Konuya nasıl girsem bilmiyorum ama şöyle söyleyeyim arkadaşlar, küçük çocuklar (1-3 yaş genelde ) benden korkuyor! Bu durum iyice psikolojim bozdu, artık çocukların olduğu ortamlara gitmek bile istemiyorum. Şöyle ki bir gün bir yere giderken, kuzenim ve 2 yaşındaki oğlu bizim arabaya binmişler ben de arkalarından binmek için yöneldim ve ben içeriye girerken çocukta bir ağlama bir bağırmak görmeniz lazım, herkes "Allah Allah ne oldu bir anda" demeye başladı ve çocuk gelene kadar ağladı. O an çok kötü oldum, benden korktuğunu anladım. Neyse salona vardık çocuk asla içeriye girmiyor, bebeğin annesi için de benim için de çoook huzursuz bir gün oldu ama ben, benden korktu herhalde diyemiyorum. Ve bu çocuk bundan sonra ki günlerde de beni görünce mızmızlanıp ağlamaya devam etti, benim olduğum odaya girmedi. Şuan ise biraz daha büyüdü, artık ağlamıyor ve hatta bana yanaşıyor. Çok ilginç...
Neyse bir de cuma günü sağlık ocağına gitmem gerekti, giderken "ya bebek varsa, ya ben gidince ağlar, huzursuz olursa" diye korkarak gittim ve yolda felakları okudum, öyle girdim içeriye ama ben girdikten bir kaç dakika sonra bebek ağlamaya başladı, baya mızmızlandı annesi dışarıya çıkardı bebeği... Bir de son olarak ; bugün misafirimiz geldi ben de tabi yine aynı korku, ya bebek huzursuz olur ağlarsa diye. Neyse misafirler geldi, ortamda benim gibi bir sürü kız olmasına rağmen çocuk odaklanmış bir şekilde sürekli bana bakıyordu, çok huzursuzdu, mızmızlandı, ağlamaması için çok uğraştık. Sonuç olarak şuna ne yazık ki eminim bebekler benden korkuyor benim olduğum ortamda bir şey oluyor çocuklara ama neden ? Gerçekten kafayı yiyeceğim artık....
Çok çirkin miyim ya da bir tuhaflık var mı tipimde diye düşünürseniz gerçekten yok, hatta güzel olduğumu söylerler bazen. Yani en azından bulunduğum ortamlarda en çirkin ben olmuyorum... Bunun başka bir sebebi olmalı acaba bana büyü yapılmış olabilir mi ya da çocuklar bana baktıklarında üç harfliler falan mı görüyorlar ? Çok kötüyüm derdimi kimseye anlatamıyorum.. Normalde açıkçası 5 vakit namaz kılmam namaza başladım, felakları sürekli okuyorum ama bir şey değişmiyor... Ne yapmalıyım iyi bir hocaya gitmeli miyim sizce? Daha önce hiç bu tarz hocalara gitmedim, tılsımcılara falan zaten asla !
Neyse bir de cuma günü sağlık ocağına gitmem gerekti, giderken "ya bebek varsa, ya ben gidince ağlar, huzursuz olursa" diye korkarak gittim ve yolda felakları okudum, öyle girdim içeriye ama ben girdikten bir kaç dakika sonra bebek ağlamaya başladı, baya mızmızlandı annesi dışarıya çıkardı bebeği... Bir de son olarak ; bugün misafirimiz geldi ben de tabi yine aynı korku, ya bebek huzursuz olur ağlarsa diye. Neyse misafirler geldi, ortamda benim gibi bir sürü kız olmasına rağmen çocuk odaklanmış bir şekilde sürekli bana bakıyordu, çok huzursuzdu, mızmızlandı, ağlamaması için çok uğraştık. Sonuç olarak şuna ne yazık ki eminim bebekler benden korkuyor benim olduğum ortamda bir şey oluyor çocuklara ama neden ? Gerçekten kafayı yiyeceğim artık....
Çok çirkin miyim ya da bir tuhaflık var mı tipimde diye düşünürseniz gerçekten yok, hatta güzel olduğumu söylerler bazen. Yani en azından bulunduğum ortamlarda en çirkin ben olmuyorum... Bunun başka bir sebebi olmalı acaba bana büyü yapılmış olabilir mi ya da çocuklar bana baktıklarında üç harfliler falan mı görüyorlar ? Çok kötüyüm derdimi kimseye anlatamıyorum.. Normalde açıkçası 5 vakit namaz kılmam namaza başladım, felakları sürekli okuyorum ama bir şey değişmiyor... Ne yapmalıyım iyi bir hocaya gitmeli miyim sizce? Daha önce hiç bu tarz hocalara gitmedim, tılsımcılara falan zaten asla !