17 yaş evlat ile iletişim nasıl kurulur?

Selamün aleyküm sevgili gönül dostum, gönül sızım;sizinle hemhal olmayalı hayli zaman oldu özledik sizleri. Nefis savaşı, dünya gailesi, ahiret hazırlığı derken bir yerlerden hep fire veriyoruz. Malum evlilik ile başlanılan yepyeni dünya yepyeni hayat beni biraz rahatlatırken birazda bilmediğim konularla baş başa kalmama vesile oldu. Etrafımdan yardım almaya çalıştım ise de istediğim sonuca varamadım malesef. On yedi yaşında ki oğlum ergenlik sebebi ile kendi kabuğuna çekiliyor, akşam olduğunda onunla vakit geçirmek istediğimizi söylesek de o on dakika kalıp gidiyor saatlerce odasında filim izliyor veya elindeki telefon ile vakit öldürüyor onu bu ahir zaman vebasından uzaklaştıramıyorum. Sonra istediğinde arkadaşlarına vakit ayırıyor bu çok güzel en azından sosyalleşebiliyor. Dikkatimi çeken başka bir konuda arkadaşlarının aileleri ile vakit geçirmek istemesi kendim nerede yanlış yapıyorum ki evladımız dışarıya ve başkalarının aileleri ile vakit geçirmek istiyor. Annesini kaybetmesinden ve beni babasının eşi olarak abla olarak kabul etmemesinden mi? Üçümüz olduğumuzda kaçıyor odasına fakat odada ben olmaz isem babası ile oturuyor ne yapacağımı nasıl orta yolu bulacağımı ona olan sevgimi ve aile olarak bütün olabilmeyi ona nasıl öğretmem gerektiğini hiç bilmiyorum onun psikolojisini çözemiyorum. Küçüklüğünden itibaren beraber olsa idik belki onu anlama ve yardımcı olmam kolay olabilirdi fakat şimdi hayatına ''dan'' diye giren bir ablayım ve o da bende sanırım çok zorlanıyoruz o annesinin yerine gelen bir kadını ne kadar iyide davransa kabul edemiyor mu? Ben ise acemi abla olarak yanlış bir şeyler mi yapıyorum? Eğer vaktiniz olur da cevap verebilirseniz duacınız olurum Allah cc emanet olun Yusuf'un bal yanaklarından benim için öpün annesi selametle kalın.mrhbba..

Esselamü Aleyküm.
Abla bende ergenlik çağında biri olarak düşüncelerimi yazmak istedim.
Lise de kendimi birçok şeyden uzak tuttum arkadaşlarımla bile nadiren bir araya geldim ve odamdan da bizimkilerin yanına 10-15 dakika uğrayıp hemen geri odama giriyordum, kitap okuyordum, aynı şekilde film seyrediyordum, müzik dinliyordum ama bunun zararını bir süre sonra iletişim kuramaz hale gelince anladım. Tanıdığım kişilerle bile sohbet edemez oldum sürekli bir sıkıntılı halde oluyorum, rahat edemiyorum. Her şey boş geliyor odama kapanıp kendi halimde kalmak istiyorum öyle hayaller kurup orada yaşayıp dışarıya çıkmak istemiyor insan.
Abla dediğin gibi eğer küçüklükten itibaren tanıyor olsaydın farklı olabilirdi şuanda büyük ihtimalle de çekiniyordur bunun ilacı zaman gibi tabi ablalarım daha iyi bilir.
Ama eğer sürekli odasında yalnız kalıp da zaman geçiriyorsa tek başına, benim yaşadığım sıkıntıları da yaşabilir.


Allah Yardımcın Olsun Abla
Esselamü Aleyküm

Güzel duaların için Allah cc sonsuz razı olsun kardeşim;bizde ekstra olarak anneyi kaybetme ve yerine gelen bir abla var, bunun ile bağıntılımı bu durum yoksa ergenlikte olan bir geçici durum mu? Hepsinden önemlisi onun ile nasıl onunda hoşlanacağı seveceği şekilde dialog kurabilirim o yaşta ki bir erkek çocuğuna. Hepsinden öncede Allah cc emanetine nasıl daha iyi faydam olur ve bir çatı altında sevgi saygı çerçevesinde daha dialog halinde olabiliriz onun derdindeyim. Geleceği için onun kazanımlarına neler katabilirim, yarın ahirette benden şikayetçi değil duacı ve razı olmasını diliyorum. Allah cc ve inşallah niyetim ve dualarım doğrultusunda hayırlara muvaffak olurum...

Abla bana göre hem anneyi kaybetme hem de ergenlik ikisi bir arada var. Babasıyla konuşup nelerden hoşlandığını sorup hediye alabilirsin abla , herhangi bir konuda yardım istesen belki yavaş yavaş iletişim sağlanabilir abla
Esselamu Aleyküm

Aleyküm selam Hümeyra ablacigim. Hem sana hemde çocuğa üzüldüm .. Allah yardım etsin size . Kabullenemiyorlar abla ! Kayinpederim üvey kayinvalidemi ne kadar iyi diye anlatsada eşim ve kardeşleri hep rahatsız olur . Çünkü bir tane anneleri var o da vefat etti . Allah rahmet eylesin .
Babalarına ise hep kırgınlar ama baba hatrina üvey olan anneye saygı gösteriyorlar. Bana da çok baskı yaptı .
Bu duruma daha fazla dayanamayip Kayinpederime çok ağır birsey söyledim , Dedim ki babacığım çocukların sana olan saygisindan hürmet ediyorlar,elbette iyi insandir. Ama annelerinide taniyorlar. Senin 10 tane eşin olabilir ama onların 1 tane anneleri var dedim . Nasıl dedim bilmiyorum çok utandım o gün o bugündür domates gibi çıkıyorum karşısına belki doğru ama yinede utandım . Aslında rahat birakmasini istedim eşimi beni ve eşimin kardeşlerini . Kendi mutluluğuna baksın diye .
Kendi ve eşi ile ilgilensin diye .
Ablacigim ,senin yerinde olsaydım çocukla açık bi şekilde konuşurdum. Annenin yerini asla dolduramam, ama seni annen kadar sevebilirim . Durumun Allah tarafindan doğru olduğunu vs diye . Bu şekilde seni kabullenebilir.
Birde annesini kaç yaşında kaybetti ,annesi ve babasinin ilişkisine vakıf ise sürekli degerlendirme yapar iç dünyasında . Anneme böyle davranıyordu ama şimdi Hümeyra anneye daha iyi davranıyor diye için için üzülür eğer hatırlıyor ise .

Selamün aleyküm Tozdumancım;seninle tekrar hemhal olmak çok güzel
Yazdıklarını dikkatlice okudum oğlum annesini 5 yıl önce kaybetmiş ve onunla da anne oğul diologları çok mükemmel değilmiş lakin yinede et tırnaktan ayrılmaz ve anneyi kaybetmek en zor durumlardan biri,burada ben ve babası onunla ve abisi ile empati yapmaya gayret ediyoruz fakat ergenliğin verdiği asilik nedeniyle o malesef bu duygusal çerçeve içinde değil hep içinde ki delikanlılık havailiği ile düşünüp hareket etmek istiyor ve nasihat hiç sevmiyor ,bildiğini sandığı yanlışı yapıp pişman olmasına rağmen akıl edinemiyor ders almıyor,karşısında ki herkese de bıkkınlık vermiş bu durumu ve herkes ananesi dedesi ve hatta zaman zaman babası bile artık ''boşver''diyor....Çünkü çorak toprağa tohum ekilmiyor.Biz ne kadar vermeye gayret etsek de o alamayınca her şey boşa gidiyor ...Benim çare aradığım nokta burası işte onunla bu farkındalığı nasıl oluşturabilirim mutlaka bir çözüm yolu vardır!
Biz de ona hiç bir zaman bana karşı zorla sevgi,saygı göstermesi için bir hal zuhur etmedi,o kendisi benim ona olan sevgimi fark edince zaten kendiliğinden biz abla -oğul olduk elhamdülillah onunla bu konuda problemimiz yok problem ergenliğinin getirdiği zararları minimuma indirmek için onunla farklı ve daha anlaşılır şekilde nasıl bir yol izlemem gerekiyor ?
Son satırlarında ki karşılaştırmanın cevabını onun anlaması şu an imkansız ancak bunu kendi yaşarsa ancak idrak edebilir.17 yaşında ki ergen bir delikanlının annesinin yerine gelen ablası ile babasının aile dialoğlarında ki farkın sebebini her insanın aynı olmadığını ve kayıtsız şartsız haksızlık ve hak olanı kabul ettiğinde anlayabilir....Oysa benim oğlum şu an kendisine anlatılan en basit bir şeyi bile insani kefeye koyup tartmadan direk red ediyor,bu onun için en doğru davranış...Her konuda kendi doğru sandığı ve nasihat kabul etmediği yanlışları ile yaşıyor duvarlarını aşmanın çaresini arayış içindeyim....Bazen gücüm tükeniyor ve bende kabuğuma çekiliyorum
Sen ve tüm forum ailemin gönülden dualarına ihtiyacım var selametle kalın Rabbül alemine emanet olun Selamün aleyküm.....

Ablacigim üzülme sen,Allahın rızasını kazanmak için ,ona yaklaşmak için elinden gönlünden geleni yapıyorsun . Gönül sizim abla diyor ya ,herşeyin bi zamanı var ve herkes nasibince idrak edebilir. Doğru gerçekten.. Sen kendini üzme ,ergenlik de zor özellikle erkek çocuklar için.. En iyisi zamana bırak ablacigim, eşin de öyle söylemiş . Bekleyelim bakalım mevlam neyler neylerse güzel eyler