Allahın rahmeti üzerimize olsun. Hayatlarımızda hep bir noktada hakimiyet olma duygusu hakimdir.
Hz ibrahim olmak veya bıçak olmak yahut da kurban,ismail olmak... Bu üç hali düşünmek yaşamak ve hangisi olmak isteriz.
Ben Nerede hata yapıyorum Allahim!! ne Sana Layık Kul olabildik ne de kendimize yakışanı yaptık!!
Nefsimize yenildik!!hatayı hep başkalarında aradık ama hata hep bizde imiş..bunu çok geç anladik...
Duyuları hükmü altında yaşayan şaşkınlaşır.
Duyguları hükmü altında yaşayan dalgınlaşır.
Bedenin hükmü altında yaşayan hayvanlaşır.
Farkındalık içinde yaşayan aydınlanır.
Aklıyla,vicdani ile hayatına yön veren özgürleşir.
Hayatımın anlamını düşündüm bugün..bunu düşünmemi tetikleyen bir şey var belki de kim bilir.yaşadıklarımı hak etmek için ne yaptım, düşünüyorum nicedir.
ben nerde yanlış yaptım,ya da yapıyorum ?
nedir bu bahtsızlık imtihanlar içinde;imtihanlar yaşıyorum içinden çıkamıyorum...kendimi ve hayatı sorgulamaktan yoruldum...
tam mutlu olabileceğimi düşündüğüm anda yanlış anlaşılmaktan, kendimi ifade edememekten yoruldum...
uçurumun kenarına geldiğimde elimden tutup kurtarmaya çalışan arkasından tekrar itip dibe yuvarlayan sevgilerden yoruldum...
sürekli yapılan hataları telafi etmeye çalışmakla zaman yitiren ben..korkularımla oyun oynuyorum ama bu oyunda da kaybeden hep ben oluyorum..
demek ki ya oyunu bilmiyorum ya da kuralına göre oynayamıyorum,ya da hayatta bana verilen rolümü elime yüzüme bulaştırıyorum.
haklıyken haksız konuma düşüyorum.. yok yok bende ters giden bir şeyler var ama ne ? elimi uzattığım, tutunmaya çalıştığım her dal elimde kalıyor..
hiç mi sağlam bir dal yok tuttuğumda elimde kalmayacak ? yoksa ben dermani,kurtuluşu,huzuru yanlış yerlerde mi arıyorum..?
hüzün denizlerinde boğuluyorum, nefes alamıyorum, açtım kapıyı pencereyi bir yudum hava girmiyor içeri,yoksa ben gönül penceremi kapalı mı tutuyorum..
Bazen insanlar benim de sadece bir insan olduğumu unutuyorlar ben aciz bir insanim Süpermen değil...
Boyundan büyük işlere girişme...yada ayaklarinin altina birisi gerekebilir..
Çok hata yaptım şimdiye kadar. Tarifi zor , dönüşü imkansız. Ders aldıklarım oldu , almaya vakit bulamadıklarım da. Duyduklarım doğruysa zaferlerim de olmuş.
Ahımı alanlar hala ödüyormuş İyi ki yapmışım dediğim şeyler var , aynı zamanda keşkelerim de... Engellemek istediğim başlangıçlar da var.
Unutmayı yürekten dilediğim kişiler ve zamanlar var. Unutamadığım ama elbet bir gün unutacağım dostlarım var. Hayatımdan seneler , aylar çalan insanlar var...
Hafızamdan silmek istediğim görüntüler var , silemediğim sözler var , duymamış olmayı dilediğim ama duyduğum , kiminin gözüne sokmak istediğim gerçekler var!
ama bende saklı hala ;İçim kanaya kanaya güçlü olduğum anlarım da var..amaa en çok da hata ve yanlışlarım var!!
Huzuru arar kimi zaman insan…Bunalır, sıkılır, yorulur, tükenir…
Tüm dünya, tüm insanlar üzerine geliyormuş gibi hisseder… Ya da belki de öyle olduğu konusunda kendisini inandırır…
Eşik noktası dediğimiz bir yer vardır, işte o noktaya ulaştığı zaman bulur aslında insan uzun zamandır her taşın altında aradığı huzuru…
Dünya'ya Boş vermişliğin diğer adıdır aslında huzur, bir çeşit Dünya'ya tepkisizlik, bir çeşit beyin uyuşması ve kalbin, Ruhun canlanmasıdir..
Gerçeği arayan kişi, farkında olmadan kendini arayan kişidir. Arayan ve aranılanın bir olduğu gerçeği fark edildiğinde, arayış biter!
İnci arayan denize dalar. Çocuklar gibi kumlarla oynayıp, dalgaların bozacağı kaleler yapmaz...
Akıl çobanı, can kuzusunu kişilik ,Nefis kurduna kaptırırsa, hem kuzudan hem de vasfından olur...Kissadan hisse..
