- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 9,111
- Tepkime puanı
- 81
Şehir Hakkında Genel Bilgi
Yüzölçümü:3767 km²
Nüfus:452.880 (ADNSK Verileri)
İl Trafik No:80
Yukarı Çukurova'da, Ceyhan Nehri'nin doğu yakasında yer alan, alabildiğine geniş hinterlandıyla Osmaniye; Ceyhan Nehri, Hamıs, Karaçay, Kesiksuyu ve Sabun Çayları nedeniyle sulak, hem de Çukurova'yı doğuya bağlayan yolların kavşağında olması nedeniyle işlek bir bölgededir.
Çukurova'ya has zengin tarım toprakları ve geniş ormanları ile şirin bir ildir. Osmaniye; Karatepe, Aslantaş Açık Hava Müzesi ve Antik kentleriyle önemli turizim merkezidir.
Osmaniye, Akdeniz Bölgesinin doğusunda yer alır. Batıdan kuzeye doğru Orta Toroslar, doğu ve güneydoğu kesiminde Amanos (Gavur) dağları yükselir. Doğuda Gaziantep, güneyde Hatay, batıda Adana, kuzeyde ise Kahramanmaraş ile çevrilidir. Etrafını çevreleyen dağlarda irili ufaklı onlarca yayla bulunmaktadır. Akdeniz ikliminin hüküm sürdüğü Osmaniye'de, yine Akdeniz bitkilerinin tamamına yakınını görmek mümkündür.
İlçeler
Düziçi:İlçede yapılan tarihi kazılarda Hitit uygarlığına ait eserlere rastlanmıştır. Bugünkü Haruniye, yeni ismi ile Düziçi, Büyük Abbasi Halifesi Harun Reşit'in uç beyi olan Faraç Bey tarafından 699 yılında kurulmuştur.
Düziçi bölgesinin 8. asırda adı, Maraş ile Anazarbus arasında bulunan Şuguru Saimiye idi. Eski ismi ile Harunabat olan Haruniye, ismini Büyük Abbasi Halifesi Harun Reşit'ten almaktadır.
Bahçe: MÖ 1000 yıllarında Karkamış eyaletine bağlı bir ileri kale harabesi üzerine kurulmuş olan ilçe, ilk çağlardan beri çeşitli ulusların askeri karakolu görevini de yapmıştır. Sümerlerden sonra Pers ve Roma devletleri arasındaki savaşlarda muhariplerin uğrak yeri olmuş; Roma imparatorluğunun parçalanmasından sonra MS 640 yılına kadar Bizans idaresinde kalmıştır. Bu tarihten sonra bir süre Arap ve Abbasi hakimiyetinde bulunmuştur. Daha sonraları Halife Harun Reşit devrinde İslam idaresine geçmiştir. Bir ara Mısır idaresinde kalmışsa da (1335), 1523'te Yavuz Sultan Selim'in Mısır seferiyle Osmanlı topraklarına katılmıştır. 1871 yılında Maraş sancağına bağlı kaza haline getirilmiş, 1878'de Adana vilayetinin Cebel-i Bereket sancağına (şimdiki adı Osmaniye) bağlanmış ve ilçeye bugünkü ismi verilmiştir .
Hasanbeyli:İlçe merkezi Osmaniye ile 35 km uzaklıktadır. İlçenin ve yörenin tarihi 5 ila 7 bin yıl öncesine dayanır. Bu bölgede Elamlar, Sümerler, Babil, İyonlar, Mısırlılar, Finikeliler, Etiler, Romalılar ve Osmanlılar yerleşerek uygarlıklar kurmuşlardır. Bu uygarlıklara ait kale ve örüleri mevcuttur.
Kadirli:İlçenin 3000 yıllık bir geçmişi bulunmaktadır. Adını "Kars-zül Kadiriye" isminden almıştır. Tarihi eserler yönünden zengin bir mirasa sahiptir. Şehir içerisinde Roma, Bizans ve Türk dönemlerinin izlerini taşıyan Ala Cami bulunmaktadır. M.S.2. yy da Romalılar döneminde inşa edilen tapınak daha sonra Bizanslılar tarafından kilise olarak tadil edilerek kullanılmış, son olarak 1489 yılında Dulkadiroğulları zamanında bir minare eklenerek camiye çevrilmiştir.
Kadirli'de konaklama yeri olarak Sülemiş Turistik Tesisleri ve şehir içindeki küçük oteller bulunmaktadır. Sülemiş Turistik Tesisleri yüzme havuzu, oteli, barı ve lokantasıyla hizmet vermektedir.İlçe içindeki Kokar kaplıcaları da şifalı sularıyla hizmet vermektedir. Şehrin kuzeyinde olup, 15 km. mesafede bulunmaktadır. Çeşitli cilt hastalıklarını tedavi edici özelliği bulunmaktadır. Gezi ve mesire yeri olarak ilçe içindeki Sülemiş Çamlığı, Maarif Ormanlığı ve Karatepe Milli Parkı bulunmaktadır. İlçede Maksutoğlu yaylası, Yoğunoluk yaylası, Bağdaş yaylası, Elmacık ve Savrun Vadisi yaylaları ve yeni kurulmakta olan Akarca yaylası bulunmaktadır. İlçede her yıl Karakucak Güreş Festivali düzenlenmektedir.
Sumbas:Kadirli ile Kozan arasında bulunan ve eski Kars-ı Zülkadiriye Coğrafyası içerisinde yer alan "Sumbas Bölgesi"yalnız Kadirli ve Kozan değil tüm Kilikya tarihinde çok önemli bir yer tutmaktadır.
İlçe merkezinde koruma altına alınmış ve restorasyon projesi hazırlanmış bulunan Sumbas eski camii bulunmaktadır. İlçeye bağlı Mehmetli beldesinde Mehmetli Barajı ( Kesiksuyu Barajı ) olup bu baraj çevresinde Alabalık tesisleri bulunmaktadır. Ayrıca Akçataş köyü Sumbas Çayı'nın çıktığı yer içerisinde Alabalık üretim tesisi olup halka hizmet vermektedir. İlçeye uzaklığı 15 km dir.
Toprakkale:Toprakkale ilçesi kökleri çok eski çağlara dayanan uygarlıkların yaşamış olduğu Çukurova'da kurulmuştur. Tarihi gelişimi Çukurova tarihi ile paralel özellik gösterir.
İlçenin başlıca turistik yeri ve tarihi eseri, Toprakkale Kalesi'dir. Kale M.Ö. 312-64 yılları arasında Selevkoslar (Selefküsler) tarafından 75 m. yükseklikteki yığma bir tepe üzerinde kurulmuştur. Abbasiler döneminde Harun Reşit' in Çukurova'yı fethinde (786) siyah taş kullanılarak yeniden yapılmıştır.
İl Statüsüne Geçiş Osmaniye 24.10.1996 tarihinde 4200 sayılı yasa ile il statüsü kazanmıştır.
İlçeleri Merkez - Bahçe - Düziçi - Hasanbeyli - Kadirli - Sumbas - Toprakkale
Toplam Köy Sayısı 160
Belediye Sayısı 16
Yüzölçümü (izdüşüm) 3532 (Km2) Gerçek alan: 3767 km2
Arazinin Dağılımı %42 orman, %39 tarım alanı, %17 tarıma elverişsiz arazi ve %2 mera
Toplam Nüfus 452.880 (ADNSK Verileri)
Nüfus Yoğunluğu 128 Kişi (Km2)
Okuma Yazma Oranı %86 (2001 Milli Eğitim Müdürlüğü)
Kişi Başına Elektrik Tüketimi 934 KWH (TEDAŞ)
Gelişmişlik Sıralaması 47 (DTP 2003)
İl Merkezi Rakım 118 m
Ortalama Nispi Nem % 63
Yıllık Ortalama Yağışı 792 Kg/m2
Yıllık Ortalama Sıcaklık 18,2 C
Devlet Yolu 66 Km
Otoyol 90 Km
TCDD Yolu 65 Km
Denize Uzaklık 20 Km
Havaalanına Uzaklık 90 Km (Adana)
Barajlar Aslantaş - Berke - Kalecik - Mehmetli
Banka şubesi 25
Yüzölçümü:3767 km²
Nüfus:452.880 (ADNSK Verileri)
İl Trafik No:80
Yukarı Çukurova'da, Ceyhan Nehri'nin doğu yakasında yer alan, alabildiğine geniş hinterlandıyla Osmaniye; Ceyhan Nehri, Hamıs, Karaçay, Kesiksuyu ve Sabun Çayları nedeniyle sulak, hem de Çukurova'yı doğuya bağlayan yolların kavşağında olması nedeniyle işlek bir bölgededir.
Çukurova'ya has zengin tarım toprakları ve geniş ormanları ile şirin bir ildir. Osmaniye; Karatepe, Aslantaş Açık Hava Müzesi ve Antik kentleriyle önemli turizim merkezidir.
Osmaniye, Akdeniz Bölgesinin doğusunda yer alır. Batıdan kuzeye doğru Orta Toroslar, doğu ve güneydoğu kesiminde Amanos (Gavur) dağları yükselir. Doğuda Gaziantep, güneyde Hatay, batıda Adana, kuzeyde ise Kahramanmaraş ile çevrilidir. Etrafını çevreleyen dağlarda irili ufaklı onlarca yayla bulunmaktadır. Akdeniz ikliminin hüküm sürdüğü Osmaniye'de, yine Akdeniz bitkilerinin tamamına yakınını görmek mümkündür.
İlçeler
Düziçi:İlçede yapılan tarihi kazılarda Hitit uygarlığına ait eserlere rastlanmıştır. Bugünkü Haruniye, yeni ismi ile Düziçi, Büyük Abbasi Halifesi Harun Reşit'in uç beyi olan Faraç Bey tarafından 699 yılında kurulmuştur.
Düziçi bölgesinin 8. asırda adı, Maraş ile Anazarbus arasında bulunan Şuguru Saimiye idi. Eski ismi ile Harunabat olan Haruniye, ismini Büyük Abbasi Halifesi Harun Reşit'ten almaktadır.
Bahçe: MÖ 1000 yıllarında Karkamış eyaletine bağlı bir ileri kale harabesi üzerine kurulmuş olan ilçe, ilk çağlardan beri çeşitli ulusların askeri karakolu görevini de yapmıştır. Sümerlerden sonra Pers ve Roma devletleri arasındaki savaşlarda muhariplerin uğrak yeri olmuş; Roma imparatorluğunun parçalanmasından sonra MS 640 yılına kadar Bizans idaresinde kalmıştır. Bu tarihten sonra bir süre Arap ve Abbasi hakimiyetinde bulunmuştur. Daha sonraları Halife Harun Reşit devrinde İslam idaresine geçmiştir. Bir ara Mısır idaresinde kalmışsa da (1335), 1523'te Yavuz Sultan Selim'in Mısır seferiyle Osmanlı topraklarına katılmıştır. 1871 yılında Maraş sancağına bağlı kaza haline getirilmiş, 1878'de Adana vilayetinin Cebel-i Bereket sancağına (şimdiki adı Osmaniye) bağlanmış ve ilçeye bugünkü ismi verilmiştir .
Hasanbeyli:İlçe merkezi Osmaniye ile 35 km uzaklıktadır. İlçenin ve yörenin tarihi 5 ila 7 bin yıl öncesine dayanır. Bu bölgede Elamlar, Sümerler, Babil, İyonlar, Mısırlılar, Finikeliler, Etiler, Romalılar ve Osmanlılar yerleşerek uygarlıklar kurmuşlardır. Bu uygarlıklara ait kale ve örüleri mevcuttur.
Kadirli:İlçenin 3000 yıllık bir geçmişi bulunmaktadır. Adını "Kars-zül Kadiriye" isminden almıştır. Tarihi eserler yönünden zengin bir mirasa sahiptir. Şehir içerisinde Roma, Bizans ve Türk dönemlerinin izlerini taşıyan Ala Cami bulunmaktadır. M.S.2. yy da Romalılar döneminde inşa edilen tapınak daha sonra Bizanslılar tarafından kilise olarak tadil edilerek kullanılmış, son olarak 1489 yılında Dulkadiroğulları zamanında bir minare eklenerek camiye çevrilmiştir.
Kadirli'de konaklama yeri olarak Sülemiş Turistik Tesisleri ve şehir içindeki küçük oteller bulunmaktadır. Sülemiş Turistik Tesisleri yüzme havuzu, oteli, barı ve lokantasıyla hizmet vermektedir.İlçe içindeki Kokar kaplıcaları da şifalı sularıyla hizmet vermektedir. Şehrin kuzeyinde olup, 15 km. mesafede bulunmaktadır. Çeşitli cilt hastalıklarını tedavi edici özelliği bulunmaktadır. Gezi ve mesire yeri olarak ilçe içindeki Sülemiş Çamlığı, Maarif Ormanlığı ve Karatepe Milli Parkı bulunmaktadır. İlçede Maksutoğlu yaylası, Yoğunoluk yaylası, Bağdaş yaylası, Elmacık ve Savrun Vadisi yaylaları ve yeni kurulmakta olan Akarca yaylası bulunmaktadır. İlçede her yıl Karakucak Güreş Festivali düzenlenmektedir.
Sumbas:Kadirli ile Kozan arasında bulunan ve eski Kars-ı Zülkadiriye Coğrafyası içerisinde yer alan "Sumbas Bölgesi"yalnız Kadirli ve Kozan değil tüm Kilikya tarihinde çok önemli bir yer tutmaktadır.
İlçe merkezinde koruma altına alınmış ve restorasyon projesi hazırlanmış bulunan Sumbas eski camii bulunmaktadır. İlçeye bağlı Mehmetli beldesinde Mehmetli Barajı ( Kesiksuyu Barajı ) olup bu baraj çevresinde Alabalık tesisleri bulunmaktadır. Ayrıca Akçataş köyü Sumbas Çayı'nın çıktığı yer içerisinde Alabalık üretim tesisi olup halka hizmet vermektedir. İlçeye uzaklığı 15 km dir.
Toprakkale:Toprakkale ilçesi kökleri çok eski çağlara dayanan uygarlıkların yaşamış olduğu Çukurova'da kurulmuştur. Tarihi gelişimi Çukurova tarihi ile paralel özellik gösterir.
İlçenin başlıca turistik yeri ve tarihi eseri, Toprakkale Kalesi'dir. Kale M.Ö. 312-64 yılları arasında Selevkoslar (Selefküsler) tarafından 75 m. yükseklikteki yığma bir tepe üzerinde kurulmuştur. Abbasiler döneminde Harun Reşit' in Çukurova'yı fethinde (786) siyah taş kullanılarak yeniden yapılmıştır.
İl Statüsüne Geçiş Osmaniye 24.10.1996 tarihinde 4200 sayılı yasa ile il statüsü kazanmıştır.
İlçeleri Merkez - Bahçe - Düziçi - Hasanbeyli - Kadirli - Sumbas - Toprakkale
Toplam Köy Sayısı 160
Belediye Sayısı 16
Yüzölçümü (izdüşüm) 3532 (Km2) Gerçek alan: 3767 km2
Arazinin Dağılımı %42 orman, %39 tarım alanı, %17 tarıma elverişsiz arazi ve %2 mera
Toplam Nüfus 452.880 (ADNSK Verileri)
Nüfus Yoğunluğu 128 Kişi (Km2)
Okuma Yazma Oranı %86 (2001 Milli Eğitim Müdürlüğü)
Kişi Başına Elektrik Tüketimi 934 KWH (TEDAŞ)
Gelişmişlik Sıralaması 47 (DTP 2003)
İl Merkezi Rakım 118 m
Ortalama Nispi Nem % 63
Yıllık Ortalama Yağışı 792 Kg/m2
Yıllık Ortalama Sıcaklık 18,2 C
Devlet Yolu 66 Km
Otoyol 90 Km
TCDD Yolu 65 Km
Denize Uzaklık 20 Km
Havaalanına Uzaklık 90 Km (Adana)
Barajlar Aslantaş - Berke - Kalecik - Mehmetli
Banka şubesi 25