S
sabırlı_kişi
Kayıtsız
Misafir
Öncelikle herkese merhaba... 25 yıldır ses duyan biri olarak, ses duyduğunuzda korkmayın ve paniğe kapılmayın derim... Ben ilk gaipten ses duyduğumda 13 yaşındaydım. O zamanlar tabi çok korktum. Fakat ne yaparsanız yapın bu seslerle tanıştınız mı, bir daha tamamen gitmesi zor arkadaşlar. Bazen bazı sorunları çözemezsiniz, o sorunlarla yaşamayı öğrenmelisiniz. Şöyle bir düşünün, benim şu anda 25 yıldır görüştüğüm hiç dostum yok hayatta. Fakat 25 yıldır bu sesleri tanıyorum... Beni içki v.b kötü alışkanlıklardan uzaklaştırdı, namaza başlattı, bence bunları duymak Allah'ın lütfudur. Önemli olan ses duymak değil, o seslerin gündelik hayatınızı engellemesine mani olmaktır. Bence ses duyduğunuzu en yakın hayatınızda kim varsa ona ve doktorunuza söyleyin. Onun dışında hiç kimseyle bu sırrı paylaşmayın. Doktor konusunda kritik olan konu, şizofreni ve manik depresifle bu durumun karıştırılması. Eğer manik depresif hastasıysanız ve şizofreni tedavisi görüyorsanız, yanlış tanı ve yanlış tedavi sonucu çok ağır bedeller ödeyebilirsiniz.. Yapılması gereken, o seslerle konuşulmaması, cevap verilmemesi, rahatsız olduğunuzda besmele çekilmesi, yine olmadı artık yoruldum denmesidir. Evet ben bir manik depresif hastasıyım, ses duyuyorum. Hastalığımı kabul ediyor ve bunu çevreme anlatmamaya çalışıyorum. Çok üzerinde durulmamalı. Unutmadan bu sesleri, bence sadece ihtiyaç sahibi insanlar duyuyor. Sanki yardım edip, tedavi etmek istiyorlarmış gibi halleri var. Öyle ki , bu sesler hastalığın nedeni veya sonucu gibi değil de, sanki hastalığa çare arayan ve kaynağını sadece Allah'ın bildiği sesler gibi...