Efendimsin cihanda itibarım varsa sendendir. Miyanı aşıkanda iştiharım varsa sendendir.
Eğer sermâye-i ömrümde kârım varsa sendendir.
Ne kadar bilmese de halk hüner sahibini tanır.
dert mevsimi geçer, neşe vakti de gelir.