- Katılım
- 22 Şubat 2011
- Mesajlar
- 9,111
- Tepkime puanı
- 81
Bir gün göçüp gideceğim buralardan… Benden önce gidenler gibi...
Kurumuş bir yaprak gibi savrulmuşluğumla, hazırlıksız yakalanmanın sancısıyla...
Kusur ve günahlarımla, umutlarım, sevdalarımla yüklenip hepsini sırtıma bir gün göçüp gideceğim buralardan. Belki bir elveda bile diyemeden…
Arkamdan ağlayanlarım olacak belki, belki de sevinenler. Kim bilir? Belki helallik almaya bile vaktim kalmayacak... Kim bilir? Hayal olacak benim için her şey...
Aslında hazırlıklı olmalıyım ama ölümü düşünmek içimdeki fırtınalara fırtınalar katıyor ve anlıyorum ki ölüm içime gömülmüş aslında.
Ölüm iklimindeyim bugün, bir burukluk ve bir iç çekiş yaşıyor ömrüm. Bugün umutlardan uzak yandayım, hayatın sarp uçurumlarındayım!
İşte, bir kaç nefes daha çektim içime, bir kaç nefes daha yaklaşıyorum, her geçen gün perdeler bir bir iniyor dünyama. Ve indikçe, üşüyorum. Kalbimden bile vazgeçeceğimi düşünüyorum...
Sevdiklerimi bırakıp gideceğimin acısı kalbime oturuyor, yutkunuyorum... Ve henüz hazır olmadığımı anlıyorum ama beni dinler mi?
Ve yine anlıyorum ki! Ölümü sevmek için ruhumla buluşmam gerekiyor!
Ne büyük bir ayrılık ALLAH’ım! Ne büyük bir kavuşma aynı zamanda. Aynı günde hem ayrılma, hem kavuşma.
Kurumuş bir yaprak gibi savrulmuşluğumla, hazırlıksız yakalanmanın sancısıyla...
Kusur ve günahlarımla, umutlarım, sevdalarımla yüklenip hepsini sırtıma bir gün göçüp gideceğim buralardan. Belki bir elveda bile diyemeden…
Arkamdan ağlayanlarım olacak belki, belki de sevinenler. Kim bilir? Belki helallik almaya bile vaktim kalmayacak... Kim bilir? Hayal olacak benim için her şey...
Aslında hazırlıklı olmalıyım ama ölümü düşünmek içimdeki fırtınalara fırtınalar katıyor ve anlıyorum ki ölüm içime gömülmüş aslında.
Ölüm iklimindeyim bugün, bir burukluk ve bir iç çekiş yaşıyor ömrüm. Bugün umutlardan uzak yandayım, hayatın sarp uçurumlarındayım!
İşte, bir kaç nefes daha çektim içime, bir kaç nefes daha yaklaşıyorum, her geçen gün perdeler bir bir iniyor dünyama. Ve indikçe, üşüyorum. Kalbimden bile vazgeçeceğimi düşünüyorum...
Sevdiklerimi bırakıp gideceğimin acısı kalbime oturuyor, yutkunuyorum... Ve henüz hazır olmadığımı anlıyorum ama beni dinler mi?
Ve yine anlıyorum ki! Ölümü sevmek için ruhumla buluşmam gerekiyor!
Ne büyük bir ayrılık ALLAH’ım! Ne büyük bir kavuşma aynı zamanda. Aynı günde hem ayrılma, hem kavuşma.