Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Install the app
Yükle
Ana sayfa
Forumlar
İSLAMİ PAYLAŞIMLAR
Kuran-ı Kerim
Tecvid öğreniyorum
Meharic-i hurûf
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap cer
Mesaj
<blockquote data-quote="ceylannur" data-source="post: 23729" data-attributes="member: 1208"><p><strong><span style="color: red">MEHARİC-İ HURÛF</span></strong></p><p><strong>(Harflerin Mahreçleri)</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>Tecvid ilminde mahreç: “Harfin çıkış yeri” demektir ki harfin</strong></p><p><strong>çıktığı; başka harflerden tefrik ve temyiz edildiği (ayrıldığı) yerdir.</strong></p><p><strong>Mahreç mahalleri beştir.</strong></p><p><strong><span style="color: blue">1- CEVF:</span> Boğaz ile ağız içinde olan boşluktur.</strong></p><p><strong><span style="color: blue">2- HALK:</span> Boğaz</strong></p><p><strong><span style="color: blue">3- LİSAN:</span> Dil.</strong></p><p><strong><span style="color: blue">4- ŞEFEH:</span> Dudak.</strong></p><p><strong><span style="color: blue">5- HAYŞUM: </span>Geniz kovuğudur.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>İşte mahreç mahalleri bu beş bölgedir. Fakat bu mahallerden</strong></p><p><strong>çıkan harflerin mahreçlerinin adedi hususunda ihtilaf edilmiştir.</strong></p><p><strong>Muhakkıkın-ı kurra'nın görüsü -17- dir. Şimdi de bunu izah edelim:</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">1. Mahreç:</span> Cevf’dir. Buradan med harfleri vav, ye, elif ( (و ي ا</strong></p><p><strong>çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">2. Mahreç:</span> Aksa-ı halk(boğazın başlangıcı, göğüse bitişik olan</strong></p><p><strong>kökü)dür. Buradan evvela hemze ( ء) sonra he ( ه ) çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">3. Mahreç:</span> Vesatu'1-halk (boğazın ortası) dır. Buradan önce ayın</strong></p><p><strong>ع ) )sonra da ha ( ح) çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">4. Mahreç:</span>. Edna-ı halk (boğazın ağıza yakın olan yeri)dir.</strong></p><p><strong>Buradan önce ğayın ( غ) sonra da hı ( خ) çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">5. Mahreç: </span>Aksa-ı lisan (dilin boğaza en yakın kısmı)dır.</strong></p><p><strong>Buradan büyük dilin dibini üst damağa vurmakla kaf ( ق) çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">6. Mahreç:</span> Kaf harfinin mahrecinin bir parmak miktarı</strong></p><p><strong>aşağısıdır. Buradan kef ( ك) çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">7. Mahreç:</span> Vesatu’l-lisandır. Dilin ortası ile üst damağın</strong></p><p><strong>ortasıdır. Buradan önce cim ( ج) sonra şin ( ش) sonra da ye ( ي) çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">8. Mahreç:</span> Sağ veya soldan dilin yan tarafını hafifçe üst adrasa</strong></p><p><strong>(azı dişlerine) dokundurmak suretiyle dat ( ض) harfi çıkar. Dat harfi</strong></p><p><strong>çıkarılırken dil ucu serbesttir</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">9. Mahreç:</span> Sağdan veya soldan dat harfinin mahrecinin</strong></p><p><strong>bitiminden dil ucuna kadar olan kısmı ile karşısı olan üst</strong></p><p><strong>damaktır.Buradan lâm( ( لçıkar.</strong></p><p><strong></strong><span style="color: green"></span></p><p><span style="color: green"><strong>10. Mahreç:</strong></span><strong> Dil ucu ile onun hizasındaki iki üst ön dişlerin</strong></p><p><strong>etleridir. Buradan ihfa olmayan nun ( ن) çıkar. Yeri itibariyle lam</strong></p><p><strong>harfinin biraz altıdır ve onun mahrecinden biraz dardır.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">11. Mahreç:</span> Dilin en uç tarafının biraz arkası ile karşısındaki ön</strong></p><p><strong>dişlerin üst tarafı olan damaktır. Buradan re ( ر) harfi çıkar. Bu durumda</strong></p><p><strong>dilin ucu kavislidir.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">12. Mahreç:</span> Dil ucu ile üst ön dişlerin dipleridir. Buradan diş</strong></p><p><strong>etlerine gayet yakın olan yerden tı ( ط), biraz aşağısından dal ( د), dişlerin</strong></p><p><strong>yarısına yakın olan yerden de te ( ت) çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">13. Mahreç:</span> Dil ucu ile alt ön dişlerin yarısından yukarısıdır.</strong></p><p><strong>Buradan: Dişlerin yarısına yakın olan yerden sat ( ص), az yukarısından sin</strong></p><p><strong>س) ), dişlerin ucundan da ze ( ز) çıkar.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">14. Mahreç:</span> Dil ucu ile üst ön dişlerin uçlarıdır. Buradan: Dilin</strong></p><p><strong>gayet ucunun arkasından zı ( ظ), bunun biraz ardından zel ( ذ) ve bunun da</strong></p><p><strong>biraz ardından se ( ث) çıkar. Bunların hepsinde dilin ucu dışarı çıkarılır. Zı</strong></p><p><strong>harfinde biraz az, zel harfinde biraz daha fazla ve se harfinde de daha</strong></p><p><strong>fazla çıkarılır. Bu durumda zel ve se peltek okunur.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">15. Mahreç:</span>Alt dudağın içi ile üst ön dişlerin uçlarıdır. Buradan</strong></p><p><strong>fe ( ف) çıkar. Fe harfi çıkarılırken, üfleyerek değil de üst ön dişler, alt</strong></p><p><strong>dudağın karnını hafif ısırması ile yapılacak.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">16. Mahreç:</span> Dudaklardır. Dudakların birbirine kuvvetlice</strong></p><p><strong>kapanmasıyla be ( ب), dudakların içini uçlarına yakın yerleri hafifçe</strong></p><p><strong>kapatmakla mim( م) çıkar. Daha ziyade uçlarına yakın olan yerleri</strong></p><p><strong>birbirine kapanmayarak, ileri doğru uzatmakla vav ( و) çıkar. Vav'da</strong></p><p><strong>dudaklar fazla sıkılmaz. Dudakları geri çekerek vav çıkarılmaz.</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong><span style="color: green">17. Mahreç: </span>Hayşumdur. Buradan gunne (hayşumdan gelen ses)</strong></p><p><strong>çıkar. Gunne, mim ve ihfa edilen nun harfine mahsustur. </strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>Bir harfin mahreci üzerinde çalışırken öteden beri kullanılan usûl:</strong></p><p><strong>O harfi sakin kılmak ve kendisinden önce de harekeli bir hemze getirmek</strong></p><p><strong>suretiyle o harfi okumaktır. Mesela be ( ب) harfini, evveline bir hemze</strong></p><p><strong>getirerek sakin kılıp eb ( أَبْ ) diye okuduğumuzda dudakların birbirine</strong></p><p><strong>kapandığını görürüz, işte bu, be harfinin mahrecidir.</strong></p><p><strong>Daha önce de belirttiğimiz gibi, harflerin mahreçlerini sadece</strong></p><p><strong>kitaptan okumak kâfi değildir. Ehlinden ta'lim görmek şarttır. Nitekim</strong></p><p><strong>birçok Kur'an-ı Kerim okuyanlar, tecvidi ezbere bildikleri halde</strong></p><p><strong>tatbikatını yapamamaktadırlar. Bu durumda tecvidi bilmekle bilmemek</strong></p><p><strong>arasında ne fark vardır?...</strong></p><p><strong>Bir de harfler çıkarılırken, herkes harfleri, yaratılışlarında olan</strong></p><p><strong>tabii ses güzelliği ile çıkarmalıdır. Buradaki “Tabii ses”den maksat;</strong></p><p><strong></strong></p><p><strong>Merhum Üstad Hacı Mehmet Rüştü Aşık Kutlu hazretlerinin tabirleriyle:</strong></p><p><strong>“Kur'an-ı Kerim okuyucusu, Kur'an-ı Kerim’i okurken hiç zorlanmadan,</strong></p><p><strong>ses kendisi diyecek ki “Beni çıkar”, okuyucu sesine: “Çık” demeyecek.</strong></p><p><strong>Bir zorlama neticesinde çıkarılan sesin güzelliği bozulur. Okuyan da</strong></p><p><strong>dinleyenler de rahatsız olur, huzur kalmaz. “Binaenaleyh, ehlinden kâfi</strong></p><p><strong>ve vâfi derecede talim görerek, dili harfe öyle alıştırmalı ki, kaygısız ve</strong></p><p><strong>düşüncesiz olarak o harf çıkarılmalıdır.</strong></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ceylannur, post: 23729, member: 1208"] [B][COLOR=red]MEHARİC-İ HURÛF[/COLOR] (Harflerin Mahreçleri) Tecvid ilminde mahreç: “Harfin çıkış yeri” demektir ki harfin çıktığı; başka harflerden tefrik ve temyiz edildiği (ayrıldığı) yerdir. Mahreç mahalleri beştir. [COLOR=blue]1- CEVF:[/COLOR] Boğaz ile ağız içinde olan boşluktur. [COLOR=blue]2- HALK:[/COLOR] Boğaz [COLOR=blue]3- LİSAN:[/COLOR] Dil. [COLOR=blue]4- ŞEFEH:[/COLOR] Dudak. [COLOR=blue]5- HAYŞUM: [/COLOR]Geniz kovuğudur. İşte mahreç mahalleri bu beş bölgedir. Fakat bu mahallerden çıkan harflerin mahreçlerinin adedi hususunda ihtilaf edilmiştir. Muhakkıkın-ı kurra'nın görüsü -17- dir. Şimdi de bunu izah edelim: [COLOR=green]1. Mahreç:[/COLOR] Cevf’dir. Buradan med harfleri vav, ye, elif ( (و ي ا çıkar. [COLOR=green]2. Mahreç:[/COLOR] Aksa-ı halk(boğazın başlangıcı, göğüse bitişik olan kökü)dür. Buradan evvela hemze ( ء) sonra he ( ه ) çıkar. [COLOR=green]3. Mahreç:[/COLOR] Vesatu'1-halk (boğazın ortası) dır. Buradan önce ayın ع ) )sonra da ha ( ح) çıkar. [COLOR=green]4. Mahreç:[/COLOR]. Edna-ı halk (boğazın ağıza yakın olan yeri)dir. Buradan önce ğayın ( غ) sonra da hı ( خ) çıkar. [COLOR=green]5. Mahreç: [/COLOR]Aksa-ı lisan (dilin boğaza en yakın kısmı)dır. Buradan büyük dilin dibini üst damağa vurmakla kaf ( ق) çıkar. [COLOR=green]6. Mahreç:[/COLOR] Kaf harfinin mahrecinin bir parmak miktarı aşağısıdır. Buradan kef ( ك) çıkar. [COLOR=green]7. Mahreç:[/COLOR] Vesatu’l-lisandır. Dilin ortası ile üst damağın ortasıdır. Buradan önce cim ( ج) sonra şin ( ش) sonra da ye ( ي) çıkar. [COLOR=green]8. Mahreç:[/COLOR] Sağ veya soldan dilin yan tarafını hafifçe üst adrasa (azı dişlerine) dokundurmak suretiyle dat ( ض) harfi çıkar. Dat harfi çıkarılırken dil ucu serbesttir [COLOR=green]9. Mahreç:[/COLOR] Sağdan veya soldan dat harfinin mahrecinin bitiminden dil ucuna kadar olan kısmı ile karşısı olan üst damaktır.Buradan lâm( ( لçıkar. [/B][COLOR=green] [B]10. Mahreç:[/B][/COLOR][B] Dil ucu ile onun hizasındaki iki üst ön dişlerin etleridir. Buradan ihfa olmayan nun ( ن) çıkar. Yeri itibariyle lam harfinin biraz altıdır ve onun mahrecinden biraz dardır. [COLOR=green]11. Mahreç:[/COLOR] Dilin en uç tarafının biraz arkası ile karşısındaki ön dişlerin üst tarafı olan damaktır. Buradan re ( ر) harfi çıkar. Bu durumda dilin ucu kavislidir. [COLOR=green]12. Mahreç:[/COLOR] Dil ucu ile üst ön dişlerin dipleridir. Buradan diş etlerine gayet yakın olan yerden tı ( ط), biraz aşağısından dal ( د), dişlerin yarısına yakın olan yerden de te ( ت) çıkar. [COLOR=green]13. Mahreç:[/COLOR] Dil ucu ile alt ön dişlerin yarısından yukarısıdır. Buradan: Dişlerin yarısına yakın olan yerden sat ( ص), az yukarısından sin س) ), dişlerin ucundan da ze ( ز) çıkar. [COLOR=green]14. Mahreç:[/COLOR] Dil ucu ile üst ön dişlerin uçlarıdır. Buradan: Dilin gayet ucunun arkasından zı ( ظ), bunun biraz ardından zel ( ذ) ve bunun da biraz ardından se ( ث) çıkar. Bunların hepsinde dilin ucu dışarı çıkarılır. Zı harfinde biraz az, zel harfinde biraz daha fazla ve se harfinde de daha fazla çıkarılır. Bu durumda zel ve se peltek okunur. [COLOR=green]15. Mahreç:[/COLOR]Alt dudağın içi ile üst ön dişlerin uçlarıdır. Buradan fe ( ف) çıkar. Fe harfi çıkarılırken, üfleyerek değil de üst ön dişler, alt dudağın karnını hafif ısırması ile yapılacak. [COLOR=green]16. Mahreç:[/COLOR] Dudaklardır. Dudakların birbirine kuvvetlice kapanmasıyla be ( ب), dudakların içini uçlarına yakın yerleri hafifçe kapatmakla mim( م) çıkar. Daha ziyade uçlarına yakın olan yerleri birbirine kapanmayarak, ileri doğru uzatmakla vav ( و) çıkar. Vav'da dudaklar fazla sıkılmaz. Dudakları geri çekerek vav çıkarılmaz. [COLOR=green]17. Mahreç: [/COLOR]Hayşumdur. Buradan gunne (hayşumdan gelen ses) çıkar. Gunne, mim ve ihfa edilen nun harfine mahsustur. Bir harfin mahreci üzerinde çalışırken öteden beri kullanılan usûl: O harfi sakin kılmak ve kendisinden önce de harekeli bir hemze getirmek suretiyle o harfi okumaktır. Mesela be ( ب) harfini, evveline bir hemze getirerek sakin kılıp eb ( أَبْ ) diye okuduğumuzda dudakların birbirine kapandığını görürüz, işte bu, be harfinin mahrecidir. Daha önce de belirttiğimiz gibi, harflerin mahreçlerini sadece kitaptan okumak kâfi değildir. Ehlinden ta'lim görmek şarttır. Nitekim birçok Kur'an-ı Kerim okuyanlar, tecvidi ezbere bildikleri halde tatbikatını yapamamaktadırlar. Bu durumda tecvidi bilmekle bilmemek arasında ne fark vardır?... Bir de harfler çıkarılırken, herkes harfleri, yaratılışlarında olan tabii ses güzelliği ile çıkarmalıdır. Buradaki “Tabii ses”den maksat; Merhum Üstad Hacı Mehmet Rüştü Aşık Kutlu hazretlerinin tabirleriyle: “Kur'an-ı Kerim okuyucusu, Kur'an-ı Kerim’i okurken hiç zorlanmadan, ses kendisi diyecek ki “Beni çıkar”, okuyucu sesine: “Çık” demeyecek. Bir zorlama neticesinde çıkarılan sesin güzelliği bozulur. Okuyan da dinleyenler de rahatsız olur, huzur kalmaz. “Binaenaleyh, ehlinden kâfi ve vâfi derecede talim görerek, dili harfe öyle alıştırmalı ki, kaygısız ve düşüncesiz olarak o harf çıkarılmalıdır.[/B] [/QUOTE]
Adı
İnsan doğrulaması
Günün ilk namazı hangi namazdır
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
İSLAMİ PAYLAŞIMLAR
Kuran-ı Kerim
Tecvid öğreniyorum
Meharic-i hurûf
Üst
Alt