Papilla

Bizim papillalar.


Papilla meyvesinin tadı: Kavun, Muz ve Ananas meyve aromalarının karışımıdır.

Meyveyi dolapta soğutarak ince kabuğu soyularak kavun gibi yenilebileceği gibi, meze olarak, dondurmalara katılarak, karışık meyve salatalarında garnitür olarak kullanılmakta, reçeli, marmelat'ı yapılmakta, ilaç sanayinde ve kozmetik sanayinde kullanılmaktadır.

Açık arazi de yetiştirmek için mevsim özelliklerine bağlı olarak soğuk fazla olmayan dönemlerde dikim yapılmalı yetiştirme işlemi yapılabilmektedir. domates ve biber gibi sebzelerin yetiştiği bütün ortamlarda yetişebilme kabiliyetine sahiptir. öncelikle arazi koşullarının dikime hazırlanması gerekmektedir. yetiştiricilikte damla sulama tavsiye edilmektedir. yaz dönemi şartlarında günlü 1 litreye yakın su ihtiyacı bulunmaktadır. gübreleme işlemi yapılmadanda üretim yapılmakta. sağlık için tamamen doğal koşullar tavsiye edilmektedir. yetişme döneminde ideal sıcaklık 15 ile 25 C derece arasıdır. çiçeklerin döllenmesi doğal olarak yapılmaktadır (bahsedilen sıcaklık şartlarında)

hasat döneminde ise meyveler el ile sıkıştırılmamalıdır. meyve olgunluk dönemi sıcaklık şartları ne kadar fazla olur ise meyvenin lezzeti ve aroması o daha güzel olmaktadır.

Serada Papilla yetiştirmek açık arazide olduğu gibi dikim şartlarını takip etmek gerekir. domates dikim dönemlerinde dikim yapılmalıdır. Serada papilla yetiştiriciliğine ise açık araziden farklı olarak kış döneminde çiçek döllenmesinde organik amaçlı olarak bombus arısı koyulması tavsiye edilmektedir.
Gübreleme olarak ise özellikle dikim döneminden önce hayvansal gübrenin araziye yada dikim yapılacak setelere verilmesi gerekmektedir.
Dikim şartları ayarlanamamış ise fidan tutulduktan sonra azot fosfor ve potas dengesinin bitkinin ihtiyacına göre ayarlanmalıdır. yani serada patlıcan yetiştiriciliğine uygun davranmak ve program izlemek tavsiye edilmektedir.

Dikimden sonra hasat dikim dönemine ve hava şartlarına bağlı olmakla birlikte, ortalama olarak eylül ayında dikilen fidanın meyvesi ocak ayında, ekim ayında dikilen ise şubat sonunda hasat dönemi gelmektedir.

Çok yıllık çalı formunda büyüyen pepino bitkisi, literatürdeki bilgilere göre deniz seviyesinden 800-2700 m yüksekliklerde, 15-25 OC ve %60-80 oransal neme sahip alanlarda yetiştirilebilmektedir. Ancak sıcak- kurak ve soğuk hava koşullarına oldukca duyarlıdır.
Suyu çok sever. Yaz aylarında haftada 2-3 kez sulanması gerekir. Tohumdan üretim şansı çok az olan bu türün, kolay köklenme şansına sahip olması nedeniyle üretimi genellikle çelik ile yapılmaktadır. Doku kültürü teknikleri ile çoğaltımı oldukça kolaydır.
Ticari anlamda pepino çelikle çoğaltılır. Elde edilen çelikler torf veya bahçe toprağında hazırlanan çoğaltma ortamında yarıya kadar toprağa sokulurlar.
Suyu çok sevdiğinden dolayı sık sık sulama yapılır. Bir hafta sonra köklenen çelikler saksılara dikilir. Köklendirme ortamı 15 oC’nin altında olmamalıdır. İdeal ortam 18-23 oC sıcaklık ve %80-90 nem içeren ortamlarda daha iyi köklendiği tespit edilmiştir.
Papillanın çiçekleri 1-20 çiçekten oluşan çiçek salkımları şeklinde ve kendisi ile aynı familyaya ait patlicanın çiçekleri ile benzerlik göstermektedir. Salkımlardaki çiçeklerde, çeşitlere bağlı olarak değişmekle birlikte 1-12 adet meyve oluşmakta, bazen da hiç meyve bağlamadığı durumlarla da karşılaşılmaktadır.

Başlangıçta yeşil renkli olan meyveler, normal iriliğine ulaşıp olgunlaşma safhasına geçtiği aşamada sap çukurundan meyve ucuna doğru şeritler halinde uzanan mor çizgilere sahip olmaktadır.
Yeme olumundaki meyveler krem-sarı renkte, sulu ve kavun aromalıdır. Bu nedenle bazı ülkelerde “armut kavunu” olarak adlandırılmaktadır.

Kabuğu soyularak tüketimi yapılan pepinonun besin içeriği aşağıdaki gibidir.

Besinin Adı. Değeri

Suda çözünebilen Kuru Madde %5,6

Suda Çözülebilir Şeker 5,7 gr.

Protein %0,1-0,4

Yağ %0,1

Hemiselilöz %0,5

Titre Edilebilir Asit (Sitrik Asit) %0,04-0,10

Vitamin C 112 mg

Potasyum 111 mg

Kalsiyum 13 mg

Fosfor 13 mg

Sodyum 2,6 mg

Magnezyum 3,1 mg

Klor 1,1 mg