Ravzasına vardım ağlar gözlerim

ravzasına vardım ağlar gözlerim
toprağın koklayıp yüzler süreyim
bedenim taşımaz tutmaz dizlerim
ayrılık ateşi yaktı efendim

sen gidince sahabeler ağladı
ebu bekir ciğerini dağladı
fatma annem hiç gülmedi ağladı
ayrılık ateşi yaktı efendim

ömer çıktı sahralar da ağladı
senin ayak izlerini aradı
yetim hasan hüseyinin ağladı
ayrılık ateşi yaktı efendim

ravzasına vardım hala ordasın
minbere çıkmış ümmetin sorarsın
ümmetinin günahına ağlarsın
ayrılık ateşi yaktı efendim

sensiz geçen günler muharrem oldu
aşkın ateşi bende yanan kor oldu
kanlı gözyaşlarım akan sel oldu
ayrılık ateşi yaktı efendim